Walkthrough door Hans © 2021 www.adventurespel.nl
Uitgever: Iceberg Interactive / 2010
Ontwerper: Zoetrope Interactive
Voor spelbeschrijving en screenshots, ga naar:
Info & review.
|
Inleiding,
Spelbediening,
Nieuw spel,
Dag 1 - 21 feb 2012 - - Een onplezierige treinreis naar een onbekende plaats,
Nacht 1 - 21 feb 2012 - - Aankomst in de neerslachtige stad Arkhamend,
Dag 2 - 22 feb 2012 - - Het onderzoek begint,
Dag 2 - 22 feb 2012 - - Bezoek aan de beruchte plek in de bossen,
Dag 2 - 22 feb 2012 - - Aankomst bij de plaats die bekend staat als 'De Poort',
Dag 3 - 23 feb 2012 - - Familiegeheimen,
Dag 4 - 24 feb 2012 - - Terug in Arkhamend,
Terug in de Poort,
Necropool,
Eindspel.
Inleiding 
Dit is het tweede en laatste deel uit de Darkness Within serie. Het verdient aanbeveling om eerst deel 1 (DW1) te spelen voor een beter begrip van de gebeurtenissen.
Terwijl deel 1 nog point & click bediening had, kun je in deel 2 vrij rondlopen.
Deze speldoorloop beschrijft de Director's cut versie van deel 2.
Omdat het spel uit 2010 is kun je het beste bij Options enkele aanpassingen doen.
Op een redelijk moderne laptop (Core i7, 8GB geheugen, Geforce GTX 960M, SSD, Windows 10) werkte het spel naar tevredenheid bij een resolutie van 1024 x 768, muisgevoeligheid helemaal naar links geschoven, dialoogsnelheid halverwege de schuifbalk, anisotrope filtering op 4x en schaduwkwaliteit op medium.
Daarna op Apply [toepassen] drukken.
Vervolgens New game [nieuw spel] indrukken en moeilijkheidsgraad kiezen. Met 'Standaard' maak je het jezelf niet te moeilijk.
De doorloop beschrijft alleen het belangrijkste: de volgorde waarin zich het verhaal ontvouwt, wat er aan informatie is te winnen en hoe je essentiële voorwerpen vindt en puzzels oplost.
Het staat je uiteraard vrij om elke omgeving naar eigen goeddunken te verkennen en een andere volgorde te kiezen. Maar als iets niet naar behoren werkt, keer dan terug naar je laatste opslagmoment en volg de speldoorloop precies.
Om die reden verdient het aanbeveling om veelvuldig op te slaan (ESC > Save game), waarvoor 100 opslagposities aanwezig zijn (suggesties wanneer dat te doen staan in de tekst).
Tussen enkelvoudige aanhalingstekens (') geplaatste zinnen geven Howards gedachten weer.
Zinnen tussen dubbele aanhalingstekens die schuin zijn gedrukt, geven alle hardop uitgesproken tekst weer.
Mee te nemen spullen die in de inventaris terecht komen, zijn rood aangegeven.
Spelbediening
Bewegen gaat met de WASD toetsen.
Actie met de linkermuisknop.
Je opent de inventaris met de rechtermuisknop.
Naar bukpositie en terug ga je met de C-toets.
Rennen kun je met Shift+W. De renstand kun je vastzetten door Caps Lock in te drukken.
Springen gaat met de spatiebalk.
Na inzoomen keer je terug naar normaal beeld door de cursor naar de onderrand te bewegen en daar op het 'terugkeericoon' te drukken (gebogen pijltje).
Deuren, bureauladen enzovoort die te openen zijn lichten op als je er dicht genoeg bij komt.
Kisten, stoelen en dergelijke kun je soms na oplichten verplaatsen door ze met de linkermuisknop op te tillen en dan te verplaatsen met W (vooruit) of S (achteruit).
Druk weer op de linkermuisknop om het voorwerp te laten vallen (kan niet overal).
Je zult merken dat tijdens het spelen je eigen bediening soms wordt afgewisseld met een filmpje, na afloop waarvan je het heft weer in eigen hand kunt nemen.
Hulpscherm
Met de rechtermuisknop open je het hulpscherm waarin zich ook de inventaris bevindt.
Met de linkermuisknop kun je er een voorwerp uitnemen, daarna met de rechtermuisknop het scherm sluiten en met de linkermuisknop het voorwerp ergens gebruiken.
Links en rechts zitten 'pijltjes' waarmee je door de inventaris kunt scrollen.
Klik je in de inventaris met de rechtermuisknop op een voorwerp dan kun je het veelal in een groter scherm van alle kanten bekijken. Dit grotere scherm is ook te openen met het loep-icoon aan de rechterkant van het hulpscherm.
Brieven, dagboeken en dergelijke open je in de inventaris met behulp van de rechtermuisknop.
Het denkraam open je door helemaal rechts in de inventaris op het brein-icoon te klikken.
Het denkraam bestaat uit twee helften.
In de linkerhelft staan de tot dan toe verzamelde 'gedachten' in verschillende rubrieken die beginnen met Arkhamend town.
Met behulp van een schuif kun je door de lijst scrollen.
Het vraagteken-icoon bovenaan opent een eventuele hint.
Klik je in de linkerhelft een bepaalde gedachte aan, dan worden de letters blauw en verschijnt een uitgebreidere tekst in de rechterhelft.
Bovenaan deze rechterhelft zijn zes vakjes te zien. Daar kun je gedachten en/of voorwerpen naartoe slepen.
Gedachten kun je ook eerst aanklikken en dan in een vakje plaatsen door op het plus-icoon bovenaan de linkerhelft te drukken.
Door aan de rechterkant op het tandwielen-icoon te klikken kun je zien of twee of meer gedachten/voorwerpen in de vakjes te combineren zijn.
Je sluit het denkraam door op het icoon met het kromme pijltje in de rechterhelft te klikken.
Nieuw spel
Datgene is niet dood dat eeuwig rond kan zwerven. En met vreemde aeonen vermag zelfs de dood te sterven. (H.P. Lovecraft)
Introfilm
Je ligt op je rug op een ziekenhuisbed dat in een donkere gang door twee mensen naar een operatiekamer wordt gereden. Degene links met een donkere huidskleur doet de operatielampen aan. Je hoort een opgewonden stem iets van 'noodgeval' (emergency) roepen. Voorbij het voeteneinde van het bed verschijnt een skeletachtige figuur die zich naar jou toe buigt. Het volgende moment is hij verdwenen. Dan zie je degene rechts van je, ook een donkere man met witte ogen. Hij houdt een injectienaald in zijn hand die hij naar jou toe brengt. Dan verlies jij je bewustzijn.
De hut
Je komt bij bewustzijn, liggend op een bed in een schaars verlicht vertrek.
'Wat is dit? Waar ben ik? Au, mijn hoofd doet zeer.' Is daar iemand? Hallo?
'Wat is er aan de hand? Het laatste dat ik me herinner is dat ik in de psychiatrische inrichting was. Hoe ben ik daar uit gekomen? Mijn verdwijning moet een hoop tumult hebben veroorzaakt. De politie moet al op zoek zijn naar me. Ik weet niet hoe of wanneer ik hier terecht kwam. Wat gebeurt er met me? Ik heb het gevoel dat ik mezelf geheel kwijtraak. Weldra zal ik voor altijd weg zijn. Ik denk dat de pijn afzwakt. Ik voel me nu een beetje beter.'
Vanaf nu kun je het spel overnemen.
Als je op ESC drukt zul je merken dat er een mogelijkheid is bijgekomen: Difficulty Options, het instellen van de moeilijkheidsgraad.
Het is een goede keuze om Hints op 'Always' te zetten en Underlining op 'On'.
[Suggestie: sla het spel op].
Op het nachtkastje ligt een brief gericht aan Howard (dat ben jij).
Klik erop zodat deze in de inventaris verdwijnt.
Open dan de inventaris met de rechtermuisknop alsook de brief.
Ik weet dat je nu in de war bent maar ik moet dit kort houden. Het is onmogelijk om alles alleen in deze brief uit te leggen. Ik zal je later meer vertellen.
Ik bracht je naar deze plaats voor je eigen bestwil. De hut behoorde toe aan één van mijn vrienden die enkele jaren geleden is gestorven. Hij is afgelegen dus kun je hier veilig uitrusten. Ik gaf je iets dat je een tijdje laat slapen; misschien een paar dagen. Je zult een behoorlijke hoofdpijn hebben en een vreemd gevoel in je maag wanneer je wakker wordt. Geen zorg, dat is normaal en was ook noodzakelijk om je heel te houden. Op den duur zul je begrijpen wat ik bedoel. Onze tegenstanders zijn erg machtig, maar ook ik heb wat oude dingen geleerd.
Ik heb een treinkaartje en een portemonnee met wat geld erin voor je achtergelaten. Er zijn schone kleren in de kast. Als je wakker bent ga dan meteen naar Arkhamend. Probeer niet om terug te gaan. De politie is op zoek naar je, en je weet dat 'zij' zelfs binnen de politiemacht connecties hebben. Ik zal je in de stad ontmoeten. Die plaats is ... wel, je zult het begrijpen als je er bent. Ga zodra je in Arkhamend bent aangekomen onmiddellijk naar Worm's Feast en vraag naar het boek met de titel Herinneringen aan het Verleden [Recollections of the Past] . Het moet in een speciale metalen doos zitten. Dit boek is cruciaal, zij mogen het niet in bezit krijgen!
Wees voorzichtig in deze stad. Het is geen plek voor vreemdelingen. Geef je ware identiteit niet prijs, omdat sommigen van hen onder het stadsvolk kunnen verkeren, want zij moeten het boek eveneens vinden. Je moet moedig en sterk zijn zodat we samen een einde aan deze nachtmerrie kunnen maken. Het houdt rechtstreeks verband met ons; je weet dit. Ga daarheen en wacht op mij. Ik zal je vinden.
Neem al de noodzakelijke voorzorgen,
Loath Nolder
Als je de onderlijnde zinnen met behulp van de pen rood onderstreept geeft Howard commentaar:
Onderstreep: I gave you something...
'O geen wonder dat ik het gevoel heb dat mijn hoofd openbarst. Heb ik iets gekregen om mijzelf heel (intact) te houden? Wat betekent dat?'
Onderstreep: When you wake up...
'Arkhamend, dat ken ik niet, maar ik heb het gevoel dat ik de naam eerder heb gehoord, lang geleden.'
Onderstreep: Worm's Feast
'Worm's Feast is dat een plaats? Er werd in deze brief geschreven dat ik daar onmiddellijk naar toe moet gaan en een boek moet bemachtigen dat Herinneringen aan het Verleden heet.'
Onderstreep: It is directly connected with us
'Ik weet daar niets van! Hoe kan dit verband met mij houden?'
Onderstreep: Loath Nolder
'Loath Nolder?'
Maak het laadje open van het nachtkastje en neem de zaklamp mee (in- en uitschakelen met F2). En ook een portemonnee met wat geld.
Open de kast. Haal de kleren eruit om aan te trekken.
Neem ook een lantaarn mee vanaf de kist links (in- en uitschakelen met F1).
Verken de hut.
Tegenover het voeteneind van het bed is een standbeeld.
'Een idool uit steen gehouwen. Alleen al ernaar kijken bezorgt me de rillingen.'
In de donkere hoek naast de trap zit een luik boven je hoofd. Ga naar boven (luik openen en op spatieknop drukken). Overal liggen botten verspreid over de grond. En ook een boek: Cannibalistic Rituals.
'Het schijnt dat de overleden eigenaar van deze plek enkele vreemde hobby's had.'
Ga naar de rechterhoek naast de stoel.
'Gezien de toestand van deze plek wil ik niet weten wat er onder dat tapijt ligt'.
Ga weer naar beneden en daal de trap af, de keuken in.
'Dit is een troep en het stinkt vreselijk. Er is hier iets aan het rotten.'
Er is een buitendeur in de buurt van de open haard.
'Het lijkt erop dat ik geen andere keuze heb dan weg uit deze plek en naar Arkhamend toe. Daar kan ik de antwoorden vinden waar ik naar op zoek ben.'
[Suggestie: sla het spel op]. Open hierna de buitendeur.
Dag 1 - 21 feb 2012
Een onplezierige treinreis naar een onbekende plaats
In een besneeuwd nachtelijk landschap raast een trein voorbij.
Vervolgens zie je jezelf in een treincoupé.
Wie ben ik? Of misschien is de vraag: wat ben ik? Ik weet niet zeker wat ik nog moet geloven. Waarom overkomt mij dit allemaal? De keten van gebeurtenissen die heeft geleid tot mijn opname in de Wellsmoth Psychiatrische Inrichting vanwege meervoudige persoonlijkheidsstoornis begon toen ik die zaak aannam. Die vervloekte zaak van de voortvluchtige privédetective Loath Nolder, die weer werd vermist meteen nadat hij terugkwam van zijn vreemde reis naar enkele onbekende verafgelegen plaatsen. Aanvankelijk dacht ik dat ik alleen maar was uitgeput. Maar het werd erger naarmate de tijd verstreek. Ik begon de controle over mezelf te verliezen. Ik sliep dagenlang, maar wanneer ik opstond voelde ik me nog vermoeider dan ervoor. En mijn dromen, die werden wilder. Ik droomde over vreemde plaatsen waar ik nooit eerder was geweest. En wat nog vreemder was...mijn dromen hadden betrekking op aspecten van mijn afkomst. Zoals mijn familiering. De ring waarin het wapen van mijn familie was gegraveerd, de ring die elk lid van onze familie kreeg als hij twaalf jaar werd. Daarna begon ik stemmen te horen die mijn naam riepen. Afstandelijk, maar op een of andere manier toch heel nabij, stemmen die alleen ik kon horen. Geluiden die kwamen van de duisternis in mijzelf. En ik vond mijzelf terug in die kleine witte cel in het Gesticht, wachtend totdat ik de controle over mijn geest ging verliezen en voorgoed zou verdwijnen. Maar nu ben ik hier in een trein naar wie weet waarheen. Wat ga ik nu beginnen? Het enige dat ik zeker weet is dat ik een einde moet maken aan deze nachtmerrie.
Station Arkhamend
'Dus dit is het treinstation. Ik heb er een slecht gevoel over.'
Stap het perron op. [Suggestie: sla hierna het spel op].
Ga rechtsaf en kijk naar de dienstregeling aan de wand.
'Hm, het schijnt dat er ooit veel treinen waren. Nu werkt het maar twee keer per dag.'
Sla linksaf een tunnel door. Bekijk de afbeelding op de muur.
'Alleen al kijken naar die graffiti bezorgt me de rillingen.'
Via een trap bereik je een plein. Het is avond en het sneeuwt.
'Op een of andere manier voelt deze plaats vertrouwd aan. Alsof ik hier lang geleden ben geweest.'
Nacht 1 - 21 feb 2012.
Aankomst in de neerslachtige stad Arkhamend
In het midden van het plein staat een standbeeld van een wolf. Bekijk het van dichterbij.
'Standbeeld van een huilende wolf. Toen ik een kind was vertelde mijn vader me dat enkele landelijke gebieden van Wellsmoth geloven in een weerwolfmythe. Die gaat over enkele mensen met de gave van lycantropie, waarbij zij de vorm, woestheid en kracht van een wolf aannemen door middel van door een shaman uitgevoerde oeroude riten.'
Loop vanaf de stationsuitgang naar links een steeg in en sla de hoek om. Je ziet Worm's Feast op de gevel staan. 'Dit is de plaats.'
Klik op de deur. 'Het schijnt nu gesloten te zijn. Het lijkt me dat ik geen andere keuze heb dan een plek te vinden om te logeren. En ik moet iemand vragen wanneer de zaak open gaat.'
Klik nogmaals op de deur. 'Ik dacht dat ik een geluid uit de winkel hoorde komen. Het klonk als een gedempte kreet.'
Links boven in beeld verschijnt een rode balk. Met de rechtermuisknop kun je het denkraam openen en de tekst lezen door op Scream from Worm's Feastte klikken.
'Ik ben er zeker van dat ik de schreeuw van een vrouw hoord die uit de winkel kwam! Misschien ben ik alleen maar moe en hoor ik dingen. Ik moet ergens rust zien te vinden.'
Keer terug naar het plein en loop rechtdoor naar de herberg: Camphorwood Inn.
[Suggestie: sla het spel op].
Camphorwood Inn
'Het ziet er oud uit.'
Ga naar binnen en loop naar de waard achter de tap.
Excuseert u mij.
Hoe kan ik u helpen?
Ik zoek een plaats die Worm's Feast heet.
O de oude boekenwinkel, die is in de steeg recht tegenover de herberg. Maar hij zal nu gesloten zijn. De winkeleigenaar is ziek dus hij gaat vroeg naar huis.
Wat jammer, dan denk ik dat ik een kamer wil, alstublieft.
Natuurlijk, hoeveel dagen bent u van plan te blijven?
'(Ik ben niet van plan meer dan een paar dagen hier te logeren).'
Twee dagen.
In orde, dat is dan 50 euro.
Kies: Is dat niet een beetje duur voor deze omgeving?
Helemaal niet, eigenlijk, het is heel goedkoop voor dergelijke schone en gerieflijke kamers. U zult zich meteen thuis voelen zodra u zich hebt geïnstalleerd.
OK, u hebt me overtuigd.
Alstublieft .
'(Ik denk niet dat ik enige andere keuze heb).'
Dank u meneer. Uw kamer is op de eerste verdieping, de eerste kamer rechts. Slaap lekker
Ga linksaf de deur door naar een gang en kijk in de bovenste lade van het kastje links.
Er ligt een krantenknipsel in.
Afgelopen nacht werden twee wreed afgeslachte menselijke lichamen gevonden in het woud van Northwood, ongeveer vier kilometer verwijderd van Arkhamend. De lichamen werden door een plaatselijke houthakker, Peter Dale, gevonden, die terugkeerde van zijn werk. Na een eerste onderzoek meldde de lokale politie dat het voorval niet is veroorzaakt door wilde beesten, gezien de vorm van de wonden. De politie gaf ook een waarschuwing dat het gevaarlijk kan zijn om momenteel ongewapend het woud in te gaan. De namen van de overledenen zijn nog onbekend omdat identiteitskaarten bij de lichamen ontbraken.
Onderstreep zelf de onderlijnde regel en Howard vraagt zich af: 'De in de bossen gevonden lichamen zijn van vreemdelingen. Zouden zij van de sekte kunnen zijn?'
Je kamer
Ga aan het einde van de gang de trap op naar boven en open daar de eerste dubbele deur aan je rechterhand. Ga naar binnen en je kijkt vanzelf rond.
'Dit had ik kunnen weten. Iets voelt vreemd aan op deze plek, alsof ik hier eerder ben geweest...maar ik kan me daar niets bijzonders van herinneren.'
Op het nachtkastje ligt een krant van 28 januari 2012.
Een ongelukkige instorting op het opgravingsterrein
Afgelopen nacht werd er een instorting gemeld op de plaats van de archeologische opgraving waar professor Graham en zijn team aan het werk waren. De autoriteiten geloven dat dit een moedwillige aanval was en er werd een politieteam op afgestuurd om het gebied te bewaken.
De melding werd gedaan door één van de archeologen, Karl Heartman, die beweerde dat hij dacht, toen hij en zijn mensen in de late uurtjes aan het werk waren, dat hij een schaduw zag bij de hoofdingang en geluiden hoorde die hem deden denken aan een wild dier dat rondscharrelde. Enkele minuten later echter kwam het plafond van de grote galerij bij de ingang naar beneden met een doof makend gestommel, wat Mr. Heartmans groep binnenin opsloot. Vreemd genoeg bekende Mr. Heartman dat hij geen explosie heeft gehoord. De politie onderzoekt nog steeds hoe het stevige stenen plafond in een oogwenk kon instorten ondanks de sterke door de archeologen geplaatste steunbalken. Inspecteur Norman vond tekenen van schade aan de balken die duiden op knoeierij, maar er is geen verdere verklaring gegeven. Nu probeert de politie samen met burgers uit de nabij gelegen stad Arkhamend om de ingang vrij te maken om de opgesloten archeologen eruit te krijgen.
Volgens professor Graham ging de opgraving voorspoedig tot aan de instorting, omdat zijn team een weelde aan belangrijke informatie had verzameld die een nieuwe bladzijde zou kunnen openen in de geschiedenis van de mensheid. Als dit ongelukkige voorval niet was gebeurd hoopten zij om meer te leren over een hele ondergrondse stad. Nu zijn die doelen van secundair belang geworden omdat de enige zorg is om de opgesloten archeologen er levend uit te halen.
Professor Graham zei ook: Ik wil dit niet volledig wereldkundig maken zonder een grondig onderzoek van de site, maar ik kan wel onthullen dat we een aantal kamers vonden vol prachtige van obsidiaan gemaakte lijkkisten, met gemummificeerde intacte menselijke en reptielachtige lichamen in de diepten van de begraven stad. Terwijl sommige van de reptielen heel mensachtig zijn, zien andere er exact hetzelfde uit als de soorten die we tegenwoordig kennen. Wij ontsloten ook kamers met schitterende beelden en muurschilderingen die mensen en mensachtige tweevoetige reptielen samen afbeelden in mistige moerassen, donkere grotten en binnen de muren van een oeroude beschaving waarvan we vermoeden dat het de ondergrondse stad is die we aan het onderzoeken zijn. Zo ja, dan betekent dit dat deze stad eens boven de grond lag. Ook maakte de stad volgens de muurschilderingen gebruik van stoomkracht om verschillende mechanismen te bedienen, zoals gigantische deuren van basalt en vreemde metalen toestellen die we nog moeten leren begrijpen. We hebben zelfs nog geen idee van de omvang van de stad, maar deze moet minstens verscheidene duizenden vierkante kilometer bedragen.
Onderstreep: The city used steam power to operate various mechanisms.
'Het is ongelooflijk dat ze stoomkracht ontdekten in een stad die zo oud is.'
Bekijk de schilderijen even. In het nachtkastje ligt een tweede zaklamp.
Raak het bed aan. 'Het is beter als ik vanavond wat ga slapen.'
's Nachts
Je schrikt wakker. Het is nog steeds donker op je kamer maar aan de wanden zijn vreemd oplichtende plekken en ook de schilderijen zien er anders en licht uitstralend uit.
[Suggestie: sla het spel op].
'Wat gebeurt er hier? Waar ben ik?'
Probeer de deur. Die zit op slot.
Het schilderij boven het nachtkastje beeldt een zonsverduistering af.
'Een eclips...ik zie ook een donker vliegend silhouet in de sombere wolken op de voorgrond.'
Bij het schilderij boven het ladenkastje naast de deur:
'Ik zie een rusteloos gezicht in deze afbeelding en een eclips in de linker bovenhoek.'
Er is een ander kastje rechts van de deur. Verschuif dat:
'Er zit hier een gat in de wand.'
Je kijkt door het gat in de aangrenzende kamer. Is daar iemand?
Oude man
Er komt een kale oude man naar je toe die op zijn knieën gaat om naar jou te kijken.
Wat wil je?
Ik logeer in deze kamer. Ik heb het gat niet eerder opgemerkt. Wie bent u?
Ik ben een gevangene, net als jij.
Gevangene?
Precies, je kunt niet, moet hier niet weggaan. De deuren werden van buitenaf gesloten. Maar echt, dat is geen probleem, want er is niets dan duisternis daar buiten.
Wie sloot de deuren af?
Zij deden dat. Ze sloten de deuren lang geleden, maar dat vind ik best. Ik wil niet naar buiten in die dikke verblindende duisternis. Er is niets dan krankzinnigheid daar buiten. Ik...ik kan voelen dat die naar ons kijkt. Als je verstandig bent dan blijf je waar je bent.
Vraag: wie kijkt er naar ons? Je krijgt geen antwoord.
Kies: Ik begrijp het niet. Waarom zou iemand de deuren willen afsluiten?
