THE NIGHT OF THE RABBIT![]() Uitgever: Daedalic Entertainment / 2013 Ontwerper: Daedalic Entertainment Platform: PC, Mac. Systeemeisen: --- Windows XP/Vista/7/8 - 2,5 GHz Single-Core-Processor of 2 GHz Dual-Core-Processor - 2GB RAM (2,5 bij Vista/7/8 OS) - OpenGL 2.0 compatible videkaart met 256MB geheugen (shared memory niet aanbevolen) - DirectX9.0c compatible geluidskaart - 6 GB opslagruimte. --- MAC OS X Lion (10.7) - 2 GHZ (Dual Core) Intel - 2 GB RAM - 6 GB opslagruimte. Categorie: Sprookjesachtig avontuur, bos- en dierenwereld, handgetekende 2D en 2.5D beelden, 3de persoon, point & click. Walkthrough: klik hier voor Marjo's Nederlandstalige walkthrough. Beschrijving en review: Nog twee dagen en dan is de zomervakantie weer voorbij. Maar voor een ondernemende jongen zou dat genoeg tijd moeten zijn om avonturen te beleven. En of hij nu voor zijn moeder op zoek gaat naar bosbessen of dat hij het spoor van de legendarische Gremlinwlf volgt, in Jerry's levendige verbeelding wordt alles een avontuur. De twaalfjarige Jeremiah Hazelnut wil eigenlijk heel graag een beroemde magiër te worden. Zijn droom lijkt uit te komen als hij de Markies de Hoto ontmoet, een levensgroot, pratend, wit konijn. Samen gaan ze op reis naar de magische wereld Mousewood. Jerry leert echter al snel dat magie heel reëel is en ook erg gevaarlijk. Jerry is namelijk niet zonder reden gekozen als leerling magiër. Het begint met opdrachten om toverspreuken te zoeken, die van hem een echte magiër moeten maken. Het eindigt met het weerstaan van een kwaadwillende magiër, die niet alleen de inwoners van Mousewood bedreigt, maar ook Jerry's leefwereld. ![]() ![]() De grafische beelden zijn, zoals we langzamerhand gewend zijn van de Daedalic spellen, een lust voor het oog. Achtergronden in mooie kleurcombinaties en uitzonderlijk goed gedetailleerd. Je blijft makkelijk in elk beeld hangen om te genieten. Een stoere kabouter heeft een tatoeage van een blauwe biet op zijn arm. Jerry bloost als hij een complimentje krijgt of grijnst als hij trots is op zichzelf. Het lijken kleinigheden, maar het maakt een spel zoveel leuker om te spelen, als je ziet met hoeveel liefde de spelmakers aandacht voor details hadden. Het leuke is, dat je veel scènes bij dag en bij nacht kunt bezoeken. Zo is er 's nachts een feestje en ligt overdag de feestvierder uitgeteld over een tafeltje. Of zijn de dwergen 's nachts aan het werk en liggen ze overdag in bed. Zelfs de inventaris is bijzonder te noemen. Niet zomaar een balk met opgeraapte voorwerpen, maar ook bubbels aan een toverstokje voor de spreuken en een cadeautje-icoon voor de extraatjes. Overzichtelijk en fantasievol en te bereiken door het scrollen met je muiswiel. ![]() ![]() Om ervoor te zorgen dat je ook kijkt naar al dat moois, zijn er in het spel 'sidequests': extraatjes, die niet noodzakelijk zijn om het spel uit te spelen. Je mag namelijk dauwdruppels en stickers zoeken, die heel klein en onopvallend hier en daar verstopt zijn. Natuurlijk reageren deze dingen niet op de "laat-alle-actieve-punten-zien" toets. Dat zou te makkkelijk zijn. Ook zijn er bonussen te verdienen. Zo leert Jerry bijvoorbeeld kwartetten. En speel je vrijwillig een spelletje kwartetten tegen alle inwoners van Mousewood, dan verdien je zo'n bonus. Als je altijd wint, trouwens ook. Maar vind je dit soort minigames niet leuk, dan zijn er nog ruim voldoende leuke 'verplichte' problemen op te lossen. Het wordt Jerry niet gemakkelijk gemaakt om de gevraagde toverspreuken te vinden. Zijn vindingrijkheid en zijn hulpvaardigheid worden op de proef gesteld. Zoals in elke goede adventure, volgt het ene probleem op het andere. Heb je eindelijk het gereedschap terug, willen de timmerlui het niet gebruiken omdat ze bang zijn dat het weer gestolen wordt! En is die boot eindelijk klaar, dan kun je uiteraard nog niet meteen gaan varen. Om nog maar te zwijgen over de problemen die Jerry tegenkomt als hij mag proberen de portaalbomen te openen. Voor de beginners is er een hintsysteem dat je de goede richting op stuurt, maar gelukkig niet de puzzels voor je oplost. Je kunt samen met Jerry glimlachen van voldoening als iets gelukt is. ![]() ![]() Het stemacteren van Jerry is een extra compliment waard. Jerry's stem is die van een kind, maar niet kinderachtig en is passend bij zijn leeftijd. Dat ook de teksten goed geschreven zijn, helpt natuurlijk hierbij. Zelfs het subtiel wijsneuzige commentaar dat Jerry soms geeft, valt niet uit de toon. Maar ook de andere figuren hebben aangename stemmen, die goed bij het karakter passen, of dit nu het gegiechel van een vos of het knorrige van vader haas is. Het verhaal heeft een dubbele boodschap, maar dat wordt nergens al te nadrukkelijk door de karakters geëtaleerd, zelfs niet bij de stereotypetjes. Dat maakt het verhaal ook zo geschikt voor elke leeftijd. Het is overigens wel aan te raden om goed te luisteren (of lezen) naar wat gezegd wordt. Het kan helpen bij het oplossen van de problemen. De achtergrondmuziek is bijzonder aangenaam, met een aanstekelijke basismelodietje. In het spel kun je overigens ook acht luisterboeken zoeken, met een verhaaal dat zich in Mousewood Forest afspeelt. Een leuk extraatje, ook als je het spel niet in je moedertaal speelt. ![]() ![]() Samenvattend kan gezegd worden dat Daedalic zichzelf weer overtroffen heeft. The Night of the Rabbit is een groot en leuk spel om te spelen voor kinderen zowel als volwassenen. Het verhaal heeft extra diepte voor de goede luisteraar, maar wordt niet zwaar op de hand. De puzzels zijn gevarieerd en vormen ook voor gevorderden soms een uitdaging. Grotere plaatjes bekijken? Ga naar de screenshots. |