CURSED ROOTS Uitgever: MastroBros / 2019 Ontwerper: MastroBros Platform: PC. Systeemeisen: --- Windows 10 - Processor: Intel i5 - 4 GB RAM - Grafische kaart: Dedicated GPU - DirectX 10 - 1 GB beschikbare opslagruimte. Categorie: Bovennatuurlijke horror, bloed en ingewanden, bezeten huis ontsnapping, handgetekende 2D retrobeelden, 1ste persoon, point & click. Walkthrough: klik hier voor Yvonnes Nederlandstalige walkthrough. Beschrijving en review: De neef van tante Hillary en oom John bezoekt zijn tante na het overlijden van zijn oom. Hij is door hen opgevoed, maar had het stel 15 jaar niet gezien. Meteen al na aankomst wordt hij geconfronteerd met een moorddadig monster in de eetkamer en ook later komt hij verschillende monsters tegen in het huis, waaronder een enge clown die hem achterna zit. Hij kan het vervallen huis niet verlaten, omdat de deur achter hem gesloten is en gaat op zoek naar een manier het huis te ontvluchten, terwijl hij probeert te begrijpen wat er om hem heen gebeurt. Daarbij ontdekt hij ook de vreselijke waarheid over zijn afkomst. 
 Hoewel je een liefhebber moet zijn van het horrorgenre, is dit spel ook geschikt voor hen die het meestal links laten liggen. Je komt weliswaar wat gore situaties tegen als een afgehakt hoofd in een koelkast, een half vergaan oor in de badkamer, waar ook het bad vol ligt met niet te beschrijven troep, maar de hoofdpersoon hoeft zelf geen zieke handelingen te verrichten om verder te komen in het spel. Hij ziet de gevolgen van daden van een ander, maar is zelf niet de dader en probeert de ellende te ontvluchten. De geesten met wie hij te maken krijgt, moet hij door snelheid en slimheid zien kwijt te raken, niet door geweld. De hoofdpersoon kan het horrorhuis waarin hij zich bevindt niet uit. Er zijn dus een beperkt aantal plekken die hij moet onderzoeken. Hij vindt voorwerpen en briefjes en lost wat puzzels op. Op plekken die hij eerder al onderzocht heeft, komt hij later nieuwe voorwerpen tegen. Dat stoort niet, omdat hij ondertussen nieuwe informatie heeft gekregen, die je ertoe aanzetten de ruimte nogmaals te bekijken. De logica blijft intact. Zo krijgt de hoofdpersoon langzamerhand zicht op wat er zich in het huis en in zijn familie heeft afgespeeld. 
 Het zijn niet alleen logische inventaris- en dialoogpuzzels, waarmee je te maken krijgt. Er moeten ook codes worden ontcijferd, elektriciteitscircuits worden hersteld en er is een doolhof waar je een rat door moet sturen om een sleutel te vinden. Een gevarieerd geheel aan puzzels, die veel plezier geven en niet te makkelijk of te moeilijk zijn. Soms geeft het spel, als je iets niet weet op te lossen, aanwijzingen hoe je de puzzel aan moet pakken. De oplossing wordt dan niet gegeven, hooguit een tip om verder te komen. Bij de elektrische circuitpuzzel krijg je na een paar pogingen de mogelijkheid een eenvoudiger versie te kiezen. Tijd speelt bij deze elektriciteitspuzzel een belangrijke rol en dat is ook zo als je monsters dreigt te ontmoeten. Je weet dat ze eraan komen door de rode randen en bloedvlekken op het scherm. Je kunt door die geesten en monsters regelmatig 'doodgaan' in het spel, maar kunt het meteen daarna voortzetten, omdat het spel een auto-save heeft. Soms zul je dood móéten gaan om uit te vinden hoe de puzzel kan worden opgelost. De eindpuzzel bijvoorbeeld, is niet te doen zonder eerst te sterven. Het kost tijd uit te vinden wat je moet doen en omdat dat nogal veel is, ben je voor je alles ontdekt hebt al een paar keer gestorven. Het zou in zulke gevallen logischer zijn de hoofdpersoon niet te laten sterven, maar verlamd neer te laten vallen of zoiets dergelijks. Over het algemeen zijn de puzzels goed te doen en zitten ze logisch in elkaar. 
 Er zijn ruim twintig locaties te bezoeken, handgetekend in een stijl die doet denken aan de spellen uit de negentiger jaren. De statische achtergronden zijn voldoende gedetailleerd met kleuren die aan de donkere kant zijn, iets wat natuurlijk goed past bij het horrorverhaal. Beweging in de achtergrond is er ook niet zo veel. Er is wel een rat en een kever die wat rondscharrelen en de typemachine beweegt zijn toetsen uit zichzelf. Geen stromend water, lichtflitsen, pruttelende pannen en dergelijke, maar die mis je ook niet. De dodende monsters en vooral de clown zijn in mooie heldere kleuren weergegeven, wat de levendigheid bevordert. Ze bewegen goed geanimeerd en snel over het scherm, in tegenstelling tot de andere monsters die in enkele plaatjes van positie veranderen en nauwelijks beweging weergeven. Het enige minpunt is het tekstvak dat onder aan het scherm bovenop de plaatjes staat, zodat je het hele plaatje minder goed ziet. 
 De muziek is gemaakt door de freelancer 'Dark Music Composer' Myuu, die al meer dan 10 jaar muziek componeert voor o.m. het horrorgenre van games en films. In Cursed Roots hoor je donkere pianomuziek, die prima past bij het donkere van het spel en nergens verveelt, ook niet als je even een pauze neemt en het spel nog aan staat. Op de achtergrond zijn er geluiden te horen van aanslagen op een typemachine, krakende en dichtvallende deuren, voetstappen en geschreeuw of gekreun van de monsters in huis. Humor is niet vergeten in Cursed Roots. Een monster dat een hoofd verslindt, maar het kunstgebit uitspuugt, de melding dat de monsters geen kwaad is aangedaan in het spel, een schilder die Van Damn heet of een vampirische alruinplant die je uit zijn pot moet halen. Grappig is het commentaar van het spel dat geen enkel monster geschaad is tijdens het maken van het spel, zoals je in films ziet waarin dieren een rol spelen. 
 Samengevat is Cursed Roots een onderhoudend humoristisch horrorspel dat door zijn gevarieerde puzzels een adventure-speler zal boeien en plezier zal geven. Het spel zit logisch in elkaar, zowel wat de verhaallijn betreft als de puzzels. Het is een intelligent spel, met een makkelijke spelbediening, waar ook spelers die niet van horror houden, op een prettige manier hun tijd aan kunnen besteden. Grotere plaatjes bekijken? Ga naar de screenshots. |