Als je me niet gelooft, probeer dan je deur te openen.
Kies: Ik begrijp niet wat er hier gebeurt. Ik moet naar buiten toe.
Als je echt weg moet, gebruik dan dit. Maar vergeet niet, er is niets daarbuiten dan eindeloze gekte.
De man geeft je een sleutel met een vreemde vorm. Hij ziet eruit als het bovenste deel van een skelet.
De man staat op en jij schuift het kastje weer op zijn plaats.
[Suggestie: sla het spel op].
Open daarna de deur met de zojuist ontvangen sleutel. (Rechtsklik om de inventaris te openen, kies de sleutel en klik ermee op de deur).
Overloop
'Deze plek...die is te koud. En wat is dit voor gevoel? Het is alsof iets tegen me wil praten. Ik kan het binnen in mijn hoofd horen. Het voelt om een of andere reden akelig vertrouwd aan. Maar ik kan me niet herinneren waarom.'
Dan hoor je een zware stem roepen: Howard!
'Ik hoor het weer. Na al die jaren. Ik hoor opnieuw het geluid van de nachtmerries uit mijn kinderjaren.'
Je kijkt links in een gat.
'Er hoort hier een trap te zijn. Maar waar is die? Er is niets anders dan pikzwarte duisternis beneden. En ik voel vage kwaadaardige trillingen die raken aan de diepste diepten van mijn ziel.'
Ga de gang op naar rechts.
Er zijn vier deuren. Probeer die open te maken. Dat lukt alleen bij de laatste links.
Er lijkt iemand aan het eind van de donkere kamer te zitten.
Een zware stem galmt: ik ben hier, wachtend op jou, Howard. Kom naar de graftombe. Bewandel de oude weg, de weg van je afkomst, zoals jouw vader en zijn vader voor jou deden.
Stap langzaam dichter naar de figuur in de stoel toe...
Je kamer
Alles ziet er weer normaal uit, maar het is nog donker.
'Is er iemand achter de deur? Ik ben er zeker van dat ik stemmen hoorde en iemand probeerde de deur te openen.'
Doe zelf de deur open. Gebruik geen zaklamp of lantaarn.
'Ik moet voorzichtig zijn.'
Loop naar de trap en blijf bovenaan staan. Beneden zie je twee mannen die met elkaar praten.
Ja, hij was in die kamer. Maar hij praatte tegen iemand. Hun gesprek was gedempt, maar ik weet zeker dat hij met een oude man sprak. We moeten hem later uit de weg ruimen. Ik heb hem een beetje nagetrokken en ik denk niet dat hij iets weet. Vannacht zal ik uit dat graf halen wat ze willen hebben. Daarna kan hij toch niets beginnen.
Dan gaan de mannen weg en blijf jij vol vragen achter.
'Wat had dat te betekenen? Op een of andere manier kennen ze mijn naam, maar hoe? Ik heb niets gedaan om mijn identiteit prijs te geven. Ik moet van nu af aan extra voorzichtig zijn.'
Daal de trap af.
'Het is beter hen niet te volgen. Ik merkte op dat een van hen een mes had en zij waren net aan het praten over dat ze van mij af willen komen. Ik moet tot de ochtend wachten om met mijn onderzoek te beginnen.'
Volgende ochtend
'Ik deed vannacht nauwelijks een oog dicht. Wie waren de mensen die ik beneden in de gang zag? Hoe kunnen ze ook maar iets van me af weten? Ik heb zelfs mijn naam aan niemand genoemd. Dit wordt gevaarlijker dan ik verwachtte. Ik moet extra voorzichtig zijn.'
Gelagkamer
[Suggestie: sla het spel op].
Ga naar beneden naar de gelagkamer. Het is er nogal donker.
De herbergier komt achter de toonbank staan.
Vraag hem: is het altijd zo druk?
Ja, ik weet het, maar vroeger was het druk, in het bijzonder in de lente en de zomer. Tegenwoordig komen weinig mensen hier om wat te drinken of met elkaar te praten. Ik heb u hier nooit eerder gezien meneer, bent u op reis?
Ja dat zou je kunnen zeggen.
Vraag: wat kunt u me over deze stad vertellen?
Er is echt niet veel over te zeggen. Arkhamend is een oude stad. De inwoners leven nog zoals hun voorouders dat honderden jaren geleden deden. Natuurlijk veranderde het een beetje na de oorlog van Northbridge. De bevolking nam toe en er werden enkele appartementen gebouwd rondom het stadscentrum. Maar in het oude deel van de stad zijn sommige huizen zo oud dat zelfs mijn overgrootvader niet wist wanneer die waren gebouwd. Helaas werd er enkele maanden geleden aangekondigd dat er een epidemie heerst in die delen. De politie wil niet dat iemand daar naar binnen gaat, dus ik ben bang dat u het niet met uw eigen ogen zult zien.
Vraag: wat is het voor soort epidemie?
Dat weten we niet precies. Ze willen het niemand vertellen. Maar het hele zaakje stinkt wat mij betreft. Ik denk zelfs dat er daar helemaal geen epidemie is.
Vraag: wat kunt u me vertellen over de mensen uit deze stad?
Ik kan u vertellen dat we erg traditioneel zijn. We houden er werkelijk van om te leven zoals onze voorouders dat deden en vieren zelfs nog enkele oude festivals.
Ik herinner mij dat mijn grootvader me verhalen over heksen vertelde en hoe sommige plaatsen in het oudste gedeelte van de stad moeten worden vermeden. Veel mensen hier geloven nog steeds in dit soort verhalen. In het bijzonder vanwege geruchten die tijdens de oorlog werden verspreid omtrent bepaalde plekken die als schuilplaatsen werden gebruikt. Maar ik moet u waarschuwen. Sommige figuren zijn een beetje extreem. Ze zijn nogal onwetend en houden er niet van om met vreemdelingen te praten, dus u moet hier op uw hoede zijn.
Vraag: wat kunt u me vertellen over Worm's Feast?
Het is de oude boekenwinkel van Henri Lawrence. Je kunt er ook enkele antiquiteiten vinden behalve boeken. Maar Henri houdt niet van vreemdelingen. In feite houdt hij er zelfs niet van om met ons te praten. Hij woont samen met zijn vrouw. Heel zelden komt hij hier in zijn eentje naartoe om wat te drinken en gaat daarna rustig naar huis. Ik hoorde dat hij vocht in de oorlog van Northbridge en dat is het enige waar hij graag over praat. Tussen twee haakjes, meneer, waar bent u naar op zoek in de Worm's Feast?
'Ik moet mijn identiteit niet onthullen, zoals die brief zei.'
Je hebt keuze uit vier antwoorden. Het maakt niet zoveel uit welke je kiest, bijvoorbeeld: Ik ben een schrijver en verzamel informatie over die oorlog van Northbridge.
Werkelijk? Enkele andere lieden kwamen hier enkele jaren geleden en vroegen naar die oorlog. Ik verwachtte niet dat er nog eens iemand naar zou komen vragen. Als u hulp nodig hebt dan kan ik u waarschijnlijk van dienst zijn. Ik groeide hier op met allerlei verhalen over de oorlog.
Dank u wel, dat zal ik onthouden. '(Liegen heeft altijd zijn keerzijde).'
Vraag: Het lijkt erop dat dit geen populaire bestemming is voor bezoekers. Ik was de enige die de trein uitstapte.
Ja, Arkhamend is een oude stad die niet iets bijzonders heeft voor vakantiegangers.
Vraag: wie logeert er in de kamer naast de mijne?
Niemand logeert daar momenteel. Niemand wil daar ooit logeren nadat de laatste gast zich van het leven beroofde.
Vraag: wie was hij?
Een oude man. Eén van de mensen uit de stad, ik weet het niet. Ik heb gehoord dat hij een dichter was. Ik begrijp niet waarom hij zelfmoord wilde plegen. Waarom vraagt u dat?
Ik dacht dat ik wat geluiden hoorde die uit die kamer kwamen.
Dat moet uw verbeelding zijn.
Dat denk ik ook.
Vraag: waarom maakte hij een einde aan zijn leven?
Niemand weet dat. Eerst sloot hij zichzelf op in de kamer, en sprong daarna uit het raam.
Dank u, ik moet nu weg.
In het denkraam is een hint over Henri Lawrence verschenen.
Dag 2 - 22 feb 2012
Het onderzoek begint
Worm's Feast
Loop naar de steeg met Worm's Feast. Er brandt licht.
[Suggestie: sla het spel op].
Ga naar binnen. Praat met de boekhandelaar.
Hallo.
Hallo, wat is er van uw dienst?
Ik zoek een boek dat 'Herinneringen aan het Verleden' heet.
Ja ik heb dat boek maar ik verwierf het voor iemand die het enkele weken geleden bestelde, dus ik ben bang dat het al een koper heeft.
'(Mooi, het is nog hier, ik moet het te pakken krijgen).'
Vindt u niet dat enkele weken een beetje lang is om een bestelling niet af te halen? Misschien komen ze niet terug na al die tijd.
Het spijt me jongeman, ik kan een bestelling niet aan iemand anders geven. Dat is winkelbeleid.
Ik begrijp het. Ik zoek boeken over de oorlog van Northbridge.
Hebt u belangstelling voor de oorlog?
Kies: Ja ik ben een schrijver. Ik heb plannen om een boek te schrijven over de oorlog en zo veel informatie te verzamelen als ik kan.
Uitstekend, als ik jonger was dan zou ik hetzelfde doen. Over die oorlog schrijven was mijn droom.
Dat kan ik me voorstellen omdat ik hoorde dat u zelf in de oorlog vocht. Ik zou erg graag over uw persoonlijke ervaringen horen. Dat zou een grote hulp zijn voor mijn boek.
Het zou mij een genoegen wezen, jongeman, kom me opzoeken als u klaar bent.
Dank u, dat stel ik zeer op prijs.
Ook hoorde ik enkele geruchten die tijdens de oorlog werden verspreid over bepaalde plekken die als schuilplaatsen werden gebruikt. Weet u daar iets over?
O ja, die konden heel afschuwelijk zijn. Ik heb er nooit een persoonlijk gezien, maar andere soldaten vonden daarin enkele verschrikkelijke dingen. Velen waren zo slecht dat ze onmiddellijk werden verbrand. We kregen nooit details te horen, maar we hoorden allemaal de geruchten. Geruchten over begraafplaatsen in ongewoon grote kelders van hele oude huizen, gestolen grafstenen met vreemde inscripties erop, wreed afgeslachte dierlijke karkassen. En over het krijsende ding dat er de oorzaak van was dat twee soldaten gek werden.
O jee, ik heb daar nooit over gehoord.
Ze werden in de doofpot gestopt, zoals ik zei, de meeste werden verbrand zonder dat iemand ervan wist en mensen uit deze stad houden er niet van om dingen uit het verleden met vreemden te bespreken.
Juist.
Tussen twee haakjes, mag ik uw naam weten, jongeman?
Howard.
En de mijne is Henri, aangenaam kennis te maken, in feite ben ik misschien een beetje vooringenomen, maar ik mag je al wel, Howard. Je lijkt een aardige vent, dus over dat boek waar je eerder naar vroeg. Je hebt gelijk. Ik denk niet dat de persoon die het bestelde er nog voor terugkomt. Jij kunt het in zijn plaats kopen. Het werd hier geschreven, weet je, precies in de tijd van de oorlog, dus het kan handig voor je zijn.
Dat zou geweldig zijn.
Het is in de kelder. Kun je het zelf gaan halen? Je moet het op één van de schappen vinden. Ik heb problemen met mijn benen, een constante herinnering aan die oorlog, die onlangs veel erger werden. Gewoonlijk helpt mijn vrouw me ermee, maar zij voelt zich momenteel niet erg lekker.
Geen probleem Henri, ik haal het met plezier.
[Tip: sla het spel op].
Daal rechts de trap af naar de kelder. [Kelder Worm's Feast]
Kelder van Worm's Feast
Op een schap ligt een groene draak (1). Deze is prachtig vormgegeven.
In de hoek rechts ervan vind je een koevoet (2).
Je ontdekt een doos met magneetbanden (bukken), een instrumentenkoffer, een oud model typemachine, geluidsboxen, een speelgoedjeep (3) ('ik had er ooit een net als deze'), een muziekdoos (4), en op het schap onder de jeep een boek (5) in een soort koffer.
'Dit moet het boek zijn waarnaar ik op zoek ben. Het in die brief vermelde boek. Dit moet iets belangrijks bevatten.' (Rechtsklik om te onderzoeken).
'De omslag zit op slot. Ik kan hem niet openen.'
Klik aan de onderkant van het boek waar een uitsteeksel zit.
'Er zit hier een vergrendelmechanisme. Hm, ik kan geen geluiden horen die uit het slot komen. Er moet iets zijn dat ik kan gebruiken om naar de geluiden te luisteren die uit het slot komen.'
Ontgrendelen van de omslag om het boek
Onder het schap waar de krokodil ligt vind je een stethoscoop waarmee je naar de vergrendeling kunt luisteren van het omslag van het boek. Je kunt de stethoscoop (6) nu pas oppakken en in de inventaris gebruiken.
'Hm, ik kan dit gebruiken om beter naar de geluiden te luisteren van de vergrendeling van de omslag'.
Combineer in het denkraam het boek met de stethoscoop.
Klik op het boek en versleep het naar een leeg vak, doe dan hetzelfde met de stethoscoop, en klik daarna op het icoon met de tandwielen. Het grendelwerk komt in beeld.
Klik op het handvat (links of rechts van de knop) zodat de sleutel naar links uit de grendel treedt.
Als je op de knop in het handvat drukt komen bij de schakels pinnen naar buiten (naar je toe). Je kunt elk van de schakels in vier standen zetten.
Na één keer draaien aan een schakel en vervolgens op de knop drukken zie je de pin naar boven uitsteken. Na tweemaal draaien steekt de pin naar achteren en na driemaal draaien naar onderen uit.
In de grendel is één van de schakels rood gekleurd om aan te geven dat hij actief is.
Als je op de knop drukt en je hoort een hoge korte klik dan staat de pin verkeerd. Weer op de knop drukken en de sleutel uitnemen. Dan de bewuste schakel een slag draaien. Sleutel in de grendel steken en op de knop drukken om alle pinnen naar buiten te laten komen.
Als je een wat zwaarder en langer aangehouden geluid hoort dan heeft de bewuste schakel de juiste stand.
Op deze wijze kun je de juiste stand van elke schakel vinden.
Oplossing:
Er zijn verschillende coderingen mogelijk afhankelijk van het spel dat je speelt.
Bij mij werkte het volgende: vanaf het handvat links naar rechts moet je de schakels respectievelijk 2x, 3x, 1x, 3x, 1x, 2x draaien, zodat de pinnen respectievelijk naar achteren, onderen, boven, onderen, boven en achteren uitsteken.
Ook kan de codering 220311 zijn en wellicht zijn er nog andere.
'Ik denk dat ik het slot open heb.'
De omslag blijkt een soort koffer te zijn waarbinnen zich het eigenlijke boek bevindt.
Open het boek vanuit je inventaris.
'Wat is dit? Ik begrijp het schrift niet. Zou dit geschreven kunnen zijn met behulp van een cijfersysteem?' [Machine]
Necronomicon
Schuif voordat je de kelder verlaat de kist beneden aan de trap weg (bukken, op kist klikken en vasthouden, dan met W- en S-toetsen werken om de kist te duwen/trekken). Je ontdekt een valluik.
Open het luik en je vindt een metalen beeld (7) dat een schepsel weergeeft dat half octopus half mens is. Ook ligt er een boek. 'Zou dit echt het beruchte boek Necronomicon (8) kunnen zijn dat werd geschreven door Abdul Alhazred?'
NB: Beeldje en boek zijn een zogenoemd easteregg (paasei), een soort cadeautje van de spelmaker, dat niet van belang is voor het uitspelen van het spel.
Winkel
Ga terug naar boven. Op de toonbank links liggen een oude telefoon, een zandloper, een camera en ook een plattegrond van Arkhamend.
Richt je tot Henri:
Kies: ik zou deze camera graag kopen.
Zeker.
Kies: ik zou deze plattegrond graag kopen.
Natuurlijk, je zult het nodig hebben.
Kies: ik zou deze muziekdoos graag kopen.
Wat je maar wilt.
Kies: ik zou deze speelgoedjeep uit de kelder graag kopen.
Dat is een interessante keuze.
NB: Als je niet al deze spullen koopt dan krijg je later problemen met de voortgang.
Kies: Mag ik vragen naar de problemen van je vrouw, Henri?
Ach dat is erg, ik denk dat zij haar verstand volledig is verloren. Al enige tijd droomt en praat ze over een eclips en de komst van duisternis. Ze is gewoonlijk niet erg godsdienstig maar nu praat ze nergens anders over dan over het einde der dagen.
Het spijt me, Henri.
Kies: Uit nieuwsgierigheid, weet je wie het boek bestelde?
Ik ken hun namen niet maar zij zagen eruit als verdachte en gevaarlijke typen. Ze kwamen hier enkele maanden geleden en kochten een vervallen plaats in het oude deel van de stad. Ik hoorde ook dat zij soms in het oude gebouw op die open plek in het woud verblijven om een of andere reden. Sommige mensen zeggen dat zij lichten zagen achter de ramen van dat oude gebouw. Als je erover denkt daar naartoe te gaan, wees dan voorzichtig. Dat gebouw is een van de plaatsen waar de geruchten over gaan. En er zijn hongerige wolven in het woud.
Dat zal ik zeker in gedachten houden. Kun je me wat meer vertellen over dat gebouw op die open plek in het woud?
Ik weet er niet veel van, alleen van verhalen die ik heb gehoord. Ze zeggen dat een heksensekte van oosterse oorsprong daar ooit verbleef, die geobsedeerd was door Alruin (Mandrake) planten, maar ik weet niet wie er werkelijk woonde of het bouwde.
Kies: Ik denk dat dit boek werd geschreven met een versleutelingssysteem. Herken je dit?
Hm, laat me er eens naar kijken, ja een versleuteling, net als je zei.
Nou, dat is niet goed. Waar kan ik iemand vinden die het voor mij kan ontcijferen?
Ik kan dat doen als je dat wilt, maar dat kost je een beetje.
Natuurlijk, ik kan niet verwachten dat je het voor niets ontcijfert.
Goed dan, ik denk dat dit een van de versleutelingssystemen is die tijdens de oorlog werden gebruikt. Ik werkte toen met radio-operators, dus ik denk dat ik dit kan ontcijferen. Maar ik heb wat tijd nodig. Er is ook een ander boek in de kelder over het versleutelingssysteem dat in de oorlog werd gebruikt. Als je dat voor me haalt kan ik er aan beginnen.
Dank je Henri, ik ga dat boek meteen zoeken.
Weer de kelder in en terug
Ga opnieuw de kelder in en kom terug met het boek (9) 'De Oorlog van Northbridge'.
Overhandig het aan Henri met de woorden: hier is het.
Ja dat is het en ik zal zien wat ik kan doen.
Dank je Henri, ik moet nu gaan.
Een ommetje maken
Ga naar buiten, loop even heen en weer en ga terug naar binnen (zogenaamd is er voldoende tijd verstreken).
Enige vooruitgang?
Ja het is precies zoals ik dacht, echt heel eenvoudig als je weet hoe je ernaar moet kijken. Maar alles ontcijferen zou een aanzienlijke hoeveelheid tijd vergen omdat het zo'n dik boek is. Voor nu heb ik de index voor je ontcijferd. Als je me vertelt welke andere delen je gedecodeerd wilt hebben, dan kan ik die zo gauw mogelijk doen.
Bekijk de indexpagina.
Herinneringen aan het Verleden
Inhoudsopgave
Over botanische kennis
Lijst van magisch bruikbare planten
Wingerds en Nachtschades
Alruinwortels en paddenstoelen
Wierook en het veroorzaken van trance-achtige toestanden
Over astronomische correlaties
Hemellichamen en hun correlaties
Schijngestalten van de maand
Sterrenbeelden
Een speciale hemelkaart
Tekens van de dierenriem
Over demonologie en tovenarij
Lijst van geesten en demonen
Buitenste schillen en vlakken
Oproepen van demonen en geesten
Woorden, verzegelingen en gebeden
Zwarte spiegels
Over alchemie
Elementen en mineralen
Stenen en talismans
Bereiding van speciale verbindingen
Homunculus
Over de machines
Sprekende machines
Gebruik van fonografen
Intelligente mensachtigen
Dank je Henri, ik moet nu gaan.
Ga naar buiten.
[Suggestie: sla het spel op].
Raadpleeg de map (ofwel via de inventaris ofwel met behulp van de F4-toets).
'Ik zie dat Camphorwood Inn zich hier bevindt.'
Er verschijnt een merkteken linksonder op de kaart.
'Henri had het over een oud gebouw dat zich in het woud bevindt. Dat moet hier ergens liggen.'
In het midden links verschijnt een tweede merkteken. Raak dat aan.
Wil je naar die plek toe? Kies: Ja.
'Het is een beetje ver lopen maar het schijnt dat ik geen andere keuze heb.'
Het oude gebouw
Een vervallen plek verborgen in het beruchte Northwood Forest, waarvan de oorsprong in mysteries is gehuld.
'Dat oude gebouw moet hier ergens liggen.'
Dag 2 - 22 feb 2012
Bezoek aan de beruchte plek in de bossen
Oude gebouw buiten
Het is nog steeds donker. Er woedt een sneeuwstorm.
Naast een kar ligt een boek in de sneeuw. Gebruik je zaklantaarn om het in te zien:
Eigenaar: Karl Paleo, Wellsmoth Daily, journalist, schrijver
Alle aanwijzingen die ik gedurende drie maanden heb verzameld over de beruchte sekte Kinderen van Dis hebben mij geleid naar deze oude en neerslachtige stad die Arkhamend heet. Ik ben er zeker van te vinden wat ik hier verwacht aan te treffen. Deze stad heeft een waarlijk verstikkende atmosfeer met al die nauwe straten, oude gebouwen en enkele overal verspreide hele vreemde standbeelden en beeldhouwwerken. Ik ben hier nu zes dagen en ik heb de zon niet eenmaal helder zien schijnen. Ik weet dat het nu herfst is maar er is hier iets vreemds. Zelfs de ochtenduren zijn donkerder dan ze zouden moeten zijn. Dit is precies zo'n plaats waar donker en licht niet veel lijken te verschillen. Ik verwed dat psychologische problemen en zelfmoorgevallen behoorlijk hoog liggen.
Arkhamend is een kleine maar zeer oude stad, met een verrassend aantal bloedstollende verhalen over hekserij en tovenarij die gedurende haar geschiedenis zijn verteld. Als je het stadscentrum en haar bijzondere standbeeld van de huilende wolf verlaat om de straten in te duiken, dan heb je het gevoel terug te gaan in de tijd. Naarmate je vordert worden de gebouwen steeds ouder totdat je uiteindelijk haar rand bereikt bij het oudste deel van allemaal. Vreemd genoeg leerde ik dat dit gedeelte onder quarantaine is en dat niemand toestemming heeft erin te gaan. Er zijn enkele politiebeambten in de buurt maar zij willen me niets over de quarantaine vertellen. Deze situatie komt mij vreemd voor omdat er nauwelijks genoeg voorzorgsmaatregelen zijn genomen voor dergelijke crises.
In de gedeelten die ik wel kon bezoeken zijn de meeste huizen beschadigd en leeg, net als de straten. Sommige van de huizen zijn nog bewoond maar zelfs die zijn in een zodanig slechte conditie dat het lijkt alsof ze elk ogenblik kunnen instorten. Ik weet dat de verlaten huizen geheimen herbergen uit oude tijden toen tovenarij hier de overhand had en ik voel ongezien ogen die op me neerkijken vanuit de glasloze ramen wanneer ik door dat deel van de stad loop.
Ik heb een kamer genomen in een oude herberg die Camphorwood heet en ben onmiddellijk aan mijn onderzoek begonnen, omdat ik hier niet lang wil blijven. Het stadsvolk lijkt nogal ongewoon. Ik heb persoonlijk gezien dat ze nogal vijandig kunnen zijn tegen vreemdelingen, precies zoals ik van tevoren was gewaarschuwd. Maar je kunt altijd iemand vinden om mee te praten als je de juiste prikkel geeft. Ik kreeg het voor elkaar om met behulp van een fles die ik kocht een dronkenlap te vinden met de naam Jozef (ik mag niet vergeten om naar zijn achternaam te vragen). Hoewel hij geen betrouwbare bron is passen sommige aspecten van wat hij vertelde bij de informatie die ik al heb ingewonnen.
Ik heb ervaren dat de geschiedenis van deze stad altijd vermengd is geweest met terreur: kinderontvoeringen, vreemde riten uitgevoerd op nog vreemdere plaatsen, onbekende schaduwen die in het holst van de nacht door de nauwe straten zwerven, niet te onderscheiden stemmen uit de riolen beneden en een sekte waarvan de oorsprong veel verder teruggaat dan de stad zelf. Deze heeft vele namen maar zij noemen zichzelf Kinderen van Dis.
In al deze mythen en verhalen liggen subtiele aanwijzingen besloten die suggereren dat het gebied met inbegrip van de stad en het woud dichtbij de wieg is van de cultus. Sommigen geloven dat op bepaalde plaatsen, in het bijzonder in de bossen, de ondergrond een netwerk is van tunnels en gangen die naar een nog diepere ondergrondse stad van vóór de zondvloed leiden. Aan het oppervlak zijn plaatsen die vermoedelijk met deze ondergrondse tunnels en gangen zijn verbonden en de sekte probeert om deze plaatsen in bezit te krijgen. Er is een krot in het woud en ik geloof dat het gebouw er zo een is. Ik zal er over enkele dagen naar op zoek gaan maar ik moet eerst meer informatie verzamelen.
Er zijn enkele mensen die beweren licht te zien in de ramen van dat krot en ik heb gehoord over een stille groep mensen die daar iets onheiligs doet. Eén anekdote springt er in het bijzonder uit: Een houthakker van middelbare leeftijd die op een middag terugkeerde van zijn werk zweert dat hij zeer luide zoemgeluiden hoorde vergezeld van menselijke schreeuwen. Hij zegt dat hij toen geloofde dat de geluiden van onder de grond kwamen, maar hij kon geen enkele opening vinden die daar naartoe zou kunnen leiden, dus vermoedde hij dat wat hij hoorde slechts zijn verbeelding was. Andere houthakkers hebben gezegd dat als de wind bij het krot vandaan komt deze een geur meevoert als een of andere wierook die een verdovende uitwerking heeft op de persoon die deze inademt.
Ik vroeg enkele stadsbewoners of zij iets over deze groep wisten en leerde dat ze in het oudste deel van de stad wonen, in huizen waarin niemand anders zou willen wonen. Ze huurden daar sommige woningen waarvan enkele zelfs geen elektriciteit hebben. Drie of vier van hen (niemand kent precies hun aantal) komen regelmatig naar het stadscentrum en halen iets uit het treinstation dat de trein heeft bezorgd. Soms drinken ze wat in de herberg als ze hier zijn. Niemand probeert om met hen te praten omdat iedereen in de stad een hekel aan hen heeft of bang voor hen is. Eén van de plaatselijke bewoners vertelde me dat een bepaalde bezoeker met een vals uitziende korte gitzwarte baard die superieur lijkt aan de anderen de apotheek elke keer bezoekt als hij hier is. En hij gaat weg met grote dozen vol vreemde chemicaliën die hij eerder had besteld.
Ik ben er zeker van dat er een of ander soort laboratorium in dat krot is. Ik heb die zogenaamde laboratoria eerder gezien en weet wat een walgelijke dingen daar plaatsvinden. Ik moet extra voorzichtig zijn wanneer ik op bezoek ga.
Onderstreep: notorious cult Children of Dis.
'De sekte waar Ivar Bergen [zie DW 1] en de anderen die hij in zijn hut ontmoette deel van uitmaakten. Ik weet dat zij heel gevaarlijk zijn en een hoop volgelingen over de wereld hebben die allerlei vreemd onderzoek voor de sekte doen. Sommige van de brieven die ik in de hut heb gelezen leveren hier duidelijk bewijs voor.'
Onderstreep op bladzijde 4: There is a shack (Er is een krot...)....one of them.
'Dat oude gebouw op die open plek in het woud is belangrijk. Ik moet er een kijkje gaan nemen.'
Onderstreep op bladzijde 5: swears that he heard very loud buzzing sounds.
'Wat zou de bron van dit geluid kunnen zijn? Dit herinnert mij aan een verhaal dat ik eens hoorde over sommige schepsels die heuvelschepsels werden genoemd en die menselijke spraak imiteren met hun beangstigende zoemgeluiden.' [zie DW 1].
Onderstreep op bladzijde 6: a particular visitor.
'Ik vraag me af wie deze man is. Als hij macht heeft over de anderen dan moet ik voor hem oppassen.'
Loop naar het oude gebouw toe en merk op dat er grote keien rondom zijn geplaatst tussen de muren en het hekwerk dat het gebouw omgeeft. Ga daarna de deur door.
Oude gebouw binnen
Je komt eerst in een lange gang G.
Aan het eind links is een kamer. We noemen dit het voorvertrek V. Er brandt wat licht. In de lade van een tafel tref je een zaklamp aan. In een andere lade een rol plakband.
'Het ziet er vochtig uit maar ik denk dat het zal werken.'
In de meest rechtse lade ligt een brief:
We verzamelden deze zeldzame insecten om de experimenten voort te zetten die 80 jaar geleden werden uitgevoerd, om het hallucinogene effect van het Dversahe mengsel te versterken, en ze zijn gevaarlijk geworden. Ze doodden een van mijn assistenten en een ander ligt nu in coma. Hun groeisnelheid is ongelooflijk en ze zijn begonnen de hele ondergrondse plek te teisteren.
De reden dat we met ze blijven werken is dit hallucinogene effect van hun vergif. Het kan de invloed van Dversahe in hoge mate versterken, dat al aanzienlijk is maar niet genoeg voor onze behoeften. We hebben een sterkere versie nodig voor de menselijke hersenen, en ik geloof dat er ooit krachtiger mengsels bestonden die in de loop der tijd werden vergeten.
Er is een gerucht dat gaat over de onaardse oorsprong van deze insecten. Ik hoorde dit van één van mijn assistenten, en hij leerde het verhaal van één van onze mensen: Volgens het gerucht werden ze naar deze wereld gebracht vanuit het Buitenaardse, door insectachtige wezens die met hun machtige vleugels door de ruimte kunnen reizen. Deze wezens waren intelligent, veel intelligenter dan wij zijn. Ze zijn hier lange tijd geleden geland en groeven tunnels van honderden meters lang onder de grond om de metalen te winnen die ze nodig hadden. Ik weet niet of dit waar is en Mr. Curwen spreekt met geen woord over hen.
Deze insecten zijn dezelfde als de dode die in de vreemde houten sculpturen zijn gevonden. Maar we hadden levende nodig, dus brachten we er een paar om een speciaal synthetisch mengsel te maken dat de substantie imiteert welke de insecten gebruiken om hun nesten in hun oorspronkelijke habitats te bouwen. Wij bedekten de wanden van sommige kamers met dit kleverige mengsel en het was succesvol. Weldra begonnen zij hun eigen nesten te bouwen, maar daarna gingen zie met hun ongelooflijke groeisnelheid hun eigen natuurlijke mengsel produceren. Nu zijn er een heleboel nesten van verschillende grootte op de plek, samen met die welke wij aanbrachten. Ze bouwen ze met een alarmerende snelheid.
Toen hun aantallen begonnen toe te nemen begonnen ze agressief te worden en ons aan te vallen. We probeerden hen de baas te blijven door sommige te doden, maar beseften al gauw dat dit geen levensvatbare optie was. Het lijkt erop dat er een complexe synthese tussen hen is. Als je de verkeerde doodt of hen zelfs verstoort, dan vallen zij diegene aan die hen te na komt; ze vallen zelfs hun eigen nesten aan. Omdat het zeer zeldzame en waardevolle insecten betreft durven wij ze niet blindelings te doden en een volledige mislukking te riskeren door het verlies van hun nesten. In feite werd iedere schade aan de insecten door Mr. Curwen verboden. Ik geloof eigenlijk dat ze belangrijker voor hem zijn dan wij, dus wil ik zijn vreselijke woede niet over mij afroepen door iets stoms te doen.
Wat betreft het effect van hun gif: een enkele beet doodt niemand behalve misschien degenen die allergisch zijn voor hun gif, maar een hoge dosis gif veroorzaakt delirium, ernstige spierspasmen, en zelfs de dood. Gelukkig kreeg ik het na verscheidene pogingen voor elkaar om iets te bereiden dat ze afweert. Ik wreef Dovenetel (Henbit), Wijnruit (Rue), Heideaster (Heath Aster), Basilicum en Geranium planten fijn in een mortier met stamper en voegde water, alcohol en neemolie toe aan het mengsel. Als dit mengsel naar hen toe wordt gespoten dan vliegen ze meteen weg. Het effect is tijdelijk maar dit is een oplossing voor nu totdat er iets beters is gevonden.
Prof. Jacob Herbert
Onderstreep: Dversahe mixture...
'Ik ken dit hallucinogene mengsel, dat door enkele oorspronkelijke bewoners rond de wereld wordt gebruikt om het bewustzijn te veranderen, onder verschillende namen.
Het heeft een heel sterk effect.'
Onderstreep: They killed one of my assistants...
'Hij zei niets over de anderen. Het schijnt dat zij zonder rang niets meer dan dieren voor hen zijn.'
Onderstreep: These insects are the same ...
'Ik ken deze houten beelden [Zie DW1]. Dus dat dode insect was een van die gevaarlijke.'
Onderstreep op de volgende bladzijde: a single bite . and even death.
'Dit is slecht. Ik moet voorzichtig zijn dat ik de insecten niet verstoor als er nog over zijn. Ik hoop dat ze allemaal weg zijn.'
Onderstreep: I pounded ...in the mixture.
'Ik heb een formulering gevonden om de gevaarlijke insecten kwijt te raken.
Om dat te bereiden moet ik Henbit (Dovenetel), Rue (Wijnruit), Heath Aster (Heideaster), Basil (Basilicum) en Geranium mengen met water, alcohol en neemolie.'
Op de tafel liggen wat gescheurde papiertjes.
Stel deze samen tot één geheel.
Klik daarna beneden op het uitzoom-icoon en raak het samengestelde blad aan:
'De stukken zullen uit elkaar vallen. Zo kan ik het niet meenemen.'
Gebruik de rol plakband op het blad om de delen aan elkaar te plakken.
'Nu kan ik het hele papier oppakken.' Doe dat.
'Het blad dat ik samenstelde door zijn delen te combineren. Het draagt een vreemde afbeelding.'
Op het geplakte blad staat een tekening van een kompasroos.
In de kist onder de tafel tref je weer een dagboek aan.
Het is onmogelijk om met de insecten te werken zonder bescherming. We hebben op die manier teveel mensen verloren, wat het proces aanzienlijk vertraagt. Het mengsel dat ik bereidde weert ze voor korte tijd af, maar is volledig ineffectief als ze kwaad zijn. En hun aanvallen worden gevaarlijker naarmate hun aantallen toenemen. Een enkele beet is niet dodelijk tenzij men een allergie heeft voor het gif, maar als je vele malen tegelijkertijd wordt gebeten dan creëert de totale hoeveelheid gif in het bloed een of ander soort sterk hallucinogeen effect en ernstige spierspasmen totdat de persoon tenslotte een pijnlijke dood sterft. Reacties kunnen van persoon tot persoon verschillen, maar in 90% van de gevallen is het resultaat gelijk. Ik ken de reden nog niet maar het beïnvloedt sommige mensen veel heftiger dan andere.
Om dit probleem te voorkomen hebben we enkele beschermende kledingstukken gekocht bij dezelfde zaak waar we onze chemicaliën vandaan halen. De eigenaar heeft uitstekende connecties en kreeg ze heel snel. Als het werkt dan moet dit de experimenten versnellen want we hoeven dan geen lange onderbrekingen meer in te lassen vanwege voorvallen met insecten. Ik borg de kledingstukken op in de afgesloten kast in de slaapkamer. Eerst wil ik ze op één van mijn mensen uitproberen alvorens ze aan iedereen uit te delen.
Prof. Jacob Herbert
Onderstreep: I placed the suits inside the locked cabinet in the bedroom.
'Afgesloten kast.'
In het voorvertrek zie je ook een grafsteen. Kolonel Nehemiah Derby 1646 - 1718.
'Dit is zo oud. Wat doet een grafsteen hier?'
Slaapkamer
In het verlengde van het voorvertrek is een slaapkamer S.
Een kast daarin is inderdaad afgesloten. Bekijk het detail op de deur.
'Ik weet het niet zeker maar dit ziet er voor mij uit als een of ander vergrendelmechanisme.'
Onderzoek de bedden.
'Het bed ziet er smerig uit en stinkt nog erger.'
Onder het hoofdkussen van een tweede bed vind je weer een dagboek dat begint met een datum:
10-09-2011
Er is iets vreemds aan de hand beneden. De geluiden...ze achtervolgen me dag en nacht.
Alles begon nadat deze helse insecten kwamen. Ze hebben tot nu toe acht van mijn broeders gedood. We hebben hun lichamen in de rokende put gegooid, maar ik weet dat dit verkeerd is. Ik heb geprobeerd om erop aan te dringen dat we hen fatsoenlijk zouden begraven, maar Prof. Jacob zei dat deze manier ook in ons voordeel is. Ik begreep niet wat hij zei; soms is hij een echt monster. Ik zie hen nog in mijn dromen. Hun gezichten.aangevreten gezichten.ze smeken me om hen te redden uit hun onmetelijke pijn! Ze zijn nog steeds daar, wachtend, beneden, in de tijdloze duisternis van die put. Wat een dwaasheid om hen niet te begraven!
12-09-2011
Ze hadden ons niet verteld over de beten of de woede van de insecten. Ze zien eruit als gewone beestjes, maar dat zijn ze niet. In hun oorspronkelijke habitats leven ze hun hele leven in de diepste delen van grotten ver buiten het bereik van zonlicht, dus zijn ze blind. Ze zijn ook sterk en gemeen. Als je in één keer te vaak wordt gebeten dan verlies je dagenlang je verstand, misschien wel weken als je allergisch bent voor hun gif. De meesten van ons werden door hen gebeten, maar wie weet hoe vaak. Ik weet niet zeker of ik nog vaker ben gebeten. Schijn of werkelijkheid, ze maken nu geen verschil voor me uit na alles wat ik heb gehoord.
Ze kwamen hier vanuit een of andere plaats in Afrika. Niemand weet van hun bestaan af behalve wij, zelfs niet de beste entomologen. Mr. Gurwen, dat onmenselijke ding.hij wist van hun bestaan af. Hij weet een hele hoop waar niemand iets van weet, ten minste geen modern mens. Zo nu en dan vallen de insecten ons aan. Eerst kenden we de reden voor hun agressie niet, maar later vond Prof. Jacob uit dat ze aanvallen als je een bedreiging vormt voor hun nesten. Je kunt je niet voor hen verstoppen; ze weten altijd waar en zelfs wie je bent. Het schijnt dat ze ons gemakkelijk kunnen onderscheiden. Prof. Jacob zei dat ze ons wellicht kunnen zien, alleen niet op dezelfde wijze als wij. Misschien hebben ze warmtesensoren of een ander buitenzintuigelijk orgaan dat we niet kunnen begrijpen met onze wetenschap. Wie weet. Prof. Jacob lijkt bezorgd om hen. Het is duidelijk dat zelfs hij dit niet verwachtte.
14-09-2011
Ik hoor de geluiden nu duidelijker, hoewel ik nog niet weet wat of wie ze maakt, of waar ze precies vandaan komen. Eerst klonken ze als onschuldige natuurlijke geluiden. Maar nu weet ik dat ze bewust zijn, niet slechts willekeurig lawaai. Ze komen in aanhoudend herhaalde lange en korte stoten. Maar ik kan het alleen aan niemand vertellen. Als zij er achter komen dan wacht mij een plek te midden van mijn vrienden in de put. Ze laten niet toe dat iemand de experimenten hindert. Maar er is iemand, een stille en nuchtere man met de naam Ashmohed. Hij lijkt zorgelijk; ik denk dat hij hoort wat ik hoor. Ik zal proberen om met hem te praten.
16-09-2011
Gisteren werd Murrows aangevallen. Het lukte hem op een of andere manier om aan de zwerm woedende insecten te ontkomen en hij sloot zichzelf in één van de kamers op. Zijn huiveringwekkende schreeuwen echoën nog na in mijn hoofd. Ik wilde hem redden. Ik probeerde hem eruit te halen maar Prof. Jacob liet dat niet toe. Drie mensen sleepten me weg en iedereen werd onmiddellijk geëvacueerd. Het leidt geen twijfel dat wij hem achterlieten om daar beneden te sterven. Prof. Jacob zei dat hij geen kans maakte; hij moet nu dood zijn. Dit is krankzinnig! Wat zijn we aan het doen met deze dingen? Ze zijn veel te gevaarlijk. We kunnen ze niet bedwingen.
Zelfs twee en een half uur later konden we het gezoem van de kwade insecten nog horen. Prof. Jacob zei dat we een pauze moesten houden en zond iedereen weg. Alleen Ashmohed, Henbok en ik bleven als bewakers, zoals we altijd deden op vrijdagen. Wij bewaken de plaats gewoonlijk om de beurt. Eén van ons is altijd wakker terwijl de andere twee slapen, en de afgelopen nacht was geen uitzondering. Alleen Ashmohed was wakker en in het holst van de nacht werden wij wakker van zijn waanzinnige kreten. Hij zei dat hij Murrows' geschreeuw hoorde en gesmeek om hem te helpen. Na korte tijd hoorde ik Murrows ook, maar Henbok hoorde niets. Hij zei dat onze verbeelding ons parten speelde en ging weer slapen. Maar Murrows gilde werkelijk daar beneden. Ashmohed en ik konden hem duidelijk horen. We probeerden naar beneden te gaan maar beseften dat de hendel weg was. Prof. Jacob moet die meegenomen hebben.
Ik weet niet waarom maar na een tijdje voelde ik me zo slaperig dat ik het niet kon weerstaan en viel weldra in slaap vol nachtmerries. In mijn droom waren Ashmohed en ik aan het praten met Murrows. Hij lag in deze walgelijke hoop insectenprut. Ik herinner me niet wat hij zei, maar het was iets over de eindeloze overdadig gebeeldhouwde ondergrondse tunnels, straten en gebouwen beneden ons, die werden gebouwd lang voordat de eerste mens ooit over het aardoppervlak liep. Hij toonde ons de weg om hen te bereiken: het was de put! We daalden af met behulp van alleen onze blote handen. Op de bodem liepen we door een grote tunnel, waarbij we soms door mensen gemaakte oude bakstenen muren zagen. Eén keer dacht ik dat ik de naam van een kerk zag die ik kende, in steen gehouwen, maar die kon ik niet terugvinden. En er waren enkele grote galerijen onderweg waarop S.P.Q.R. was gegraveerd. Rondom ons was het aardedonker en ik herinner me niet hoe we in staat waren onze weg te vinden zonder lichtbron. Aan het einde van de tunnel daalden we een trap af met duizenden treden en eenmaal moesten we zelfs naar beneden klimmen vanaf een ondergrondse klif.
Tenslotte bereikten we een grote koepelachtige plaats. Het is onmogelijk om je een gebouw voor te stellen zo diep onder de grond, maar daar was het. Elke muur was gevuld met zowel prachtige als afschuwelijke tekeningen en onbeschrijfelijke dingen. En daar zagen wij onze broeders die we in de rokende put hadden gegooid. Ze verkeerden in een verschillende mate van ontleding en het leek alsof ze allemaal gelukkig op iets aan het kauwen waren. Daarna namen ze ons mee, nog verder door vage stille ondergrondse tunnels. Tijdens deze plechtige processie speelden ze op enkele vreemde instrumenten en mompelden een gekke melodie, de 'zang van de worm' dat Ashmohed en ik vreemd genoeg ook schenen te kennen. Ik kan het me nog herinneren en het doet me huiveren telkens als ik het opzeg:
Woeste griezels komen bijeen en er vormen zich bleke schaduwen. En allemaal samen brult deze verdomde menigte de zang van de worm.
Ik weet niet waar we naartoe gingen maar we liepen echt heel lang. Het was onmogelijk om het te meten maar het voelde alsof we uren liepen. Toen plotseling voelde ik een vreemde sensatie, dat onze bestemming geen goede was. Mijn hart begon als een razende te bonzen zonder enige aanleiding. Ik voelde me misselijk en toen ik naar hem keek leek Ashmohed hetzelfde. Ik herinner me niet wat er daarna gebeurde. Ik was nat bezweet toen ik wakker werd gemaakt door Prof. Jacob en er was geen spoor van Henbok ondanks dat we hem boven en beneden zochten. Zijn bed was leeg en hij was spoorloos verdwenen.
Later sprak ik Ashmohed en hij zei dat hij dezelfde droom had als ik. Ik ben er niet zeker van wat ik nog moet geloven. Ashmohed en ik hebben een theorie over de verdwijning van Henbok die we geheim zullen houden.
19-09-2011
Ze vonden Murrows in de walgelijke insectenprut, precies zoals we droomden. Prof. Jacob wilde het lijk houden voor experimenten, met de ijdele hoop een reden te vinden voor de woede van de insecten. Maar Murrows' lijk ligt daar nog steeds in de prut.
26-09-2011
Ik ben stom; ja, vast en zeker en dwaas. Hoe kon ik het niet begrijpen toen ik het voor het eerst hoorde? De geluiden zijn Morse code. Onze broeders roepen ons. Ik vertelde het Ashmohed en hij was het met me eens. We gaan als onze tijd komt.
Onderstreep: They've killed eight.
'De insecten zijn kennelijk erg gevaarlijk. Maar deze mensen werken er nog steeds mee. Hun doel moet erg belangrijk zijn.'
Onderstreep: Prof. Jacob
'Professor Jacob. De experimenten hier worden duidelijk door hem geleid.'
Onderstreep: they live their whole lives ....blind.
'Ik denk dat dit hetzelfde soort is als dat wat ik in het houten beeld vond.'
Onderstreep op bladzijde 6: We tried to go down....was gone.
'Dus er is een hendel die wordt gebruikt om naar beneden te kunnen gaan.'
Bladzijde 7, Onderstreep: And there were some big archways...carved on them.
'Dit is de afkorting van de latijnse zin: Senatus Populusque Romanus, wat betekent:
De senaat en het volk van Rome. Het is de officiële signatuur van de regering van de oude Romeinse Republiek.'
Bladzijde 8, Onderstreep: Fierce ghouls gather...of the worm.
'Dit is de zang die Mr. Braunbell maar bleef herhalen in zijn cel onder de hut (zie DW 1).'
Denkvenster.
Combineer Prof Jacob met ...fake beard.
'Ik denk dat prof Jacob de man is die wordt vermeld in de brief van Karl Paleo.
De intimiderende man met de vals uitziende baard die vaak de apotheek bezoekt.'
Ga de slaapkamer uit en sla linksaf naar een aangrenzende grote kamer. Dit noemen we het hoofdvertrek H. Er staat een tafel en rechts nog een stapelbed. Aan het eind is een halronde uitbouw als een abscis.
'Er hangt hier een zware lucht.'
In een zijvertrek Z tref je het lijk aan van een zittende man.
'Het ziet ernaar uit dat hij is doodgevroren. Ik kan hem maar beter onderzoeken.'
Je vind een grauwe taps toelopende capsule op het lichaam. En ook een brief die begint met de aanhef:
Dreaden,
Zoals je al weet hebben wij geen hoop om enkele van de obscure geschriften van Wolfgang Shneidder te begrijpen. Dit is nu een groot obstakel op onze weg. Er zijn nog steeds dingen die we in zeer korte tijd moeten verwerven en gedaan krijgen.
Van de recente ontdekkingen van Shal'ief Bin Hummarh weten we dat sommige van de in de 'Voco Apparatus' vermelde machines nog steeds kunnen bestaan, hoewel de Inquisitie verwoede pogingen deed om ze te vernietigen gedurende de Donkere Middeleeuwen. Zoals de meeste oeroude bronnen is het bijna onmogelijk om een behoorlijk vertaalde versie van de 'Voco Apparatus' te vinden, maar er is een boek dat 'Herinneringen aan het Verleden' heet en was geschreven door Alfred Bollovich, een betrekkelijk onbekende middeleeuwse alchemist en demonoloog, tijdens de Oorlog van Northbridge. Herinneringen aan het Verleden bestaat uit verschillende hoofdstukken over de onderzoekgebieden van de schrijver en kan wellicht enkele aanwijzingen bevatten. Jij moet koste wat kost dat boek vinden. Sommige anderen zijn al begonnen ernaar te zoeken, maar jij hebt connecties die het proces zouden kunnen versnellen.
De doos die ik met deze brief meestuurde bevat het materiaal dat je nodig hebt. Het bestaat uit de as van Wolfgang Shneidder. Ik weet zeker dat ik je niet hoef te vertellen dat het onmogelijk te vervangen is, dus wees heel voorzichtig! Ivar en Thoth werden op huiveringwekkende wijze door een van de belichaamden gedood tijdens een aanroepingssessie. Sommigen van hen zijn zeer machtig en moeten volledig worden vermeden. We konden de laatste niet bedwingen hoewel we alles deden wat op het perkament was beschreven. We kunnen niet langer een van onze schuilplaatsen benutten omdat hij nu vrij schijnt rond te waren. Een recent krantenartikel vermelde een bloedbad dat in in een buitenwijk plaatsvond. Onnodig te zeggen dat het heel slecht voor ons zou zijn als hij spoedig op enig moment wordt gepakt. Zo heeft Mr. Curven bevolen om geen gebruik te maken van de weg van Borellus, maar in plaats daarvan de weg te proberen die in de 'Voco Apparatus' is beschreven. Dit is de veiligste methode.
We leerden (uit wat we konden begrijpen) van de 'Voco Apparatus' dat er een zilveren cilinderachtig voorwerp moet zijn. Het moet worden gevuld met de as of enig ander organisch restant van degene die je wilt aanroepen. Maar de rest is onduidelijk. Je moet dat boek snel vinden. Mr. Curven wordt steeds ongeduldiger met elke dag die voorbij gaat.
Meld het onmiddellijk terug als je iets bruikbaars vindt. Dan zullen P.U en T.W.B. naar jou toe komen. In afwachting van goed nieuws.
Groeten
John D.
Onderstreep: the machines mentioned...
'Deze machine, zou die een van de machines kunnen zijn die worden vermeld in de index van het boek Herinneringen aan het Verleden?'
Onderstreep: It consists of the ashes of Wolfgang Shneidder.
'Ik weet van het bestaan van Wolfgang Shneidder. Hij was de beruchte Duitse filosoof, alchemist en schrijver van het boek genaamd: Eclips van de Ziel, die leefde in de 14e eeuw. Wat zou dit kunnen betekenen? Hoe zouden ze in vredesnaam de as kunnen vinden van iemand die eeuwen geleden stierf? En wat zijn ze ermee van plan?'
Onderstreep: Ivar and Thoth were killed...
'Ik herinner me een deel in de aantekeningen van Clark Field dat Ivars vreemde aandoening vermelde (zie DW1). Hoe het leek dat hij vreselijk bang was voor iets. Deze sessies waren waarschijnlijk de reden.'
Onderstreep: de weg van Borellus.
'Borellus was een Franse geleerde. Hij was een chemicus, botanist en de arts van Lodewijk XIV, de koning van Frankrijk. Hij was ook een vermaard alchemist. Ik heb ooit een passage gelezen die zijn inzichten verklaarden hoe goed bewaarde essentiële zouten uit menselijke as iemand in staat kunnen stellen om de schaduw van een dood persoon op te roepen. Ik denk dat dat is waar de weg van Borellus naar verwijst.'
Onderstreep: Immediately report back.to you.
'Omdat hij Herinneringen aan het Verleden vond heeft Dreaden dat waarschijnlijk teruggemeld. Ik moet vlug zijn als ik niet gepakt wil worden.'
'Na het lezen van de brief ben ik er zeker van dat dit het lijk van Dreaden is.'
Denkraam.
Combineer: Did Dreaden report back uit de groep The Old Building met The bodies found in the woods uit de groep Arkhamend Town. Er verschijnt een nieuwe gedachte:
'Ik denk dat dit de mensen waren die in de brief zijn genoemd [P.U. en T.W.B.].
Ik vond op Dreaden [in de brief op het lijk van Dreaden] degenen die hier kwamen vanwege Dreadens rapport. Ik geloof dat ik op dit moment veilig ben. Maar wat doodde hen en waarom?
In de abscis van het hoofdvertrek H zit een luik in de vloer.
'Het zit op slot.'
Je ziet voetafdrukken lopen naar een hoek van de tafel, waar het aantal smerige sporen talrijk is. Bekijk het gebied onder de tafel (bukken).
'Omdat er een hoop voetafdrukken bij de tafel is, lijkt het een goed idee om het daar uit te zoeken.' Kijk onder de tafel. 'Er is hier een vergrendelmechanisme.' De ermee verbonden lade zit op slot.
Torenkamer
Klim in het zijvertrek Z waar het lijk zich bevindt de ladder op en open een luik boven je hoofd. Je komt uit in een kleine torenkamer waar je een telescoop ziet die op de hemel is gericht. In een lade ligt een dagboek:
Beschermende magische tekens
Deze magische tekens worden gebruikt om mensen, dieren, plaatsen of welke andere voorwerpen dan ook te beschermen tegen allerhande kwaad. Sommige ervan zijn zeer oud en vinden hun oorsprong in eeuwenoude tijden. Tijdens de Middeleeuwen gebruikten mensen deze ter bescherming tegen de vervloekingen van heksen. Zelfs voordien werden ze gebruikt als een beveiliging tegen shamanen. Dit gedeelte omvat enkele van de krachtigste tekens.
Om effectief te zijn moeten al deze tekens dichtbij worden gehouden en als een mens of dier de bescherming behoeft dan moeten ze op een te dragen voorwerp worden gekerfd. Als het een gebouw is dan moeten de tekens op de poorten, deuren en raamluiken worden aangebracht om te voorkomen dat enig kwaad kan binnendringen, of als alternatief in een geschikte ordening buiten worden geplaatst om te voorkomen dat enig kwaad dichterbij komt.
Urgeritch:
Een Urgeritch is een bijzonder oud beschermend teken dat sinds oeroude tijden is gebruikt. Het bestaat uit zestien verschillende magische symbolen die in een cirkel zijn getekend welke lijkt op de kompasroos. Onder de zestien zijn vier hoofdsymbolen en deze vier zijn gericht naar de hoofdrichtingen van het kompas. Elke richting is weergegeven met een kleurcode. Deze is:
Oost = rood, Noord = wit, West = zwart, Zuid = geel
Er is geen enkelvoudige volgorde voor de symbolen. Er worden verschillende volgordes gebruikt om de specifieke benodigde bescherming te bereiken.
Als de tekens onzichtbaar moeten zijn, dan kunnen ze worden geschilderd met een luminescerend materiaal. Dit zal degene die de tekens aanbrengt in staat stellen om deze te zien wanneer dat nodig is, en ze toch onzichtbaar maken voor anderen tijdens de ochtenduren, hoewel ze onder een sterke lichtbron weer zichtbaar zullen worden, in het bijzonder tijdens nachtelijke uren.
Onderstreep: alternatively placed in a proper....coming closer.
'Ik denk dat de steencirkel die het gebouw omgeeft een of ander beschermend teken is.'
Onderstreep: It consists of sixteen ...the compass rose.
'Volgens de beschrijving in Magische tekens en sigillums doorheen de geschiedenis
moeten de in de stenen rond de krot gebeitelde tekens van het soort zijn dat een Urgeritch wordt genoemd.'
Onderstreep: oost = rood, noord = wit, west = zwart, zuid = geel.
'De kleurcode-info kan van pas komen.'
Onderstreep: If the signs need to be...luminescent matter.
'Het was slim om iets luminescerends te gebruiken; dat houdt ze verborgen zonder een sterke lichtbron om te bekijken.'
In een lade rechts ontdek je een roestig oud kompas en een klein metalen voorwerp dat eruit ziet als een hendel.
'Er is een hoop boeken hier. De meeste lijken heel oud. Ik kan boeken zien over astrologie, chemie, geschiedenis en wiskunde.'
Ga via het luik weer naar beneden en begeef je naar buiten.
Oude gebouw rondom
Je loopt tegeneen grote kei aan.
Dit moet een van de stenen zijn die in dat boek worden genoemd.'
Haal je camera tevoorschijn en flits op de steen (als de camera knippert). Een symbool licht blauw op.
Teken dit na en wandel rondom het gebouw waarbij je alle keien op dezelfde manier laat oplichten zodat ze hun geheim prijsgeven. Al met al zijn het 16 keien.
Oorspronkelijke oplossing
Bekijk nu de tekening van de windroos in de inventaris aandachtig.
Er staan 16 windrichtingen op die zijn gemarkeerd met bolletjes. Vier ervan hebben een afwijkende kleur, namelijk zwart, geel, rood en wit.
Volgens het dagboek uit de torenkamer zou de zwarte bol overeenkomen met west, de gele met zuid, de rode met oost en de witte met noord. Maar dat kan niet kloppen, want als zwart correspondeert met het westen dan zou geel het noorden moeten aanwijzen en niet het zuiden.
De kaart is dus in spiegelbeeld en dit is mogelijk de reden waarom hij door iemand is verscheurd.
Haal het kompas uit de inventaris (die verschijnt links onder in beeld) en begeef je naar de achterkant van het gebouw (de voorkant is waar de deur zich bevindt).
De steen die daar in het midden ligt, het dichtst bij het hek, heeft het symbool zoals op het plaatje.
Ga tussen kei en muur staan en draai jezelf zo dat het kompas naar het noorden wijst. Je kijkt dan langs het gebouw heen. De kei bevindt zich dus ten westen van je.
De positie van deze kei stemt daarom overeen met het zwarte bolletje. Dit noemen we daarom positie 1.
Op de kaart met de windroos is een pad aangegeven dat vertrekt vanaf het zwarte bolletje.
Het pad loopt langs een cirkelboog naar positie 4 en schuift dan naar een binnencirkel.
Vandaar gaat het verder naar positie 7 en nog verder naar binnen naar positie 13 (de witte bol), vervolgens inwaarts naar positie 14, daarna naar positie 3 en tenslotte naar positie 6.
In deze volgorde moet je de stenen nalopen en hun symbool noteren, maar pas op: omdat de kaart in spiegelbeeld is loop je niet met de klok mee om het gebouw heen (zoals op de kaart), maar ertegenin.
Positie 4 bevindt zich midden tegenover de abscis (halfronde uitbouw), positie 7 op de volgende hoekpunt enzovoort. Zie ook de plattegrond van het Oude Gebouw waar de relevante posities met rood staan aangegeven.
Hieronder vind je de 7 betreffende symbolen.
[Tip: Sla je spel hier op]
Weer binnen in het hoofdvertrek breng je onder de tafel de hendel aan in de opening die je eerder ontdekte.
Draai aan de hendel en er komt een geheime lade naar buiten, waar een grote metalen sleutel in blijkt te zitten.
Open met deze sleutel het luik in de abscis.
Er wordt een cilinder zichtbaar bestaande uit 7 ringen. Elke ring draagt een reeks tekens welke lijken op de tekens die je buiten op de stenen hebt gezien.
Draai aan elke ring om de volgorde van de 7 symbolen op de keien over te brengen op de cilinder. (Als je er moeite mee hebt: klik dan van links naar rechts respectievelijk 2x, 13x, 0x, 15x, 12x, 1x, 14x).
Trek daarna aan de hendel rechts. Je hoort een duidelijke klik.
Sluit de deksel en druk op 'Use', ergens op de vloer.
Dan zakt de vloer van de abscis naar beneden, het is een lift!
[Tip: Sla je spel weer op].
Alternatieve oplossing voor Director's cut versie
Omdat de spelontwerpers de hele procedure kennelijk ook wel ingewikkeld vonden hebben ze een nieuwe oplossing bedacht voor de Director's Cut.
Als je nogmaals met de camera het hele rondje langs de nu oplichtende keien maakt (bij voorkeur tegen de klok in) en steeds weer flitst zul je merken dat bij de kei op positie 1 een zwart vierkant boven in beeld verschijnt met symbool 1 erop.
Als je daarna bij positie 4 bent aangekomen zal er een tweede vierkant naast verschijnen, enzovoort.
Na enkele keren rondgegaan te zijn heb je dan alle zeven symbolen op een rijtje.
Deze zeven symbolen blijven vervolgens in beeld als je onder de tafel de sleutel hebt bemachtigd en in de abscis het luik met de cilinder hebt geopend.
Pas als je de juiste combinatie hebt ingegeven en de hendel overgehaald verdwijnen de zeven symbolen uit beeld.
Oude Gebouw ondergronds
Als de lift stopt loop je rechtdoor en zodra dat kan linksaf.
Aan je rechterhand heb je een diepte die met hekken is afgezet.
Je loopt tegen een dubbele deur A aan die met een hangslot is afgesloten.
Ga rechtsaf een gang in om de diepte heen. Net voorbij de diepte is links weer een dubbele deur B.
Ga naar binnen een kleine kamer in. Tegenover je is een dubbele kast maar die zit vol met insecten. Niet veilig!
Verlaat de kamer en sla linksaf. Het halletje eindigt bij een dubbele deur met letterslot C.
Daal nog niet af maar sla voorbij de diepte linksaf een korte gang in (zou je in plaats daarvan rechtdoor lopen dan kom je weer bij de lift uit).
De korte gang eindigt bij een dubbele deur D. Open die en betreed een langwerpig vertrek.
Ruimte D
Hier hangen nesten aan het plafond.
Rechts is een tafel met spullen erop. Neem de spuitfles mee.
De laden onder het tafelblad zijn allemaal leeg. Op de tafel ligt een stuk papier met morse codes erop.
'Hm, het zou van pas kunnen komen. Deze plek ziet eruit als een alchemielab met al die oud uitziende toestellen. De boeken zijn te zeer beschadigd om te kunnen lezen.'
Links staat ook een tafel. De twee middelste laden bevatten onleesbare documenten. In de rechter lade ligt een bot.
'Wat doet dat hier?'
Op de tafel staat een bord dat een rode vloeistof bevat.
'Ik weet niet wat het is maar het stinkt verschrikkelijk.'
Aan het eind van de ruimte ontwaar je een groot gevaarte. Overal zijn insecten en je wordt gestoken. Dit gaat zo niet langer, dus terug met de lift naar boven (ergens op de vloer klikken bij 'Use').
Hoofdvertrek
In het hoofdvertrek H staat een kast links naast de bedden.
Schuif eerst het krukje weg. Open de twee deurtjes en pak er een mortier en stamper uit.
Onderzoek de rij flessen op het bovenste schap. De vierde van rechts bevat alcohol.
Doe een deel ervan in de spuitfles (rechtermuisknop om inventaris te openen, linkermuisknop om spuitfles te pakken, rechtermuisknop om inventaris te sluiten. Spuitfles op fles met alcohol plaatsen en klikken met linkermuisknop).
Bekijk nu het onderste schap. De vierde fles van links bevat Neemolie. Doe er wat van in de spuitfles.
De meest rechtse fles is gevuld met water. Breng ook hier wat van over in de spuitfles.
Open de bovenste lade waar verschillende kruiden in zitten en zoom in (op Examine klikken).
Pak de mortier en stamper.
Doe wat Basilicum in de mortier (zelfde werkwijze als bij de spuitfles en de vloeistoffen).
Voeg Hanbit toe. En Heath Aster (respectievelijk bovenste rij vak 1, 3 en 4 vanaf links).
Doe er dan Geranium en Rue uit de onderste lade bij (de twee niet lege vakken).
Combineer in het denkraam de mortier en de spuitfles, dat wil zeggen dat de inhoud van de mortier in de spuitfles terechtkomt.
Je hebt nu een middel bereid om de insecten voor even te verdrijven.
Ruimte B
Daal weer af met de lift. Ga aan het einde van de gang weer linksaf en dan rechtsaf naar ruimte B.
Om de spuitfles te gebruiken open je eerst de inventaris met de rechtermuisknop.
Klik daarna met de rechtermuisknop op de fles. Dan zie je dat je de fles in je linkerhand vasthoudt.
Nu kun je met de linkermuisknop spuiten.
Spuit de insecten weg bij de kasten achterin en open de kastdeuren.
In een kistje in de rechter kast liggen twee ouderwetse geluidscilinders voor gebruik met een speciale fonograaf.
In de kast links vind je drie metalen stokjes in een fles gezet. Neem ze alle drie mee.
De diepte
Keer terug naar de gang die naar de lift voert.
Laat je daar opzettelijk drie keer steken door insecten en loop dan richting de open zijde van de diepte. Daar leidt een trap naar beneden. Je hoort geluidspulsen dankzij de werking van het gif.
'Wat is dit voor vreemd geluid? Het klinkt niet als een natuurverschijnsel. Het is meer als een systematisch gereutel dat van beneden komt. Ik kan maar beter aandacht besteden aan dat geluid.'
Je hoort met enige tussenpozen een korte reeks morse signalen:
.._ ... .... ._ _... _ ..
Met behulp van het blad met de morse tekens lees je dan USHABTI.
Daal de trap af. Open een deur beneden en ontdek een half lijk onder een doek.
'Zoals de notitie zegt werd hij stukje bij beetje door de insecten opgegeten. Wat een vreselijk einde.'
Laat je ten minste drie keer achter elkaar door insecten bijten. De omgeving wordt dan wat wazig door het gif in je lijf dat je ontvankelijk maakt. Draai dan terug naar het lijk en klik erop. Het beweegt nu een beetje en begint te spreken:
Luister naar mij! Er zijn twee wegen voor je uit. De eerste neemt de oude weg, de weg van je voorouders die graaft naar de dikke duisternis van je vergeten verleden en je verenigt met hem tot wie je bestaan nu behoort. En de tweede is rusteloos te sterven wachtend op de dag die voor jou aanbreekt om met geweld uit de diepten van je eeuwige sluimer te worden gehaald. Ik zou deze woorden ernstig nemen als ik jou was.
Klik nogmaals op het lijk:
'Sprak hij nou? Of ben ik weer aan het dromen. Alweer?'
Slaapkamer
Ga terug de trap omhoog en neem de lift naar boven. Ga naar de slaapkamer S en probeer de metalen stokjes uit op de vergrendeling van de afgesloten kastdeur. (inventaris openen met rechtermuisknop, stokje aanraken met linkermuisknop, inventaris sluiten met rechtermuisknop, stokje op vergrendeling plaatsen met linkermuisknop, daarna zie je het stokje links boven in beeld. Herhaal dit met de andere twee stokjes, klik tenslotte op de vergrendeling met de linkermuisknop).
'Ik zou kunnen proberen om ze te duwen of te trekken.'
[Tip: sla je spel hier op]
In een rooster zie je drie knoppen in hun eigen gleuf.
Klik op de knoppen totdat ze alle drie bijna rechts zitten op de grens van bruin en geel.
Als je op de bovenste knop 1 drukt gaat deze naar rechts en de beide andere naar links.
Druk je op knop 2 (of 3) dan gaat knop 1 naar links en knop 3 (of 2) naar rechts. (soms moet je op een knop drukken die al rechts zit zodat de andere verder naar links schuiven).
Als het gelukt is dan hoor je een klik en kan de kast open.
Je treft een pak aan dat je beschermt tegen de insecten (linkermuisknop om op te bergen in de inventaris).
'Ik weet niet zeker of het werkt of niet.'
Oplossing: druk na elkaar op knop 1, 1, 2, 3, 2, 1, 2, 3, 1, 1, 2.
Ruimte D
Neem weer de lift naar beneden. Trek het pak aan (inventaris openen met rechtermuisknop en met rechts klikken op het pak). Ga de gang door en rechtsaf. Deur D door naar de lange ruimte. Loop door naar achteren. Daar staat een meer dan manshoog cilindrisch vat.
'Het ziet eruit als een vermogensgenerator. Waar zou die voor dienen. Het ziet er zo oud uit.' 'Dit ding...Heb ik geen afbeelding van iets soortgelijks gezien in Herinneringen aan het Verleden? Zou dit de reden kunnen zijn dat ze probeerden het boek te bemachtigen?
Ik moet hier meer over te weten komen. Ik zal Henri vragen om de bladzijden te ontcijferen die behoren bij de afbeelding van dit ding.'
NB: Als niet de hele tekst verschijnt klik dan in de inventaris op de index en de aanwijspen links daarvan. Als de aanwijspen ontbreekt bij het openen van de index, open dan het boek zelf en kijk naar de laatste bladzijde waar de machine is afgebeeld).
Ruimte C
Ga naar het centrale deel en dan naar de verste hoek waar deur C is met het letterslot.
Stel de code USHABTI in (van links naar rechts respectievelijk 7, 7, 5, 5, 10, 8 en 2 keer op de schijven klikken) en je kunt de deur openen. Ruimte C bevat lijkkisten op schappen. Open de eerste kist rechts.
'Hij moet lang geleden gestorven zijn.'
Je vindt een vreemd gevormde sleutel.
Links achterin liggen twee dagboeken. De linker begint met:
T.H. Peacock...
Stierf een maand geleden. Inwendige lichaamsdelen intact. Rechter hand was bij de pols afgesneden vanwege ernstige necrose. Moet worden gebruikt bij de komende testen of zij zal weldra nutteloos zijn. De balsem kan haar niet meer dan enkele dagen geconserveerd houden.
D. Abdul Ahmadi
Twee weken geleden hier naartoe gebracht. Nog steeds zacht en teer en een beetje warm, dus werkt de balsem kennelijk nog.
Opmerking: Sommige van de mannen zeggen dat ze hem 's nachts horen fluisteren. Ze zweren dat als je je oor op de deksel van de doodskist legt, dat je hem dan de naam van de speciale nieuwgekomene kunt horen roepen, een onbekende farao uit het oude Egypte. Dit stomme gerucht zou beroering onder hen kunnen veroorzaken; Ik moet op een of andere wijze een manier vinden om dit te stoppen.
3-2 Onbekende
Kwam drie dagen geleden aan maar zijn identiteit is nog steeds onbekend. Shal'ief Bin Hummarh werkt eraan. Het lichaam schijnt in goede staat te verkeren, dus hij zou moeilijk te beheersen kunnen zijn. Wij moeten voorzichtig met deze zijn.
Het tweede dagboek begint met:
22-9-1895
Dit experiment zal worden uitgevoerd in een poging om de homunculus der alchemie te creëren met de kennis die is verzameld uit de ervaringen en geschriften van de oude meesters.
Jarenlang hebben alchemisten geprobeerd om in hun laboratoria op kunstmatige wijze leven te scheppen, de homunculus. Er zijn volgens de oeroude handschriften veel verschillende ideeën met betrekking tot gereedschappen en ingrediënten. Dit experiment zal gebruik maken van een alruinplant, waarvan wordt geloofd dat ze groeien waar het zaad van opgehangen mannen op de grond valt tijdens de laatste stuiptrekkingen voordat ze doodgaan.
De wortels van de alruinplant gelijken vaag op het menselijke lichaam, wat de oude meesters inspireerde. Er wordt beweerd dat de plant schreeuwt wanneer zij uit de grond wordt getrokken en die schreeuwen kunnen degene doden die haar uittrekt. Nadat zij volledig is verwijderd kan zij veilig worden gehanteerd. Daarna moet zij worden "bereid" met bepaalde stoffen. Na deze noodzakelijke werkwijzen zal zij vorm krijgen en levend worden. Van dan af zal zij haar eigenaar beschermen.
28-9-1895
Het was erg moeilijk om een geschikte alruinplant te vinden. Ik moest kieskeurig zijn om het succes van het experiment vast te houden. De wortels werden bereid door de onnodige takken af te snijden zoals in het handschrift is beschreven. Daarna werden de vereiste stoffen toegevoerd, werd de plant met een fluwelen doek bedekt en op de geschikte plaats in de achtertuin begraven terwijl de maan in de juiste stand stond, vergezeld door de door Gnarus aanbevolen gezangen. Zij zal daar gedurende een maand blijven.
28-10-1895
De alruinplant is uit de grond gegraven bij volle maan met de geschikte gezangen. Zij voelt nu zacht en warm aan. Ik krijg telkens een vreemd gevoel als ik haar aanraak, alsof zij al levend is. Ik denk dat alles naar behoren gaat. Voor het laatste deel van het experiment werd het benodigde mengsel bereid en zowel de alruinwortel als het mengsel werden in een glazen fles gestopt. Deze fles werd in een metalen kist gedaan en zal daar gedurende ongeveer drie weken blijven. Nadien moet zij levend zijn.
Onderstreep op de derde bladzijde: This jar was placed inside a metallic box.
'Er zijn hierna geen andere aantekeningen die zeggen of dit experiment succesvol was of niet. Er staat geschreven dat de fles met de alruinwortel in een metalen kist werd gedaan. Maar sinds dat experiment zijn er jaren verlopen. Ik vraag me af of de plant nog steeds in die fles behouden is gebleven, en of de fles er nog steeds in zit.'
Je ziet een metalen kist. Maak die open met de vreemde sleutel die je in de lijkkist vond. Er zit een blanke wortel in met de vorm van een monsterlijk mannetje.
'Ik heb het gevoel dat het probeert om met mij te praten. Ik kan zijn stem in mijn hoofd horen.'
Ruimte A
Verlaat de kamer en loop rechtdoor. In de hoek bij A verschijnt het mannetje.
'Wil je me helpen?'
Het mannetje zorgt ervoor dat het slot op de deur verdwijnt. Ga naar binnen. In de ruimte staat links een tafel en achterin zijn twee kasten. De linker bevat een jerrycan met brandstof ('gas' = benzine). In de rechter kast tref je een witte lege metalen capsule aan. Er stijgt een rare lucht uit op. Verlaat de ruimte en ga terug naar de lift. Trek beneden je pak uit (inventaris openen met rechtermuisknop, dan met rechts op het pak klikken). Ga daarna naar boven.
Worm's Feast
Via de plattegrond (F4) kun je versneld naar de boekwinkel. Ga Henri's winkel binnen.
Vraag: kun je het deel over de sprekende machines vertalen?
OK, geef me wat tijd.
Ga naar buiten, loop even rond en dan weer naar binnen.
Vraag: Hoe loopt het?
Het is af, hier is het. Dit is het deel over de sprekende machines.
Bekijk de brief:
Over de machines
Sprekende machines.
Er zijn mechanismen die sprekende machines worden genoemd vanwege hun bepaalde werking. Niemand weet wie deze heeft uitgevonden of wanneer ze tot stand kwamen. Maar wij weten wel uit de geschriften van vroege alchemisten en demonologen dat ze werden gebruikt voor aanroepingen en enkele worden zelfs gebruikt om te communiceren met de aangeroepen entiteit. Het is mogelijk dat sommige sekten en organisaties deze machines nog steeds in bezit hebben.
Er zijn twee typen machines:
1. Het type dat alleen wordt gebruikt voor aanroepingen: deze machines zijn niet in staat de aanroeper te laten spreken met de aangeroepen entiteit. Maar de stem van de aangeroepene kan worden gehoord en worden opgenomen met een cilinderfonograaf. Sommige mystici geloven dat deze machines slechts door mensen gemaakte kopieën zijn van die vóór de zondvloed, welke bestonden lang voordat de eerste mens op deze planeet rondliep. Deze machines bestaan nog steeds en worden in het geheim door sommige sekten gebruikt.
Ze werken met speciale overblijfselen, zouten, van hen die je wilt aanroepen van gene zijde. Deze overblijfselen moeten in een metalen capsule worden gedaan die is verborgen in een geheim vak van de machine. Onder de deksel van dit vak bevindt zich een vergrendelmechanisme. Je moet de noodzakelijke code ingeven om de capsule zelf te bereiken. Stel, nadat je de capsule terug in de machine hebt gelegd, de schuiven op het toestel in, die de achtergrondruis wegfilteren en verminderen, zodat je het geluid van degene die je aanroept kunt horen. Zet het toestel aan en probeer het niveau van de achtergrondruis zo veel mogelijk te verlagen. De rest is gemakkelijk. Het laatste dat je doen moet is de machine elektrisch aansluiten en deze zal vanzelf beginnen te werken. Je moet alleen elektriciteit toevoeren nadat je de voorgaande stappen hebt gezet, anders zal de séance een flop worden.
2. De oorspronkelijke machines: Er zijn slechts enkele verwijzingen naar deze oeroude machines in de hoofdwerken over alchemie en demonologie. Elke verwijzing beschouwt deze machines als huiveringwekkende demonische toestellen die de aanroeper in verbinding brengen met de hel. Enkele demonologen beweren dat ze deze hebben gebruikt, maar geen van hen heeft hun werking ooit in detail uitgelegd, wat betekent dat er eigenlijk heel weinig over bekend is. Er is geschreven dat ze werken met een voor de mensheid onbekende energiebron. Er zijn geen verslagen over dergelijke machines die nog zouden bestaan.
Onderstreep: it works with special remnants
'Het ontcijferde deel zegt dat de machines werken met iets dat heet: speciale overblijfselen van degene die je wilt aanroepen.'
Onderstreep: metallic capsule hidden in a secret compartment on the machine.
'Er moet een metalen capsule zijn die gevuld is met de overblijfselen van degene die je wilt aanroepen.'
Onderstreep: code to reach the capsule itself.
'Dus er is een code die ik moet vinden om de machine aan de praat te krijgen.'
Onderstreep: Turn the device on .... as much as possible
'Hm, dus het ruisniveau moet worden verlaagd.'
Onderstreep: You should provide electricity .... failure
'Volgens het ontcijferde deel moet er pas elektriciteit naar de machine toe als alle voorgaande stappen succesvol zijn voltooid.'
Sprekende machine
Keer via de map terug naar de ondergrondse gangen van het Oude gebouw.
Trek beneden je pak aan en begeef je naar ruimte D waar de grote machine zich bevindt. Ernaast staat een fonograaf. Klik hierop zodat je dichterbij komt.
'Die wordt gebruikt voor het afspelen van speciale cilinders. Ik heb er nog nooit een eerder gezien. Ze werden geloof ik gebruikt aan het begin van de 20e eeuw.'
Plaats de cilinder die er in de inventaris uitziet als een omgevallen bloempot en zet de schakelaar vooraan om.
Richt je nu op de ruisonderdrukker, het toestel met de meters.
Pruts met de knoppen om de ruis te onderdrukken, totdat er een rode lamp gaat branden (eerst alle drie knoppen omhoog zetten, daarna de tweede en de derde afwisselend bedienen).
Je hoort dan boven het gekraak uit een mannenstem:
Deze machine, dat verdoemde werktuig van de demon, is een verdomde verbinding met de andere wereld. Maar er is niets om je zorgen over te maken als je weet hoe haar te gebruiken. Als je nauwkeurig kijkt dan zul je een deksel opmerken aan de voorkant van de machine, net onder het raam. Als je die opent zul je een vergrendelmechanisme zien dat het belangrijkste deel van de machine beschermt, de dragercapsule en de mengdelen. De capsule is het deel voor de residuen van degene die je van gene zijde wilt aanroepen. Doe wat je hebt erin. En het mengdeel moet precies worden vermengd met enkele andere dingen en de code voor deze bepaalde machine is 51637. Maar als je probeert om iemand aan te roepen uit lang vervlogen tijden, dan kan het langer duren om een reactie te krijgen. Luister nu heel goed naar mij. Wat er ook gebeurt, je moet niet rechtstreeks naar het raam van de machine kijken, nadat je iets hebt aangeroepen. Dit zou fataal kunnen zijn. Niet iedereen is in staat om weerstand te bieden aan wat er in dat raam te zien is, want soms kijk je recht de hel zelf in. Ik heb om deze reden twee van mijn assistenten verloren. Ik kan nog steeds de schreeuwen in mijn hoofd horen van de nuttigste assistent en zijn bloeddoorlopen ogen zien als ik de mijne sluit. Ik denk dat hij me zal achtervolgen totdat ik me bij hem voeg.
De cilinder verschijnt dan in beeld. Klik hem weg zodat hij weer in de inventaris belandt.
Stop de andere cilinder in de fonograaf (die er in de inventaris uit ziet als een rechtopstaande bloempot). Zet de schakelaar weer om. Speel weer met de drie knoppen op het ruisonderdrukkingstoestel (wellicht ook knop 1 nog een keer gebruiken) totdat het rode lampje brandt Je hoort dezelfde stem:
Met behulp van mijn assistenten zal ik enkele experimenten op deze cilinder vastleggen om ons te helpen de degelijke apparatuur op deze machine te laten werken.
Je hoort gegil en geschreeuw op de achtergrond en daarna wordt het stil.
Kijk aan de voorkant naar het onderste deel van de grote machine. Daar zit een luik waarachter je een code kunt ingeven. Stel de machine af op 51637.
Zoom uit (op het kromme pijltje onderaan je scherm drukken) en klik nogmaals op het luik.
'Er is hier een gat waar iets in kan worden gestoken.'
Combineer in het denkraam de grauwe taps toelopende capsule waar de as in zit met de witte lege capsule.
'Ik doe de as in de [witte] capsule. De [grauwe] capsule is vermoedelijk gevuld met de as van Wolfgang Shneidder. Dus volgens het boek moet ik de capsule met de as in de schaal leggen.'
Leg na het combineren de witte capsule die nu de as bevat in de machine.
Vul de tank van de generator met benzine. Start de generator. De machine krijgt nu spanning.
Een filmpje neemt de controle over....
Slaapkamer
Je komt bij op het bed in de slaapkamer S.
'Ben ik hier uit mezelf gekomen of heeft iemand me gedragen? Al wat ik me herinner is.dat ik een misvormd figuur zag in het raam van de machine. Heeft het echt gewerkt?. Heb ik de reeds lang overleden Wolfgang Shneidder aangeroepen, zoals de brief beschreef? Of zie ik zogenaamd dingen?'
Je staat op en kijkt rond. Er is een briefje aan het stapelbed geprikt met een mes.
Verschwinde hier und komm nie wieder zurück! Du musst das Ausgangstor erreichen.
NB:. Het uittrekken van het beschermende pak kan problemen opleveren. Dit lukt dan als je even met de lift afdaalt naar de kelder.
Worm's Feast
Wijs op de map Arkhamend aan en kies voor de boekwinkel. Je laat Henri het papiertje zien.
Kun jij dit lezen Henri?
Laat eens kijken. Ja dit is in het Duits, het zegt: 'kom nooit meer terug, ga naar de Poort (the Gate).' Poort? Hm, klinkt mij heel vertrouwd in de oren. Ik had ooit een klant die hier elke week kwam om enkele boeken op te halen die hij had besteld. Hij was niet erg spraakzaam en leek vaak in zijn eigen gedachten verzonken, maar ik herinner me dat hij vaak de plaats waar hij woonde 'de Poort' noemde. Later leerde ik dat hij woonde in dat vervloekte landhuis dat alleen staat ver weg in de wildernis.
Vraag: ken je zijn naam?
Ik herinner het me werkelijk niet. Hij hield lang geleden op hier te komen. Hij was een oude man. Hij zou overleden kunnen zijn.
Vraag: wat kun je me over hem vertellen?
Zoals ik zei, hij leek vaak diep in gedachten verzonken. Als ik naar beneden ging naar de kelder om zijn bestelling op te halen, dan kon ik hem vaak in zichzelf horen praten. Hij was oud maar ik dacht altijd dat hij jonger was dan hij eruit zag. Ik zag hem nooit ergens behalve als hij langs kwam voor zijn bestellingen. Jacob zou je waarschijnlijk meer over hem kunnen vertellen. Zijn vader werkte daar als bediende. Jacob woont in het oude witte huis recht tegenover het standbeeld van de huilende wolf. Je kunt het niet mislopen.
Vraag: wat voor soort boeken bestelde hij meestal?
Hm, de meeste gingen over tovenarij, astrologie, occultisme en demonologie en ik herinner mij dat die boeken heel moeilijk te krijgen waren. Soms kostte het weken om een bepaald boek te vinden. Sommige waren zelfs geschreven in talen die ik zelf nog nooit te voren had gezien.
Vraag: waarom noemde je dat huis vervloekt?
Uit gewoonte...echt iedereen hier noemt het zo vanwege hun primitieve bijgeloof. Ik geloof er eigenlijk zelf niet in.
Bedankt voor de informatie, Henri.
Jacob Armitage
Ga naar buiten en loop om het parkje heen vóór de wolf langs naar het witte huis.
'Dit moet het huis zijn dat Henri noemde.'
[Suggestie: sla het spel op].
Je klopt op de deur en wordt binnengelaten. Een handenwringende Jacob ontvangt je... Hij gebaart even om stil te zijn en zegt dan:
Je kunt nu vrijuit spreken.
Zeg: Hallo, mijn naam is Howard, ik ben hier omdat Henri Lawrence me vertelde dat u me zou kunnen helpen met een speciale kwestie.
Wat is dat voor kwestie?
Vraag: Herkent u de naam: de Poort?
Ik had zo'n gevoel dat u dat zou vragen. Uw stem, uw ogen! Die brandende heldere ogen. U ziet er precies zo uit als hij.
Vraag: Wie?
Als hij! Hij vertelde me ooit over u....hoe u op een dag terug zou komen. Dit is uw bestemming. U kunt er niet tegen in gaan.
Zeg: Ik denk dat u me verwart met iemand anders. Ik begrijp niet waar u het over hebt. Wie is hij?
Mr. Nathanael. Hij was degene die u riep van voorbij de tijd. Hij leerde wanneer hij een beroep deed op Yog-Sothot, dat dan iemand van zijn eigen bloedlijn op een dag terug zou komen. Ik was slechts een kind, maar ik herinner me alles. Ik herinner me wat ze deden onder die verdomde plek. Ik kan hem in uw ogen zien. En er was dat andere kind. Hij was niet menselijk. Hij leek precies op een mens en ze behandelden hem ook als zodanig, maar ik zeg je: hij was helemaal niet menselijk. Geen enkel mensenkind kan praten met de kennis van de donkerste afgronden, zoals hij. Niemand kan praten over de heidense geheime kennis van de duistere tijdperken, die blijft verborgen voor de ogen van eenvoudige mensen zoals wij. Als je hem slechts gehoord had dan zou je mij begrijpen. Maar toch, dat is ook allemaal in u. U zult het zich gauw herinneren. Alles zal terugkomen bij u, elke herinnering. In stilte luisterde ik naar zijn gedempte stem als hij 's nachts onder de grond schreeuwde, gromde, opsprong en instortte.
'(Hij is helemaal gek, maar ik moet wat antwoorden hebben).'
Vraag: Kunt u me over 'de Poort' vertellen?
Het is het gebouw dat zich verheft over de zwarte afgrond. U moet het zich nu herinneren. Maar het schijnt dat het nu nog niet duidelijk is voor u. U zult het zich spoedig herinneren.
Vraag: Wat bedoelt u met Mr. Nathanael riep me van voorbij de tijd?
Ze hadden iemand nodig van dezelfde bloedlijn. Want alleen een dergelijk persoon kan doen wat zij verlangen. Mr. Nathanael, hij kon praten met zijn eigen voorouders. Of misschien was het omgekeerde waar. Zij zeiden hem dat hij jou moest roepen en dat deed hij. Hij leerde op een of andere manier vreemde talen waarvan hij zelfs het bestaan niet wist, en met deze kennis las hij van over de hele wereld verzamelde verboden boeken. Passages over het aanroepen van voorbij de tijd, dat vijandige necromantische gemompel en gezang.
Vraag: Hoe heeft Mr. Nathanael geleerd om zo'n beroep op iemand te doen.
Hij leerde het van Jediah, een schaduw van zijn afkomst, van uw afkomst.
Vraag: Wat bedoelt u met zwarte afgrond?
Die plek is gebouwd op een stelsel van ondergrondse doorgangen dat naar Gehenna leidt. Daarom noemen ze het 'de Poort'. Het is de poort naar de onverlichte hel beneden het oppervlak dat onvoorstelbare geheimen voor onze ogen verborgen houdt.
Vraag: welk kind?
Het kind waarvan Mr. Nathanael te horen kreeg dat hij het moest opnemen. Hij nam het op in zijn huis ondanks sterke tegenstand van Mrs. Ingrid, zijn vrouw. In het begin leed het kind vaak aan ernstige epileptische aanvallen, en ze moesten hem opsluiten nadat hij een dienstmeisje had vermoord, het was vreselijk. Dat was in de tijd dat Mr. Nathanael alle dienstmeisjes en bedienden ontsloeg, behalve mijn vader, omdat deze al lang bij hem was en vele geheimen kende. Daarna gaven ze de jongen iets om hem te kalmeren. Het scheen dat hij vergat wat hij wist en daarna groeide hij in dat huis op als een gewoon kind, totdat hij op een dag het huis verliet om ergens anders heen te gaan. Ik weet niet waar hij naar toe ging maar ze vertelden mij dat hij terug zou komen als het juiste tijdstip daar was. Ik weet dat hij ook hier is, ik kan hem voelen.
Vraag: hoe kunt u zoveel over mij weten?
Mr. Nathanael vertelde mij het een en ander, maar ik weet het meest van wat ik weet van afluisteren en in het geheim dezelfde dingen lezen die hij las. Alleen natuurlijk wat in het Engels was geschreven. Hij had enkele vrienden die dezelfde belangstelling deelden als hij. Als zij bijeenkwamen en de wierook hing zwaar in de lucht, was het gemakkelijk om hun opgewonden gesprekken af te luisteren. Ze hadden het vaak over u en over anderen die net als u zijn. En er waren andere dingen die ik niet zou hebben begrepen als ik niet enkele van de boeken had gelezen. Zijn echtgenote, die arme vrouw, had een hekel aan zijn vrienden en de onderwerpen waarover ze spraken tijdens die heidense bijeenkomsten. Zij probeerde eens te ontsnappen, maar hij bracht haar terug en ...en sloot haar op in haar kamer. Zij stierf daar...Maar hij was aanvankelijk niet zo. De enige fout die hij maakte was verhuizen naar dat huis van zijn voorouders na zijn huwelijk. Maar misschien was het een lotsbestemming waartegen hij niet kon vechten.
Vraag: wie is die Jediah?
Dat weet ik niet. Ik ken alleen zijn naam en dat hij van Mr. Nathanaels bloedlijn was.Ik las eens in één van de boeken dat zelfs als je het fysieke lichaam van sommige mensen doodt, het niet betekent dat zij echt dood zijn en uit deze wereld zullen verdwijnen. Ze kunnen een manier vinden om terug te komen en wachten stilletjes totdat het hun tijd is.
Vraag: wie zei hem het kind op te nemen?
Ik weet het niet. Het ging zo plotseling. Op een bepaalde stormachtige nacht kwam een vreemdeling met het kind. Hij was een grote en gevaarlijk uitziende man. Alle bedienden waren op het eerste gezicht bang voor hem. Toch leek hijzelf bang voor het kind. Ik luisterde naar hun gesprek en leerde dat het nauwelijks onze taal machtig was, dus sprak hij met Mr. Nathanael in een taal die alleen hij scheen te kennen. Pas twee dagen later ontdekten we echt waarom hij was gekomen. Hij bracht het kind van een verafgelegen plaats om door Mr. Nathanael te worden opgevoed. En die accepteerde de jongen zonder aarzeling. Maar hij heeft nooit uitgelegd waarom hij ermee instemde om dat te doen.
Vraag: waarom wilde Mrs. Ingrid ontsnappen?
Dat weet ik niet zeker. Maar ik denk dat zij iets verschrikkelijks zag. Zij wist een hoop over de dingen waar haar echtgenoot belang in stelde en deed. Maar na het incident met het kind begon zij een hekel aan hem te krijgen hoewel ze bij hem bleef. Na een tijdje begon de situatie te veranderen en ernstiger te worden en dat was toen de geheime bijeenkomsten begonnen. Ze had een hekel zowel aan de bijeenkomsten als aan degenen die deze bijwoonden en op een dag, leek het, kon ze het niet langer uithouden en liep weg. Maar de vrienden van Mr. Nathanael dwongen hem om haar terug te halen en op te sluiten. Ze zagen Mrs. Ingrid als een bedreiging die geheimen over hen zou kunnen onthullen. Hij moest doen wat zij voorschreven maar hij was er niet blij mee.
'(Hij lijkt volslagen gek. Maar op een of andere manier krijg ik het gevoel dat zijn woorden niet alleen maar idioot gebazel waren of de wilde verbeelding van een gek).'
De Herberg
Ga weer naar buiten en naar Camphorwood Inn om met de herbergier te praten.
[Suggestie: sla het spel op].
Wend je tot de herbergier.
Ik hoorde enkele onaangename geruchten over een landhuis buiten de stad. Wat kunt u me erover vertellen?
Het is buiten in de wildernis, ongeveer 30 mijl hier vandaan. Ik ben er nooit geweest maar ik herinner me een incident dat juist hier in deze herberg plaatsvond. Ik was destijds nog een kind. Op een nacht kwam een oude vrouw met een donkere sluier, die het grootste deel van haar gezicht bedekte, uit dat huis en logeerde hier voor korte tijd, totdat zij onder dwang werd teruggehaald door een groep oude mannen met valse baarden. Niemand weet wie ze waren maar het was duidelijk dat zij heimelijk aan hen was ontsnapt. Ik denk dat zij wachtte op de trein om haar hier vandaan te brengen. Maar zij namen haar mee tegen haar wil. Ik was toen erg jong maar ik herinner het me alsof het gisteren was. Toen zij hen zag gilde ze het uit van angst, enkele woorden waren in het latijn, denk ik. We hebben nooit meer van haar gehoord. Ik heb ook enkele hele slechte verhalen gehoord over barbaarse riten die op bepaalde tijdstippen in het jaar plaatsvonden. Dat is waarom niemand dat huis wil bezoeken. Het staat nu leeg, maar de meeste mensen zijn bang om er zelfs maar bij in de buurt te komen.
Heel interessant.
Vraag: hoe kan ik daar komen?
Het is onmogelijk om daar te voet te komen in deze tijd van het jaar. De wegen zullen bedekt zijn met sneeuw en het zou te gevaarlijk zijn om door het bos te lopen vol hongerige wolven. Ik denk dat Herbert u zou kunnen helpen. Hij komt er langs vanwege zijn werk.
Vraag: in welke kamer verbleef de dame uit dat huis?
Ik kan het me niet precies herinneren, maar zij logeerde in één van de kamers op de begane grond.
Vraag: Waar kan ik deze Herbert vinden?
U hebt geluk. Hij zit daar achter u, alleen te eten.
Dank u.
Als u wilt kan ik met Herbert praten voor u. Hij houdt er niet van om met vreemdelingen te praten, maar ik weet zeker dat ik hem kan overtuigen.
Dat zou fijn zijn.
De Poort
Een sinister victoriaans huis dat stil alleen in de wildernis staat.
Je loopt over een steenweg op een enorm huis af. Het is donker maar omdat het sneeuwt kun je toch het een en ander zien.
'O nee, deze plek, ik herinner het me vaag. Ik bezocht het hier verscheidene keren toen ik een kind was. Dit is mijn grootvaders huis. Ik vond het hier nooit leuk. Is dit de plaats die ik zoek? Wat is het verband tussen deze vreemde ervaringen en mijn familie? Ik moet uitzoeken wat er gebeurt.'
Dag 2 - 22 feb 2012
Aankomst bij de plaats die bekend staat als 'De Poort'
Loop naar de voordeur. De ingang zit op slot. Ga rechtsom langs de gevel.
'Er groeit klimop tegen de oude en afbrokkelende muren van deze verlaten plek.'
Daal de trap af, kies bij de kruising van de paden het eerste pad links en neem dan de rechter afslag. Je komt bij een omheind gedeelte met een put in het midden. De deksel op de put is afgesloten en er zit een vreemd mechanisme op.
'Ik heb deze deksel nooit eerder gezien. Toen ik hier voor het laatst was zat er een eenvoudige metalen deksel op. Waarom zou iemand de deksel van een in onbruik geraakte put willen veranderen?'
Ga terug en sla bij de splitsing rechtsaf om het huis heen en neem bij de volgende splitsing het rechter pad. Je komt uit bij een laag gebouw waarvan de deur ook is gesloten. Je vindt er een oud uitziende spade.
Keer om en houd rechts aan. Je komt weer aan de voorkant van het huis uit. Sla voordat je bij de voordeur komt linksaf. Opzij van het huis is een smalle trap, maar de deur waar je bij uitkomt zit ook al potdicht. Achter deze trap zit de deur naar de kelder. Het is eigenlijk meer een luik. Hij zit op slot maar het slot ziet er zwak uit van de roest.
'Met een beetje inspanning moet ik het slot gemakkelijk kunnen breken.'
Neem de spade uit de inventaris. 'Dit moet werken.'
Sla het slot kapot. 'Mooi zo, ik kreeg het voor elkaar.'
Kelder van de Poort
Kelderruimte 1
Loop naar de deur aan de rechter kant.
'Het slot is gebroken, ik kan het niet openen.'
Je kijkt naar een lantaarn.
'Waarom is deze lantaarn aan? Is er nog iemand hier? Ik moet voorzichtig zijn.'
Ernaast liggen dikke pakken paper.
'Stapels hele oude kranten. Ik zie er een met een datum van 16 feb 1984.'
Verplaats wat dozen en meubilair om je toegang tot de deur achterin te verschaffen.
NB:. De dozen kun je oppakken en achter je laten vallen. De kist, het trapje en de tafel moet je naar de voorkant verschuiven (rechtermuisknop ingedrukt houden en met W of S schuiven). Open daarna de deur (ook met rechtermuisknop en S).
Kelderruimte 2
Ook deze ruimte is verlicht door een lantaarn.
Er staat een roestige oude fiets, een paar bedden en ook een generator. Onderzoek deze rechts onder.
'Het klinkt alsof deze nog steeds werkt. Maar ik denk dat de benzinetank leeg is. Als ik hier wat benzine zou kunnen vinden dan kreeg ik hem misschien aan.'
Je vindt een jerrycan met wat benzine. Vul de tank bij.
'OK, de generator moet nu werken.'
Start de generator rechts onder.
Kelderruimte 3
Meubels, kisten en kasten. Ga de bocht om naar rechts en de deur door naar
Kelderruimte 4
Dit is een grote ruimte met een trap naar boven in het midden. Schuif voorbij de trap een kastje opzij en vind een Anch-symbool in de kist erachter. Ga de deur door naar
Kelderruimte 5
Rekken met flessen langs de wand.
'Het ruikt hier naar een lab, ik denk dat deze flessen chemische stoffen bevatten.'
Ook deze ruimte heeft een deur maar die zit op slot.
Keer terug naar kelderruimte 4. Neem de trap naar boven. Je komt uit in een enorme keuken.
Keuken
'Het ruikt hier vreemd. O ik ken deze geur, het is Harmal.'
Ga rechtsom naar het fornuis.
'Een oud fornuis bedekt met de roest van voorbije jaren.'
Op het aanrecht van het keukenblok staat een potje.
'Een potje met een hoop wierookstokjes erin. Ze vullen de lucht met de zoete geur van Harmal.'
Bekijk de laden en kastjes in het keukenblok.
'Het is zo smerig en ruikt naar verrot voedsel. Na al die jaren is het vreemd dat de geur nog zo sterk is.'
Open de ijskast.
'Uh, de stank is ondraaglijk. Alles hierin moet bedorven zijn.'
De deur links van de ijskast zit op slot maar de deur links daarvan geeft toegang tot een halletje. Open de deur hierin en kom uit in de garage.
Garage
Er staat een auto in.
'Ik herinner me deze auto. Mijn grootvader nam me een keer mee voor een rit toen we hier enkele dagen logeerden tijdens één van mijn zomervakanties. Hij zag er toen echt goed uit. Gek genoeg ziet hij er uit alsof hij nog zou werken. Misschien kan ik hem starten.'
Neem een voorhamer mee van de werkbank. 'Hij ziet er echt sterk uit.'
En pak een oude verroeste schroevendraaier uit de lade eronder.
Verder staat er een houten ladder die er nogal gammel uitziet, een houten kist met vakjes voor opslag van schroeven en spijkers van verschillende grootte en vorm, waarvan er nog een paar over zijn. Een blik dat te oordelen naar de geur thinner bevat. En wat reservebanden voor de auto.
Keer terug naar het halletje en sla linksaf naar een tweede halletje. De deur daar blijkt op slot te zitten.
Keuken
Terug in de keuken houd je rechts aan. Een korte gang voert naar een deur die toegang geeft tot de woonkamer. Ga nog niet naar binnen maar vervolg je onderzoek van de keuken. Aan de wand rechts zit een houten kastje. Open dit en haal er een sleutel uit.
'Een sleutel voor de algemene deuren van het huis.'
Nu blijft alleen de deur over naast de kelderdeur. Via een korte gang met daarin een deur waarvan het slot kapot is kom je eveneens in de woonkamer uit.
Woonkamer en salon
Links van deze toegang leidt een trap naar boven. In het rechter deel van de kamer staat een grote tafel met stoelen eromheen. Tegenover je is de voordeur. Open deze met de sleutel. In het linker gedeelte van de woonkamer vindt je een radio.
'Een ouderwetse radio. Ik denk niet dat hij nog werkt.'
Er branden een paar potjes met wierrook. In een lade tref je weer een zaklamp aan.
Via dubbele glazen deuren bereik je de salon met een open haard.
'Ik herinner me deze haard nog goed. Ik lag vroeger voor de haard en viel dan in slaap totdat iemand me kwam wakker maken.'
Er ligt een boek op de salontafel: 'Vogels in folklore en mythologie.'
Nachtzwaluw (Whip-poor-will)
Nachtzwaluwen, de bron van enkele huiveringwekkende legenden, nestelen doorgaans in open velden bij bossen. De vogel dankt zijn (Engelse) naam aan zijn roep die klinkt als 'Whip-poor-will'.
Omdat de zang van de Nachtzwaluw etherisch en spookachtig klinkt zijn er vele mythen die over haar worden verteld. Sommigen zeggen dat de vogel naderende stormen kunnen detecteren en anderen geloven dat het een teken voor moeilijkheden is als er een bij je huis wordt waargenomen. Maar een bijzonder bizarre legende beweert dat de vogel de ziel van een stervend persoon kan voelen.
Inwoners van plattelandsgebieden zijn vaak bang voor het zingen van de Nachtzwaluw, aannemend dat het een slecht voorteken is. Er wordt algemeen geloofd dat als de vogel nabij een woning zingt, dat een veeg teken is. Er wordt ook gezegd dat als iemand op zijn sterfbed ligt, Nachtzwaluwen in de nabijheid samen komen om te zingen totdat die persoon dood gaat. Als de ziel het lichaam heeft verlaten, dan vliegen de vogels op om te proberen haar te bemachtigen terwijl zij heenvliedt. Als de ziel aan de zwerm kan ontkomen dan worden de Nachtzwaluwen stil en verspreiden zich dan al gauw. Als de ziel niet kan ontsnappen dan zingen ze luider dan ooit op een triomfantelijke manier.
Het kastje onder de schemerlamp blijkt een slot te hebben. Je hebt hier nog geen sleutel voor.
Bovenverdieping
Terug naar de woonkamer en de trap op. Op de overloop neemt een filmpje de controle over waarbij je om je heen kijkt, heen en weer loopt en een bepaalde kamer in gaat.
'Ik herinner me deze plek nauwelijks. Ik herinner me hoe ik in deze hal rondrende en vaak viel als de vloerkleden weggleden. Ik logeerde vroeger in een van deze kamers toen mijn familie op bezoek was. Ik denk dat het deze was. Ja ik herinner me deze kamer heel duidelijk en hij is sinds mijn kindertijd nauwelijks veranderd.'
Als de cursor in beeld verschijnt heb je zelf weer de controle. Bekijk de plantenpotten op de vensterbank.
'Dit waren de bloemen die ik kweekte, of ten minste wat er van over is. Het lijkt erop dat er niets levends in dit huis is overgebleven. Ik hoor zelfs geen geluiden die worden gemaakt door insecten en rondzwervende muizen.
Klik op het bed bij 'examine (onderzoek)'.
'Ik betwijfel of ik gerieflijk in dit huis kan slapen, maar ik heb geen andere keuze dan het te proberen.'
27 jaar geleden, op kerstavond
Je valt op het bed in slaap en schrikt midden in de nacht wakker. Je hoort: Howard .
'Ik voel het, ik wordt weer geroepen. Vanuit die put roept iemand voortdurend mijn naam. Iets heel ouds en machtigs. Ik kan er geen weerstand aan bieden, ik moet gaan.'
Bekijk de knuffel op tafel. 'Mijn vriendje Crook.'
Klik op de tekeningen. 'Mijn tekeningen. Ik heb mijn ouders getekend en mijn grootvader.'
Neem de kaars mee. Ga de kamer uit. Prober de deur tegenover de jouwe.
'Dit is oma's kamer. Ik kan beter niet naar binnen gaan'
Ga linksaf de overloop op. De deur rechts blijkt op slot te zitten. Blijf staan bij de linker deur.
'Dit is de bieb. Grootvader brengt hier zijn meeste tijd door.'
Ga met de brandende kaars de trap af en loop naar de keuken. De deur naar de kelder en die naar de garage zijn gesloten evenals de deur naast de ijskast.
'Deze kamer behoort toe aan mijn opa. Hij houdt hem altijd op slot, of hij nu binnen of weg is.'
Neem de sleutel van de putdeksel mee uit het sleutelkastje en verlaat het huis via de voordeur. Berg de kaars op in de inventaris.
Loop naar de put en bekijk de putdeksel.
'Mijn vader zei dat mijn grootvader deze deksel aanbracht om mij ervan te weerhouden er weer in te gaan.'
Open het slot van de deksel.
'De deksel die voorkwam dat ik erin ga is nu verwijderd.'
Daal af via de ladder. Iemand boven je zegt: kijk naar beneden Howard. Kijk en zie de Shoggoth! Kijk weer naar beneden....
Je schrikt wakker in het heden.
Dag 3 - 23 feb 2012
Familiegeheimen
Ga je slaapkamer uit en linksaf naar de bibliotheek van je opa.
Bibliotheek
Loop rechtdoor langs de wand met boeken. Bekijk enkele boeken achterin.
'Deze boeken zien er zo oud uit. Ik zie een hoop vreemde titels, zoals Antediluviaal Shamanisme. Het boek over de Uitspraak van Zeises, Uit de Oceaan van Pangea. Het Boek van H'lyeh Bin Fazra, Cultussen van de Griezels, Onuitsprekelijke Cultussen, Over Mysterieuze Wormen, Dhol Gezangen en enkele andere met namen die ik zelfs niet kan uitspreken.'
Maak de kastdeur aan het eind open.
'Een zwarte spiegel vervaardigd in de vorm van een mensenhoofd.'
Loop rechtsaf langs het raam naar de hoektafel. Links ligt een brief:
Sinds de dag dat ik ongewild die onbeschrijflijke ceremonie bijwoonde die mijn ziel voor eeuwig vervloekte heb ik me gevoeld alsof ik geen kracht meer in me heb. Zelfs de huiveringwekkende sfeer was genoeg om mijn ziel te vermorzelen, maar hem zien was te veel voor me hoewel hij als mens was vermomd.
Zij noemden hem Nyarlathotep en hij kwam door de grote glimmende gelijkmatig uitgesneden veelkantige kristallen steen heen in ruil voor mensenoffers! Hun geschreeuw.alsof er een venster naar de hel was geopend, en ik kon de onder marteling lijdende zielen horen. Ik sloot mijn oren af met mijn trillende handen. Ik probeerde ze zo stevig te bedekken dat er geen geluid meer tot me doordrong.
Een tijdje was er volledige stilte, een bespottelijk kort moment van opluchting. Maar daarna begon ik vreemde kwaadaardige muziek te horen, gespeeld door fluiten die werden vergezeld van zwak gerommel van ongeziene trommels, hoewel ik nog steeds mijn oren strak gesloten hield. Deze muziek bezorgde me de rillingen. En dat gebeurde toen hij plotseling kwam.als een aardbeving, als een storm. Slechts één blik op zijn triomfantelijke gezicht was voldoende om eeuwige wonden op mijn ziel achter te laten. Ja, hij was in menselijke vermomming, maar zijn gelaat verried de leugens achter dat spottende masker dat hij droeg. Maar nee, ik ben diep dankbaar voor dat masker. Ik weet niet wat er met me gebeurd zou zijn als hij was verschenen in welke gedaante dan ook die hij had kunnen aannemen.
Onderstreep: They called him Nyarlathotep...sacrifices.
'Ik geloof dat ik me vaag iets herinner over deze naam, Nyarlathotep, en de ceremonie om hem aan te roepen. Tien jaar geleden toen ik nog een politiebeambte was, keek ik naar enkele oude verslagen en kwam ik een vreemde zaak tegen over een sekte die Starry Wisdom (Sterrenwijsheid) heette, die een oud kerkgebouw bezette. Zij gebruikten een kristallen steen om een schepsel van gene zijde aan te roepen, en er werd gezegd dat dit schepsel alleen zou komen in ruil voor vele offergaven.'
Open de lade links onder de tafel. Er ligt een tweede brief:
Sinds het kind kwam voel ik me niet lekker. Inderdaad ben ik heel bang voor hem, maar ik moest hem wel opnemen omdat Jediah mij dat opdroeg. Ik geef hem precies wat zijn verzorger voorschreef, maar het is nog steeds niet doeltreffend.
Gisteren doodde hij één van de dienstmeisjes, een jongedame die Alice heette, tijdens een ernstige epileptische aanval. Het was afschuwelijk om te zien.Ik denk dat ik hem ergens moet opsluiten waar hij niet uit kan.
Hij is te woest, wild en kwaadaardig. Niettemin is hij halfmenselijk. In wezen is hij één van hen, een nakomeling van het oeroude ras. Toch zal het opsluiten van hem in elk geval noodzakelijk zijn als Ingrid terugkomt uit het ziekenhuis, want zij moet hem niet zien.
Onderstreep: I think I shall have to lock him up....get out of.
'Waar zou deze plaats kunnen zijn waar hij niet uit kon ontsnappen?'
Onderstreep: Nevertheless he is a semi-human...ancient race.
'Het kind is niet menselijk?'
Naast de eerste brief ligt een oud vergeeld vel papier op tafel:
'Dit ziet eruit als een deel van een plattegrond met coördinaten erop. Maar het is ernstig beschadigd.'
Rechts daarvan ligt een bladzijde uit een almanak die je niet kunt inzien...
Er staat ook een doodskop op tafel:
'Een oude menselijke schedel. De kaak is met een touw aan de schedel vastgemaakt.'
Loop terug langs de andere lange zijde en kijk naar het tafeltje met overhangend blad:
'Als mijn grootvader er niet was dan zat ik hier vaak tekeningen te maken. De manier waarop de zon door de ramen scheen gaf mij een veilig gevoel.'
Schuif bij de tafel in het midden van de bibliotheek een omgevallen stoel weg en licht het hoekpaneel op dat hol klinkt. Er ligt een enveloppe onder verstopt en een sleutel in de vorm van het bovenste deel van een skelet. Lees het dagboek dat in de enveloppe zit:
Welkom thuis, Howard!
Op deze bladzijden zul jij enkele geheimen over je familie vinden die een lange tijd voor jou verborgen zijn gehouden. Maar laat ik mij eerst voorstellen, hoewel ik er zeker van ben dat jij je mij heel goed herinnert: Mijn naam is Nathanael, je grootvader. Ik ben degene die verantwoordelijk is voor jouw bestaan, degene die jou voorbij de tijd opriep door een beroep te doen op de machtige Yog-Sothothe. Omdat alleen hij de sleutel voor alles heeft, verleden, heden en toekomst.
Nu voel ik dat mijn dagen zijn geteld. Weldra zal ik op mijn uiteindelijke rustplaats zijn, wachtend op jou. Ik riep jou op omdat hij, Jediah de wijze, wilde dat ik dat deed. Hij spreekt tot mij in mijn dromen. Ik kan hem zelfs horen in mijn wakende leven, en van alle plaatsen kan ik zijn stem in de tombe het duidelijkst horen. Hij is heel gevaarlijk, Howard. Wees bang voor hem, bang voor zijn toorn! Maar maak je geen zorgen; hij zal je geen kwaad berokkenen zolang je hem niet tegenwerkt. Je kunt hem niet vernietigen of zelfs maar hinderen. Hij zal voor altijd bestaan. Hij wenste jouw bestaan omdat als de tijd komt hij een lichaam nodig heeft, één van zijn eigen bloed. En dat ben jij, Howard.
Hij zal jouw lichaam bezitten en jij zult vroeg of laat verdwijnen. Maar geen zorg, Je zult geen enkele pijn voelen. Als je nog steeds de beheersing hebt over je vermogens, dan zou je de noodzakelijke voorbereidingen kunnen treffen voordat het begint.Er is een voorwerp dat werkt als een sleutel. Je zult het nodig hebben om de eindbestemming te bereiken, de rand van de zwartste afgrond. Het bestaat uit drie delen. Ik gaf één ervan aan iemand, een betrouwbare vriend van me. Hij zal komen om jou in dit huis te ontmoeten om jou het deel te geven dat hij in bezit heeft. De andere twee zijn veilig bij mij!
Wanneer je alle delen van de sleutel hebt, zoek dan naar de offerdolk. Die is al een lange tijd in bezit van onze familie geweest. De Loreids hebben hem beschermd en hem verborgen gehouden. Dit is werkelijk iets om trots op te zijn! Ik ben er zeker van dat je geen probleem zult hebben om hem te vinden. Pas als je dit allemaal hebt verzameld moet je naar de verbinding gaan. Jij zult je de ingang herinneren; per slot van rekening heb ik je die vele malen laten zien. Gebruik de drager om je bestemming te bereiken.
Daar beneden zul je een hoop ongelooflijke dingen zien die gewoonlijk voor onze ogen verborgen zijn. Sommige ervan zouden je werkelijk angst kunnen inboezemen. Ik kan de menselijke wachters met niet-menselijke koppen bovenop hun schouders nog steeds niet vergeten! Ik heb ze niet levend gezien, maar ik vermoed dat jij dat wel zult zien, dus wees voorbereid!
Je hoeft je geen zorgen te maken over wat er daarna zal gebeuren. Ik weet zeker dat je volledig bezeten zult zijn als je deze plaats bereikt, omdat de magie van de Ouden daar beneden heel sterk is. Je moet hier trots op zijn, Howard. Jouw lichaam zal door Jediah de Wijze worden gebruikt voor het hoogste doel waarnaar jouw afstamming al eeuwenlang heeft gestreefd om dat te bereiken!
Onderstreep: My name is Nathanael, your grandfather
'Ik herinner me hem vagelijks, vooral hoe hij als een monster voor mij was toen ik een kind was.'
Onderstreep: There is an object which acts as a key.
'Er is geschreven dat er een voorwerp is dat uit drie onderdelen bestaat en zal worden gebruikt om de "bestemming" te bereiken. Twee van de onderdelen zijn hier en het derde was aan iemand gegeven en die zal hierheen komen om me te ontmoeten.'
Onderstreep: The other two will be safe with me!
'Bedoelt hij dat die onderdelen in zijn graf zijn, in zijn kist?'
Onderstreep: Use the carrier to reach your destination.
'Ik vraag me af wat dit dragermechanisme is.'
Grootmoeders vertrekken
Verlaat de bibliotheek en steek over naar de volgende kamer. Dit is de slaapkamer van je grootmoeder die in verbinding staat met een aangrenzende kamer. Daar ligt een boek op het dressoir met een tekst van de dichter Edwin Pickman:
Voorwoord
Er zijn tijden dat zelfs het gehuil van de vreeswekkende Sirenen niet genoeg is om je te raken. En er zijn zulke momenten dat zelfs de verwelkte maan die verborgen is achter een wolk een leven kan treffen en schokken dat zich in de duisternis van een grot bevindt.
Illusies van mythen die reeds lang zijn vergeten beroeren en domineren de verbeelding onverwachts. Zo stellen sommige mensen zich oeroude wouden voor waarin duizenden onbekende levensvormen leven, donkere steden waarin het leven aeonen geleden eindigde, en woestijnen waar de hoogste torens van die donkere steden nu niet meer zijn dan eenvoudige stukken rots, die slechts zeer kleine delen onthullen als de top van een ijsberg. Zij dwalen door uitgestrekte krochten die gevuld zijn met de permanente geur van de dood, en op plaatsen waar men zich kan herinneren dat schoonheid en luister ooit hadden bestaan, wat bewijst dat er geen schoonheid en luister voor immer kan bestaan.
En sommigen nemen fascinerende en afschuwelijke details waar, die anderen missen, en zelfs als deze details voldoende zijn om hen gek te maken, wie kan hun betekenis dan begrijpen? Maar deze details zijn gekerfd in de geest van diegenen die ze opzettelijk over het hoofd zagen, en na verloop van tijd veranderen ze in mythen die op haar beurt opschudding veroorzaken.
Soms toont het verleden, dat dood moet zijn, zichzelf op wrede wijze in plotselinge hallucinaties en bekoorlijke dromen. In dergelijke situaties kan iemand alleen vrede hebben als hij alles vergeet. Van belang is dat werkelijk tijd de enige vriend is van vergetelheid; vriendschappen duren niet eeuwig. Vrede is een luxe die kan worden verkregen door eeuwige slaap, voor hen die geen Nepenthe [middel tegen vergetelheid] hebben.
Edwin Pickman
Rechts op het dressoir staat een juwelenkistje. Open dit.
'Vreemd, dit juwelenkistje is leeg.'
Klik in het kistje aan de linker bovenkant.
'Hm, er is hier een geheime deksel.'
Onder de dubbele bodem ontdek je een enveloppe die een dagboek van je grootmoeder bevat.
11 juli 1983
Omdat ik niemand om me heen heb in wie ik vertrouwen stel heb ik besloten om enkele dingen die me ernstig zorgen zijn gaan baren over mijn echtgenoot Nathanael op te schrijven. Wij hebben enkele eerlijke en aardige dienstmeisjes, maar ik kan natuurlijk niet over alles met haar praten.
De eerste twee jaren van ons huwelijk waren geweldig. We woonden in een klein appartement in het centrum van Wellsmoth. Maar al gauw werd ik ziek. Het was niets ernstigs maar Nathanael stond er op dat we het advies van de doktoren opvolgden en naar dit huis verhuisden.
Het huis was sinds lang leeg geweest, ongeveer 18 jaar denk ik. Het was gebouwd door Nathanaels voorouders en zijn familie heeft hier altijd gewoond, maar hij was hier nooit eerder geweest en wist niet veel van de plek af. Wij leerden het meeste van wat er bekend was van enkele vriendelijke inwoners van Arkhamend, de stad die het dichtst bij deze geïsoleerde plaats ligt. Maar niet iedereen daar behandelde ons op een vriendschappelijke manier. Ik voelde altijd een sterke vijandigheid jegens ons, in het bijzonder van oudere mensen. Wanneer ze naar me keken dan kreeg ik kippenvel over mijn hele lijf. Weldra leerde ik de reden voor deze bizarre vijandigheid.
Destijds hadden wij geen enkele bediende. Als Nathanael naar zijn studeerkamer ging dan was ik helemaal alleen en waar ik het meest van hield was naar Arkhamend gaan in onze auto. Ik hield van die oude stad. Het heeft een vreemde biologerende aura van lang vervlogen eeuwen en gaf me altijd het gevoel in een oud middeleeuws dorp te zijn. Maar de stedelingen.niet lang nadat we aankwamen merkte ik op dat hun houding zo oud was als de stad zelf. De meesten van hen waren zeer pessimistisch en bijgelovig. Enkele winkeleigenaren en de herbergier vertelden mij de waarheid omtrent hun haat: Ze hadden een hekel aan Nathanaels familie en zelfs aan buitenstaanders zoals ik die geen deel uitmaakten van dezelfde bloedlijn. Ze vertelden me dat de Loreid afstamming altijd in Arkhamend was veracht en deze minachting werd overgedragen op elke nieuwe generatie. Ik hoorde enkele verhalen die over die familie werden verteld; kinderachtig ongelooflijke maar oprecht beangstigende verhalen.
Toen ik Nathanael hiervan vertelde lachte hij ze alleen maar weg. Hij zei dat elke onbeschaafde stad dit soort folklore had. Hij had gelijk, en dit had mijn zorgen moeten wegnemen, maar toch voelde ik dat er iets helemaal fout zat. En na korte tijd werden mijn angsten bevestigd. Nathanael begon te veranderen. Hij begon in zijn dromen te praten met iemand die Jediah Loreid heette en langzamerhand bracht hij meer tijd door in het familiegraf. Ik heb er nog steeds geen flauw idee van wat hij daar uitspookte. Ik had altijd een afschuw van dat gebouw. Ik ben maar één keer naar binnen gegaan maar ik vond het doodeng met al die oude doodskisten van dode mensen, vreemde inscripties en macabere afbeeldingen op de natte bemoste wanden. Eerst praatte ik Nathanaels nieuwe gedrag goed als eenvoudigweg een verlate belangstelling in zijn afkomst, omdat ik hem tot dan toe nooit iets had horen zeggen over zijn familie. Maar daarna begon hij te spreken over hoe sommige Loreids in dit huis woonden onder de sluier van een vreemd geheim; hoe verscheidene generaties het huis hadden gebouwd en hersteld, waarbij hij zelfs uitlegde wanneer en waarom zij die tombe in de tuin bouwden.
Misschien klinkt het vreemd maar ik bleef geloven dat de veranderingen in hem niets anders waren dan een tijdelijk gevolg van zijn nieuw verworven belangstelling in zijn familiegeschiedenis. Ik had geen andere keuze dan te hopen dat wanneer zijn belangstelling zou vervagen hij zou terugkeren naar zijn gewone doen. Maar spoedig bleek het tegendeel waar.
18 juli 1983
Naarmate de tijd verstreek werd Nathanael meer geobsedeerd door zijn afstamming en haar duistere geheimen. Ik zag hem vaak in zijn studeerkamer, kijkend uit het raam maar diep in gedachten verzonken. Na enkele maanden ontwikkelde hij enkele vreemde gewoonten zoals slaapwandelen en in zichzelf praten. Ook begon hij te corresponderen met vreemdelingen. Ik heb de inhoud van de brieven nooit gezien, maar te oordelen naar zijn reactie als hij mij een antwoord uit de postbus zag halen, dan is het duidelijk dat er iets heel bijzonders aan was.
Ik probeerde hem ervan te overtuigen een psychiater te bezoeken, maar hij verzette zich daar sterk tegen. Hij zei dat er niets met hem aan de hand was; dat hij alleen maar een man was die onderzoek deed naar zijn eigen verleden. Als een Loreid, zei hij, was hij laat met het overnemen van zijn familie-eigendom, maar dat hij van nu af aan zou leven als een echte Loreid.
Rond die tijd werd onze zoon Williams geboren. Ondanks mijn bezorgdheid was het de gelukkigste tijd van mijn leven. Nathanael scheen zelfs weer in zijn gewone doen te komen. Ik herinner me dat hij voor de eerste keer naar me glimlachte sinds zijn plotselinge verandering. Maar na die korte periode van vreugde kwam alles weer op zijn kop te staan.
7 sep 1983
Van alle verontrustende dingen die Nathanael in dit huis begon te doen, en nog steeds doet, heb ik de grootste hekel aan de vreemde ontmoetingen met zijn medecorrespondenten. Degenen die haar bijwonen zijn onbeschrijfelijk walgelijk. Hun uiterlijk, hun geur, hun taalgebruik, ze zijn volkomen afstotelijk.
Deze bijeenkomsten, die door niemand anders dan Nathanael mogen worden bijgewoond zijn begonnen toen Williams vijf jaar was. In het geniep praatten ze soms urenlang. Na Williams' achtste verjaardag veranderde Nathanael nog drastischer. Soms noemde hij verafgelegen en ongewone plaatsen en hoe hij deze wilde bezoeken. Het bracht me te veel van streek om zelfs nog maar te luisteren naar dergelijk kinderlijk geraaskal.
Ik weet dat zelfs als ik hem vroeg om op te houden hij niet naar me wilde luisteren, omdat hij niet langer degene is met wie ik ben getrouwd. Ik vervloek de bijeenkomsten vanwege deze drastische verandering in Nathanaels gemoed en gedrag; de bezoekers vergiftigden hem met hun stomme gedachten en ideeën!
22 sep 1983
Ik weet niet meer wat te doen. Vijf dagen geleden gebeurde er iets verschrikkelijks. In het holst van de nacht kwam een vreemdeling met een jongetje hier langs. Vreemd genoeg scheen hij Nathanael te kennen. Zij spraken ongeveer drie uur met elkaar en daarna vertrok de man zonder het kind. Daarna kreeg ik te horen dat de jongen hier was gebracht om bij ons te wonen; een onwettige adoptie!
Ik herinner me hierna niets meer, omdat ik plotseling instortte en in het ziekenhuis moest worden opgenomen. Ik bleef daar ter observatie gedurende vier dagen. Toen ik terugkwam waren noch het kind, noch de dienstmeisjes hier meer. Alleen Chet bleef, onze oudste bediende. Toen ik hem naar de dienstmeisjes vroeg zei hij dat ze ontslag hadden genomen en hij wist niets van de jongen af. Maar ik kon gemakkelijk inzien dat hij loog en dat hij verplicht was om zo te doen. Ik weet niet wat er hier gebeurd is, maar het lijkt erop dat er iets vreselijk fout is gelopen.
Nathanael praat niet meer met me. Hij is altijd stil en lijkt verward. Maar ik weet dat die jongen hier nog ergens verblijft.Ik kan hem horen, zijn schreeuwen 's nachts.
14 apr 1987
Ik heb jarenlang niets in dit dagboek geschreven. In feite zou ik me niet hebben herinnerd dat het hier lag, als het niet plotseling mijn oog trof. Ik ben niet goed meer in mij dingen te binnen te brengen. Vorig jaar moest ik weer in het ziekenhuis worden opgenomen. Maar die keer was het zeer ernstig, denk ik, en ik verbleef gedurende drie maanden in het ziekenhuis. In elk geval was het terugvinden van dit dagboek een gelukkige toevalligheid omdat Williams ons gisteren bezocht.
Dit is de eerste keer dat hij thuis kwam na afstuderen van college. Ik kan me zelfs niet meer herinneren hoeveel jaren zijn verstreken sinds hij wegging; wat een schande voor een moeder. Maar hij was niet alleen. Hij bracht zijn vrouw en kind mee, Howard. Wat een lief kind is dat! Het was hartverwarmend voor mij om mijn kleinzoon te zien.
Williams had ons zelfs niet verteld dat hij getrouwd was, maar dit is niet onverwacht. Ik was gedwongen om hem op zo'n hele jonge leeftijd naar een school in Wellsmoth te sturen. Ik wilde niet dat hij wegging, maar ik kon niet toelaten dat Nathanael en zijn vrienden een negatieve invloed op hem hadden!
Ik was erg gelukkig gisteren, maar nu heb ik iets opgemerkt dat ik toen niet zag en het schokt me. Misschien is dit stom, misschien verbeeld ik het me, maar ik was geërgerd door de manier waarop Nathanael naar Howard keek. Zo vreemd als hij bij tijden handelde heb ik hem nooit eerder gezien. Die glinstering in zijn ogen.Hij kon zijn ogen maar niet van Howard afhouden. Op dat moment wuifde ik het weg als eenvoudig liefde voor zijn kleinkind. Dat is natuurlijk niet meer dan logisch. Maar nu vermoed ik dat het dat helemaal niet was. Die gelaatsuitdrukking die hij had als hij naar het kind staarde; ik kan je vertellen dat het geen liefhebbende trots was op Howard, maar iets uitsluitend slechts van aard. Die triomfantelijke blik was eigenlijk duivels buiten elke verbeelding!
28 aug 1988
Ik kan er niet tegen! Nathanael is zelfs niet langer menselijk. Hij en zijn walgelijke vrienden zijn iets vreselijks van plan voor Howard. Ik moet zien dat ik wegkom uit dit vervloekte huis, waar ik op de eerste plaats nooit had moeten komen. Vanaf het eerste ogenblik dat ik het zag, voelde ik dat dit huis niet goed was, alsof iets goddeloos uit het verleden hier nog steeds woont.
Ik ga ontsnappen en naar het appartement van mijn zoon toe. Ik moet hem waarschuwen om hier nooit meer te komen; noch hij noch zijn gezin. Zij praten voortdurend over Howard.allemaal onzin over hem oproepen voorbij de tijd! Er is hier niets anders dan waanzin. Ik zal ook dat glimmende metalen ding meenemen dat Nathanael altijd om zijn hals heeft hangen. Ik weet niet wat het is, maar ik weet wel dat het belangrijk voor hen is, en ik zal het met me meenemen zodat hij het niet kan vinden. Ik zal niet toestaan dat ze mijn zoon en zijn gezin kwaad doen!
Onderstreep: Nathanael started to change.
'Het schijnt dat hij veranderde nadat hij naar dit huis kwam.'
Onderstreep: Around that time our son Williams was born.
'Hij is mijn vader.'
Onderstreep: a stranger with a little boy showed up here.
'Jacob Armitage vertelde me hetzelfde verhaal. Waarom in hemelsnaam zou iemand een kind willen opnemen van een vreemde? Wat was er zo belangrijk aan dit kind?'
Onderstreep: He brought his wife and child, Howard, with him.
'Ik herinner me niet precies wanneer of hoe vaak ik kwam of wat ik hier deed, maar ik heb deze plaats eerder bezocht. Er zijn wat mistige herinneringen die begonnen zijn om onlangs bij mij terug te komen, in het bijzonder over hier naartoe komen. Maar ik herinner me nog steeds niets in detail en ik ben er niet zeker van dat ik dat ook wil.'
Onderstreep: I was forced to send him to a school in Wellsmoth at such a very young age
'Dus mijn vader, net als mijn grootvader, was zich niet bewust van het boosaardige verleden van de familie Loreid.'
Onderstreep: I will also take that shiny metallic thing .around his neck
'Mijn grootmoeder schreef dat zij een glimmend metalen voorwerp meenam toen zij probeerde te ontsnappen.'
Ga de overloop op en voorbij de trap rechts de deur door.
Bad- en slaapkamer
Open in het halletje de linker deur en betreed de badkamer. Buk bij het bad en pak er een haarspeld uit. Ga door de tweede deur linksaf de slaapkamer in. Er staan twee dubbele bedden. Op een ervan ligt een boek met als titel Weltschmerz (bukken).
'Fysieke werkelijkheid kan nooit voldoen aan de behoeften van de geest.'
Loop terug naar de overloop en bekijk de staande klok.
'Vreemd op deze plaats lijkt de tijd stil te staan behalve de klok. Ondanks dat de grote en kleine wijzer niet bewegen klinkt het alsof hij nog steeds werkt.'
Beneden
Daal de trap af. Ga naar het mooie kastje in de salon en gebruik de haarspeld op het slot (bukken). Open het kistje. Er ligt een hand in! En ook een briefje dat begint met:
Het was een ernstige vergissing om dit vervloekte ding, de uit India hierheen gebrachte afgesneden apenpoot, te hebben, na al de legenden die ik erover heb gehoord. Ik kan hem 's nachts horen bewegen in zijn kist.en ik zweer dat ik zijn vingers eens zag bewegen! Maar om een of andere reden kan ik er niet vanaf komen. Ik zal het voorlopig verstoppen.
Kelder
Ga via de keuken naar de kelder. Gebruik je lantaarn of zaklamp.
Op de muur tegenover de trap staat geschreven: Welkom thuis Howard. Klik op de tekst.
'Was dit hier eerder? Ik denk het niet. Dit begon allemaal te gebeuren nadat ik in die verdomde zwarte spiegel keek. Heb ik er per ongeluk iemand in aangeroepen? Ik heb het gevoel niet meer alleen te zijn.'
Ga naar ruimte 5 met de rekken met flessen. Probeer de deur rechts.
'Het slot is gebroken, ik kan het niet open krijgen.'
Inspecteer alle ruimtes met lagere nummers en ga dan via het luik naar buiten.
Familiegraf
Sla rechtsaf en loop naar het verdiepte gebouw. Gebruik de schedelsleutel om de deur te openen. Binnen blijk je in het familiegraf te zijn van de Loreids. Langs de wanden zijn nissen met grafkisten. Bekijk eerst de rechter kant. Op één van de naambordjes staat: Samuel Loreid. Op een ander: Ezra W. Loreid. Weer andere naamplaten zijn onleesbaar. Er staan verscheidene beelden van mensen met het hoofd van een krokodil! Dan ontdek je aan de overzijde een bord met de naam: Williams Loreid:
'Mijn vader. Hij verliet mijn moeder vijf jaar geleden en ik weet niet waar hij al die tijd is geweest. Hoe kon dit gebeuren?'
Je trekt de kist naar voren en opent haar op de vloer.
'Zou dit echt mijn vader kunnen zijn? O mijn god! Dit is een flesje slaappillen en het is helemaal leeg. Heeft hij alle pillen ingenomen om zichzelf van het leven te beroven? Wat is dit voor gekte?'
Boven de kist van Caleb Loreid doe je een beangstigende ontdekking:
'O nee, mijn naam staat hierop gegraveerd. Was deze plek voor mij bedoeld? Is dit het einde dat op mij wacht? De waanzin die door mijn bloedlijn loop, er is geen ontsnappen aan.'
Links daarvan is nog een kist:
'Dit moet mijn grootvader zijn. Nathanael Loreid.'
Je opent ook de kist van je grootvader op de vloer.
'Dit moet mijn grootvader zijn. Hm, vreemd. Ik kan het voorwerp niet zien, waarvan gezegd werd dat hij het vasthield toen hij werd begraven. Waar kan het gebleven zijn? Of...werd het gestolen? O ja. Die twee mannen waren aan het praten over het stelen van spullen uit een graf. Zou dit het graf kunnen zijn dat ze bedoelden? Ik moet die mannen gaan zoeken.'
Combineer in het denkraam:
Uit de rubriek Arkhamend - They know me (ze kennen me) met uit de rubriek The gate - Object gone (voorwerp verdwenen).
'Ik weet het, die mannen die ik zag in de herberg hebben dit gedaan. Het zijn grafrovers die op een of andere manier hebben ingebroken en het voorwerp meenamen om te verkopen. Ik moet hen vinden!'
De storm
Als je het grafgebouw wilt verlaten merk je dat er een storm is opgestoken.
Loop terug naar het huis en ga via de voordeur naar binnen. Je merkt dat de radio aan staat!
'Vreemd. Hij werkt.'
Loop naar boven en ga op de overloop de bibliotheek in met je zaklamp. Kreeg je even een visioen van je grootvader in de stoel? Keer terug naar de overloop.
'Ik hoor geluiden die uit de wanden komen. Het lijkt wel of er ratten in zitten. Ze schijnen zich ergens beneden voort te bewegen. Ik moet ze proberen te volgen.'
Daal de trap af. Je wilt de deur links om de hoek naar de keuken openen maar dat lukt niet.
'Ik herinner me niet dat deze deur vast zat.'
Neem de andere deur naar de keuken. Plotseling rent een hele groep ratten vanuit de huiskamer de kelder in. Ga ze achterna. In ruimte 5 blijkt ineens een wenteltrap in de vloer te beginnen. Klik op de wenteltrap.
'Waren er hier geen houten vloerdelen? Ik weet zeker dat de ratten deze trap zijn afgegaan. Ik kan ze nog steeds vaag lawaai horen maken.'
Onderkelder
Je staat voor een hek. Je probeert het te openen. Dan neemt een filmpje het van je over. Er trekt een kleine stoet van vijf in bruine pijen geklede gedaanten op meters afstand van je voorbij. Daarna hoor je een zware stem: welkom, Howard . Je draait je om en ziet een skeletachtige figuur. Dan wordt het zwart voor je ogen.
Slaapkamer
Je bent terug in je slaapkamer.
'Was dit een nachtmerrie? Ik heb die schepselen echt gehoord. Ze renden door de wanden naar de lagere delen van het huis. Ik weet zeker dat ze me naar beneden riepen om me iets te laten zien. Mij de weg wijzend naar een ander duister geheim van deze plek. Hoe dan ook, ik geloof dat ik een geluid uit het huis hoorde komen. Ik kan het maar beter gaan onderzoeken.'
Indringer
Ga via de overloop de trap af naar de huiskamer. Daar wacht je een verrassing.
Een donker gekleurde man met rood doorlopen ogen en een capuchon zegt, terwijl hij regelmatig moet hoesten:
Hallo Howard. Ik weet dat dit een schok is maar...ik ben Loath Nolder.
Het lijkt onmogelijk om te geloven, maar het is de waarheid.Zoals je kunt zien is mijn nieuwe lichaam niet in goede vorm. Ik neem iets in om de aftakeling te vertragen, maar de wormen zullen me weldra hebben.Dus luister aandachtig. De tijd is erg beperkt. We moeten hen tegenhouden.
Wie tegenhouden?
Herinner jij je het niet? Ik denk dat de drug die ik je gaf een beetje veel was.
Welke drug? Waar heb je het over?
De drug die ik je gaf toen ik je uit het gesticht haalde. Als ik het je niet gegeven had dan zou je nu voorgoed weg zijn. Het werd bereid door een zeer machtige shaman, maar ik denk dat het voorkomt dat jij je herinnert wat er is gebeurd en wie je werkelijk bent.
Dit is allemaal onzin. Ik begrijp niet waar je het over hebt. Je zei me hier te komen en ik ben hier, in het huis zelf van mijn voorouders. Wat betekent dit allemaal? Weet jij dat mijn vader daar in die graftombe ligt? Kun je mij vertellen waarom hij daar zichzelf ombracht? Waarom mijn moeder mij nooit iets over mijn vader vertelde? Waarom ik mij dingen herinner die ik nooit eerder heb geweten? Wat gebeurt er met me?
Je moet kalm blijven. Ik ben in een slechte conditie. Ik weet dat dit onzin lijkt, maar het gebeurt. Deze wereld verbergt geheimen die mensen nooit mogen leren en wij zijn een deel van deze geheimen. Kalmeer alsjeblieft en probeer te begrijpen wat ik je ga vertellen. Ik heb je een speciale drug gegeven. Je bent je beheersing niet kwijt, wel? Dus wees niet bang, de drug zorgt ervoor dat hij niet te gauw bezit van je neemt. Maar het duurt niet lang. We moeten snel zijn om de ingang te vinden naar de verzonken stad. Die ligt recht onder deze stad en de gebieden daarbuiten.
Vraag: verzonken stad?
Een necropolis-stad van een voormenselijk reptielenras.
Vraag: wat is jouw verbinding met deze situatie?
Zoals je weet ging ik vijf jaar geleden een lange reis maken. Gedurende mijn tochten zocht ik aanwijzingen die me enig inzicht zouden geven in mijn eigen familiegeschiedenis. Ik bezocht een heleboel plaatsen en tenslotte vond ik mijn antwoorden in een primitief wouddorp. Vreemd genoeg schenen de dorpsoudsten mij te kennen en vertelden me enkele ongelooflijke dingen over mijn identiteit. Zij zeiden dat ik in precies dat dorp was geboren, als zoon van een Europese vader en een moeder die zij nooit onthulden. Niemand sprak over haar hoewel ik hun er telkens naar vroeg. Al wat ik te weten kwam was dat zij het dorp verliet nadat zij mij ter wereld had gebracht en uit hun toon maakte ik op dat zij dankbaar waren toen zij wegging. Ik kon ook niets meer over mijn vader te weten komen, behalve dat hij een beschaafd iemand was. Kennelijk bracht ik daar enige tijd van mijn kindsheid door, onder de sluier van vreemde praktijken en onmenselijke tradities. Ik herinner me vagelijks dat ze me enkele afschuwelijke dingen lieten zien en leerden, die ik me gelukkig niet meer goed kan herinneren. Maar één ding is me duidelijk bijgebleven. Ze waren me voortdurend aan het vertellen dat mijn lichaam slechts een voertuig was, en dat ik op een dag naar hen zou terugkeren en worden gevuld met de ware essentie. En door middel van mijn lichaam zal een door de inboorlingen aanbeden god worden aangeroepen. Dus in zekere zin ben ik net als jij...iets dat er niet zou behoren te zijn.
Vraag: wat is er met je lichaam gebeurd?
Het is een lang en bizar verhaal. Mijn lichaam werd van mij gestolen!
Nadat ik een tijdje in dat walgelijke dorp was verbleven stuurden de oudsten me met een inboorlingengids naar een naamloze ruïne in het midden van een oerwoud, zo dicht dat het leek alsof geen menselijke ziel er ooit vóór ons een voet had gezet. Toen we aankwamen duwde die verraderlijke gids me in een diepe kamer. Zij hadden dit lang tevoren gepland. Hij was alleen meegekomen om me daar te brengen. Toen ik mijn ogen opende was ik in een omsloten ruimte met rijkelijk uitgehouwen stenen muren. Ik was stevig vastgebonden en zag enkele gemaskerde figuren rondom mij zitten die iets zongen. Zij waren niet menselijk. Probeer je dit voor te stellen. Ik was alleen met dingen die niet menselijk waren.
Hun voortdurende gesis weerklinkt nog in mijn oren. Zij gaven me iets dat mijn geest mistig maakte. Daarna viel ik geloof ik flauw. Ik weet niet hoeveel tijd er verstreek, maar toen ik weer bij bewustzijn kwam was ik door volledig duister omgeven. Met de lucht van vochtige aarde die mijn neus vulde, dacht ik dat ze mij levend hadden begraven. Maar al gauw begreep ik hoe stom het was om dit soort genade van hen te verwachten. Ik slaagde erin om weer boven de grond te komen, met mijn blote handen en probeerde dat verdomde oerwoud meteen te ontvluchten. Maar toen ik uitgleed en in een poeltje vol modderig water viel, stortte ik voor een ogenblik in de verzengende put van de waanzin. De weerkaatsing in het water liet zien dat ik nu het lichaam bewoon dat eens toebehoorde aan mijn gids.
Vraag: waarom haalde je me uit de inrichting?
Dat moest ik wel. Zoals ik eerder zei, als ik dat niet had gedaan dan was je nu totaal overwonnen geweest. Ze waren van plan jou uit de weg te ruimen en je lichaam voorgoed mee te nemen, maar gelukkig kwam ik net op het juiste moment. Nu hebben we een kans. Ik kan het niet alleen af. Ze versloegen ieder ander, behalve jou. Kijk, ik ben moe en moet mijn geneesmiddel innemen. Laten we dit gesprek morgen voortzetten.
Slaapkamer
Je bent weer in je oude slaapkamer. Een nieuwe dag.
'Ik heb vannacht niet geslapen. Ik bleef maar denken aan de dingen die Loath Nolder me vertelde. Maar hoeveel ik ook nadenkt, al deze dingen die ik heb gezien en gehoord zijn onzinnig. Het is idioot. Niemand zou dit allemaal kunnen geloven. Misschien ben ik echt een gek, doelloos ronddwalend en levend in zijn eigen wereld vol waanbeelden. Misschien is dit allemaal niets meer dan een droom in een droom.'
Kelder
Ga de trap af naar beneden en via de keuken naar de kelder (lantaarn of zaklamp aan), rechtsaf naar ruimte 5. Er ligt weer een plankenvloer zoals toen je hier voor het eerst kwam. Klik daarop.
'Ik herinner me dat er hier eerder geen houten vloerpanelen lagen. Het was alleen maar kaal, nat en bemost met oude stenen traptreden die naar beneden voerden de diepte in, welke heimelijk onder dit huis heeft gelegen gedurende wie weet hoe vele jaren.'
Haal de voorhamer uit de inventaris.
'Ik kan proberen de vloer open te breken met de hamer.'
Het lukt je inderdaad een gat in de vloer te slaan, waaronder de wenteltrap zichtbaar wordt. Daal af naar beneden.
Onderkelder
Open het hek waarachter je eerder de processie zag. Het hek daarachter aan de linkerkant zit vastgeroest. Het deel van de gang rechts is ingestort. Ga via een tweede hek een gang in en open de eerste deur aan je rechterhand. Doe je beschermende pak met helm aan omdat er binnen insecten zijn. Sluit de deur achter je.
Rechts in een kast staan lantaarns.
'Ik herinner het me weer. Ze voerden rituelen uit met behulp hiervan.'
Op de achterwand is een afbeelding met het embleem van je familie erop. Er is ook een deel aan de onderkant dat lijkt op vuur. Eronder staat een schaal.
'Dit ziet eruit als een kom waarin een ceremonieel vuur is gemaakt.'
Rechts ervan staan flessen.
'Deze flessen zijn gevuld met een of andere speciale vloeistof die ik niet precies kan thuisbrengen.'
Links naast de kom ligt een sleutel.
'Een sleutel die ik vond op de plek onder de kelder.'
Opnieuw Loath Nolder
Keer terug naar de gang, trek je pak uit en ga de tegenoverliggende kamer binnen. Daar staat Loath Nolder.
Het schijnt dat jij je deze plek herinnert.
Vraag: wat is dit voor een plek?
Dit is een verbinding met de necropolis-stad. Het werd gebouwd door mensen en jouw huis is eveneens over de stad heen gebouwd. Maar deze verbinding is te oud. De meeste van zijn delen zijn ingestort, dus kunnen we de stad van hieruit niet bereiken. Er moet een andere manier zijn.
Vraag: de stad die je eerder noemde, is dat die welke de archeoloog onlangs vond?
Ja, ik controleerde de plaats van de opgraving, maar er was niemand. Hun kampement is er nog, maar de archeoloog is in rook opgegaan. En de ingang is geblokkeerd met enorme rotsblokken. Ze willen overduidelijk niet dat er iemand tussenbeide komt.
Vraag: voormenselijk ras?
Ja een voormenselijk ras van reptielen. Zij bouwden grote steden en heersten voordat de eerste mensen bestonden. Maar daarna verdwenen hun schitterende steden één voor één op mysterieuze wijze van het aangezicht der aarde. Geen enkele documentatie biedt enig inzicht over wat ermee gebeurd zou kunnen zijn. Eén van deze steden ligt echter recht onder deze plek. Het huis dat behoort aan jouw familie is ook gebouwd over een verbinding met de stad. Er is een oeroude sekte van mensen die 'Kinderen van Dis' worden genoemd, die als doel hebben om het ras van reptielen en hun god te laten herleven. Tijdens de Middeleeuwen en zelfs daarvoor waren er verscheidene pogingen om hen uit te schakelen, maar zij presteerden het om telkens te overleven. Sommige van je voorouders behoorden tot hen.
Vraag: jij zei dat iemand mijn lichaam wil nemen. Vertel mij er meer over.
Iemand van je eigen bloedlijn. Om af te maken wat zij jaren geleden begonnen. Jouw voorouder en anderen zullen terugkomen omdat zij lichamen nodig hebben van hun eigen afstammelingen. Met een oeroude praktijk die bekend staat als de 'Metamorfose van de Ziel' zal de wil van je voorouder jouw lichaam overnemen. Ik weet niet precies wat er gedurende dit proces gebeurt, maar de persoon die je nu bent zal weg zijn. Jij bent niets anders dan een omhulsel voor hen. Jouw lichaam zal hun werktuig zijn en jij zult voor altijd heen zijn.
Vraag: zijn er anderen zoals ik?
Ja, er zijn anderen zoals jij. Maar anders dan bij jou zijn zij allemaal al overwonnen, dus kunnen wij ons niet op een van hen verlaten.
Vraag: wat kunnen we doen om hen tegen te houden?
Helaas ben ik daar niet helemaal zeker van. Alle bronnen over dit onderwerp zijn uiterst geheim. Al wat ik weet is dat Nyarlathotep vóór het ritueel moet worden aangeroepen en er wordt een antieke kristallen steen voor dit doel gebruikt. Dit werd op dezelfde manier eeuwen eerder gedaan. In elk geval moeten wij de begraven stad beneden ons bereiken. Er moet een ingang zijn vanuit dit huis. Je moet die vinden. Hier, neem dit.
Loath Nolder geeft je een metalen voorwerp dat onderdeel is van een groter geheel.
Dit is een onderdeel van een voorwerp dat werkt als een sleutel. We moeten het aanvullen om de stad te bereiken. De andere delen moeten hier ergens rondslingeren omdat het met je familie meekwam.
Vraag: hoor jij de geluiden die vanuit de wanden komen?
Nee, die hoor ik niet.
O, dus dit verdomde huis probeert alleen tegen mij te spreken.
Vraag: ik las in de aantekeningen van mijn grootvader dat jij destijds in dit huis was. Is dit waar?
Ja, de herinneringen aan die tijd kwamen enkele jaren geleden vaag bij mij terug, vóór mijn lange reis. Ik droomde over dit huis en jouw grootvader, maar ik kon de betekenis van die dromen niet begrijpen. Ik herinnerde mij niets over hen, en toch droomde ik bijna elke nacht. Maar meer werd duidelijk toen ik bij de inboorlingen verbleef. Er was iets, een of ander soort wierook die zij vaak 's nachts gebruikten. Het veegt de verwarring en de mist weg en maakt je geest scherper. Als je het inademt dan voel je je vreemd en herinner je je een hoop lang vergeten dingen, alsof de doos van Pandora in je geest plotseling open gaat. Dat gebeurde toen ik me de tijd herinnerde waarin ik hier verbleef, mij te binnen schoot waarom ze me opsloten in deze kamer en wat ze me gaven om me te kalmeren. Dat zijn herinneringen die ik niet wil ophalen en ik ben blij dat ik spoedig alles zal vergeten wat ik heb doorgemaakt. Ten minste, ik geloof dat er een dergelijke genade in dit universum bestaat.
Vraag: wat is Nyarlathotep?
Een kruipende chaos, boodschapper van de goden, we moeten hen er absoluut van weerhouden hem aan te roepen. Ik moet nu gaan, ik heb nog wat dingen te doen. We ontmoeten elkaar in de stad. Je moet de ingang en de andere delen van de sleutel absoluut vinden.
Ik ga ook op weg.
Loath Nolder is plotseling verdwenen
Onderaardse gangen
Verken de onderaardse gangen. Na een bocht ga je een deur door, over een brug tot je bij een standbeeld komt dat een dolk vasthoudt.
'Ik denk dat dit standbeeld één van de leden weergeeft van dit zogenaamde voormenselijke ras. De dolk lijkt vast te zitten. Ik kan hem niet loskrijgen uit zijn hand.' Je loopt de lange gang door terug maar na de bocht hoor je een zwaar geluid. Keer terug naar het standbeeld dat nu een arm uitgestoken heeft.
'Ligt het aan mij of heeft dit standbeeld zich bewogen? Hij biedt me zijn ring aan.'
Neem de ring van de hand van het beeld. De dolk zit echter onbeweeglijk vast. Loop andermaal de lange gang door terug en via de hekken en de wenteltrap naar de kelder. En vandaar naar de keuken.
Geheime kamer van grootvader
Open nu met de sleutel uit de onderkelder de deur naast de ijskast die steeds gesloten was. De kamer erachter staat vol met bizarre beelden. Bekijk het eerste beeld rechts:
'Dit ziet er echt vreemd uit. Ik weet zelfs niet hoe ik het moet beschrijven. Een of ander schepsel met horens.'
De tafel is bezaaid met papier.
'Er zijn veel papieren door de kamer verstrooid met teksten en tekeningen die ik niet begrijp.'
Bij het standbeeld van een naakt mannetje:
'Geeft dit een gnoom weer? De chthonische [van de aarde] schepselen die onder de grond leven?'
Links daarvan staat een nogal verweerd beeld.
'Ik ken dit standbeeld. Ik heb het zo vaak gezien in grootvaders schetsen. Het is Hekate, de Griekse godin van de magie, heksen en geesten. Hij scheen een obsessie voor Hekate te hebben gehad. Ik herinner mij dat hij me eens vertelde dat hij vaak over haar droomde en telkens met angst wakker werd. Er is ook iets aan de onderkant van het beeld gegraveerd met de woorden: een geest ging voor mij langs. Ik zag het gelaat van de onsterfelijkheid ongesluierd.'
Weer links daarvan staat een beeld van een vreemd schepsel. Daarnaast een mismaakte menselijke figuur.
'Het doet me denken aan een mummie.'
Aan zijn voeten staat een krokodil.
'Ik ben geen kenner maar dit model ziet er als echt uit.'
Verder naar links:
'Een buste van een oude man. Hij komt me zo bekend voor. Ik geloof dat ik een met de hand getekende afbeelding heb gezien in een oud boek dat erg veel op deze buste lijkt.'
Daarnaast staan twee bij elkaar behorende bustes.
'Deze beelden, wie zouden ze voorstellen? Eén is normaal maar de ander is erg misvormd.'
Open bij de linker buste de inventaris en klik met de rechtermuisknop op de muziekdoos die je van Henri kocht. Open de deksel en verschuif de knop rechts onderop zodat de doos gaat spelen. Dan komt het beeld tot leven en spreekt je toe:
Hoor mij aan! Er zijn twee wegen vóór jou uit. De eerste is de oude weg te gaan; de weg van je voorouders en te delven in de dikke duisternis van je vergeten verleden en je te verenigen met hem aan wie je bestaan nu toebehoort. En de tweede is rusteloos te sterven, wachtend op de dag die voor jou komt, waarop je met geweld uit de diepten van je eeuwige sluimer wordt gehaald. Ik zou deze woorden ernstig nemen als ik jou was.
Aan de wand hangt een inktvis:
'O ik herinner me dit ooit gezien te hebben. Het rituele masker dat mijn grootvader meebracht uit een of ander oosters eiland dat zelfs grootmoeder Ingrid niet kende. Toen ik ernaar vroeg zei hij dat het een god verbeeldt met de naam Grote Cthulhu, die ligt te slapen in de oude stad R'lyeh. Dit masker is heilig en wordt alleen gebruikt door inlandse priesters bij hun onbeschrijfelijke rituelen.'
Garage
Verlaat de kamer en ga naar de garage. Bij de auto:
'Hier is niets mis mee afgezien van de roest van jaren die het bedekt. Misschien als ik de benzinetank vul dat ik deze wagen kan gebruiken om hier vandaan te komen.'
Haal de jerrycan uit de inventaris en klik hiermee op de auto.
'OK de tank is bijna vol. Goed. Ik kan nu gaan.'
Je start de auto.
Dag 4 - 24 feb 2012
Terug in Arkhamend
Worms Feast
Ga bij Worm's Feast naar binnen. Henri is er niet. Er ligt een boek op de toonbank: The Nameless City (de naamloze stad) door H.P. Lovecraft.
NB: Dit is een easter egg.
Ga de kelder in. Schuif de kist opzij. Het alruinmannetje verschijnt.
'Zul je mij de waarheid tonen?'
Dan schuift er een paneel weg waardoor een extra deur zichtbaar wordt. Ga erdoor en een trap af. Er ligt een bebloed lijk van een vrouw op de grond omgeven door kaarsen.
'Wie zou deze vrouw kunnen zijn? Hm, er ligt hier een vel papier. Het is een foto van Henri en zijn vrouw. Ja, zij is ongetwijfeld Henri's vrouw. Als Henri me hier aantreft dan ben ik in moeilijkheden. Ik moet hieruit weg!'
Verlaat de kelder en de winkel.
Denkraam, combineer in het gedeelte Arkhamend: Schreeuw vanuit Worm's Feast met Henri's vrouw is dood .
'Ja de schreeuw die ik de eerste avond dat ik hier kwam hoorde bewijst dat Henri absoluut een moordenaar is. Maar de manier waarop hij zijn vrouw doodde met al die kaarsen om het lijk heen. Het lijkt wel alsof zij geofferd was!'
Herberg
Ga de herberg binnen. Een filmpje neemt het van je over. Je ziet de twee grafrovers.
'Daar zijn ze. Ik moet vermijden hun aandacht te trekken.'
Je loopt vanzelf naar de herbergier, draait je om en bemerkt dat de twee weggaan.
'Ze gaan er van door. Ik moet hen volgen. Misschien kan ik wat te weten komen over het voorwerp dat uit mijn familiegraf werd gestolen.'
Neem de controle over. Ga naar buiten en loop rechtdoor. Je ziet de twee op de hoek voorbij het standbeeld van de wolf staan.
'Waar gaan ze heen?'
Je volgt hen een steeg in (vanaf de hoek schuin naar links) die uitkomt in een tunnel. Je hoort het geluid van een putdeksel die wordt verschoven. In de tunnel is inderdaad een gat in de grond zichtbaar.
'Ze moeten hier in zijn gegaan.'
Daal af in het rioolstelsel.
Rioolstelsel
Sla beneden aan de ladder linksaf en passeer een brug (a).
Je komt bij een kruising van kanalen waar je alleen maar linksaf kunt.
Steek de volgende brug (b) over en sla rechtsaf.
In de bocht van de kruising is bij (1) een zwart oog op de muur geschilderd.
Loop langs het kanaal voorbij brug (c).
De weg maakt eerst een bocht naar rechts en dan naar links. In deze tweede bocht is een gezicht op de muur geschilderd (2).
Vervolg je weg langs brug (d) waar een ladder is en een lamp staat te flikkeren.
Dan komt er een lang stuk dat voorbij brug (e) een bocht naar rechts maakt.
Na brug (f) kom je bij een nieuwe kruising waar je vanzelf linksaf slaat.
Na het passeren van brug (g) kom je aan een hek dat je pad blokkeert (4).
Steek daarom brug (g) over en sla linksaf om bij (5) een traliehek te openen.
Op het hek staat de waarschuwing:
Pas op. Gevaar voor instorting. Voorbij dit punt alleen personeel met goede uitrusting.
Als je het hek door bent kom je na twee bochten bij brug (h).
Steek hier over naar de linkerzijde en vervolg je weg. Je stuit bij (6) op een muur waar een groot gat in zit.
'Het schijnt dat iemand deze muur met opzet heeft doorbroken. Gebruiken ze dit rioolstelsel om heimelijk plaatsen te bezoeken die onder quarantaine verkeren? Ik denk dat ze hier door zijn gegaan. Ik vraag me af waarheen het leidt. Als dit een begrensd gebied is dan zouden ze me gemakkelijk kunnen vinden. Ik moet erg voorzichtig zijn.'
Rokland
Voorbij het gat.
'Deze muur werd gebroken om vanuit de riolen hier binnen te komen. Iemand gebruikt deze plek waarschijnlijk om zich te verstoppen.'
Een plaat vermeldt: Rokland verzorgingstehuis 1826.
'Het is kennelijk al jaren in onbruik.'
Klim een trap op. Boven achter de deur hoor je twee mannen praten.
'Ik kan iemand horen praten. Het is te gevaarlijk naar binnen te gaan.'
Keer terug naar beneden en daal nog een trap af. Via een deur kom je in een gang met zijvertrekken. In één ervan zie je een vitrine met een gorillakop. Er hangt een voorwerp aan een kettinkje om zijn nek.
'O dat ding dat om zijn nek hangt, dat is wat uit het familiegraf werd gestolen. Hm, er schijnt een alarmsysteem op deze vitrine te zitten. Ik kan het glazen omhulsel niet verwijderen of ik wordt gesnapt.'
Kijk in de kast eronder.
'Misschien kan ik hier iets vinden. Ik denk dat deze kist het alarmmechanisme regelt.'
Rechts onderin zie je een batterijtje.
'Er is hier een 1,5 Volt batterij. De andere gleuf is leeg.'
Links ervan zit een schakelaar.
'Het lijkt erop dat de schakelaar de bron wisselt die het alarmsysteem voedt.'
Combineer in het denkraam de speelgoedjeep die je bij Henri kocht met de schroevendraaier uit de garage. Je haalt de batterij eruit en plaatst die in de gleuf.
'Laten we eens zien of ik het klaarspeel het alarm uit te schakelen.'
Zet de schakelaar om zodat het alarm is uitgezet.
Haal het tweede deel van het ding weg (het eerste deel kreeg je van Loath Nolder).
Angstige ogenblikken
Ga weer naar boven. Je hoort wat geluiden.
'Ik moet voorzichtig zijn.'
Boven aan de trap wordt je neergeslagen. Je merkt dat je naar een kamer wordt gedragen en op een matras gedumpt. Dan hoor je één van de twee mannen:
Ha, hij denkt dat we stom zijn. We zullen nog wel eens zien wie de stommerik is zodra ik dat ding uit het graf heb afgeleverd.
Je bedoelt dat nutteloze stuk metaal? Waarom zou iemand zoveel geld geven voor een stuk afval zoals dat?
Wat zou dat, zolang wij betaald krijgen.
Hee, zachtjes, we hebben al genoeg lawaai gemaakt. Je weet wat er gebeurt als we niet voorzichtig zijn.
Ja, ik hoorde net hun geschreeuw in de riolen. Ze komen elke dag dichterbij. Het wordt te gevaarlijk om hier te blijven.
We moeten het nog even volhouden. Per slot van rekening hebben we genoeg vuurkracht om met hen af te rekenen.
Als je de deur probeert te openen hoor je plots een hoop gekrakeel van achter de deur, schoten en geschreeuw.
Als het stil wordt en je hartslag en ademhaling weer wat rustiger is open je de deur.
In de gang ligt een bebloed lijk.
'Ach, dit was een van de mannen die ik in de herberg zag. Hij werd op brute wijze vermoord. Wie zou zoiets gedaan kunnen hebben en waarom? Het is hier niet veilig. Ik moet hier onmiddellijk vandaan zien te komen.'
In de kamer met de vitrines vind je het stuk van het voorwerp dat je van Loath kreeg, het tweede deel uit de vitrine, jouw zaklamp, jouw lantaarn en jouw koevoet (naast de kist).
Onder aan de trap naar boven ligt het bebloede lijk van de andere man.
'Het ziet ernaar uit dat hij probeerde te ontsnappen maar daarin niet slaagde.'
Naast hem ligt een voorwerp (bukken).
'Wat is dit? Het ziet eruit als een sleutel. Een vreemd metalen voorwerp met een handvat.'
Bij het gat kun je de stemmen horen van die onmenselijke dingen.
Ga via het riool terug naar de ladder waarlangs je bent afgedaald en klim omhoog. In de steeg loop je naar het plein en vandaar naar de herberg.
Op onderzoek in de Herberg
De herbergier staat niet achter de tapkast. Er is helemaal niemand. Ga rechts de deur door en een trap af. Je komt in een opslagruimte waar een deur is naar de keuken.
'Wat is dit voor een vreemd geluid dat uit de keuken komt?'
De deur blijkt op slot te zitten. Ga terug naar boven. Pak van achter de tap de bovenste sleutel 201 uit het kastje.
'OK, de herbergier schijnt hier niet te zijn. De sleutel is van de tweede kamer rechts op de overloop van de eerste verdieping'.
Je pakt ook de onderste sleutel 101.
'De sleutel van de eerste kamer links in de gang beneden.
Kamer 201
Open de kamer naast de jouwe met de bijpassende sleutel.
'Bah, deze kamer stinkt afschuwelijk.'
Het alruinmannetje verschijnt. 'Zul je me de waarheid tonen?'
De deur van de badkamer gaat vanzelf open. Daarin ligt het lijk van een man.
'Ik denk dat hij al enige tijd dood is. In hemels naam. Wat is hier aan de hand? Ik herinner me dat de herbergier me vertelde dat deze kamer al enige tijd leeg staat. Hij zei ook dat de vorige gast zelfmoord pleegde. Had hij er ook iets mee te maken?'
Je vindt een besmeurde perskaart van Karl Paleo op het lijk.
Kamer 101
Verlaat de kamer en ga naar de gang beneden. Open de laatste deur aan de rechter kant met sleutel 101 (de kamer het dichtst bij de gelagkamer).
'Ik weet zeker dat de vrouw in het verhaal dat de herbergier me vertelde mijn grootmoeder was. Volgens het verhaal werd zij kort na haar aankomst tegen haar wil meegenomen door geheimzinnige mannen. Dus is er een grote mogelijkheid dat het stuk dat zij met zich meenam hier nog ergens ligt.'
Verschuif het meubilair en tenslotte het bed (bukkend gaat dat het best). Onderzoek de rechter hoek. Er is een stuk vloer met een afwijkende kleur. Het klinkt hol.
'Er lijkt een holte onder de vloer te zitten.'
Gebruik de koevoet om de vloer open te breken.
'Zoals ik dacht had zij geen andere keus dan het voorwerp ergens in deze kamer te verbergen.'
Je vindt het derde deel van het gebroken voorwerp.
Denkraam
Stel de drie delen van het voorwerp samen.
'Het teken van de metamorfose van de ziel, het teken van mijn nachtmerrie.'
Verlaat de herberg en loop naar je auto op het plein. Rij daarmee terug naar de Poort.
Terug in de Poort
Geheime kamer
Ga vanuit de garage naar de keuken en vandaar naar de geheime kamer van je grootvader. Er ligt een tekening op tafel die drie figuren voorstelt.
'Ik denk dat dit één van mijn grootvaders tekeningen is. Dit is geschreven aan de achterkant van de tekening: Galip, Oral en Onur zijn op een onbekende begraafplaats aan de voet van Northwood Mountain.'
NB: Dit is een easter egg.
Het beeld van de man achter de krokodil draagt aan zijn linkerhand je familiering.
'Dit is de ring met mijn familiewapen erin gegraveerd.'
Keuken
Open bij de kom waar wierook in zat het denkraam en combineer uit de groep van 'The Gate' de bovenste twee items: 'The lanterns were lit' en 'Harmal smell':
'Ja ik weet zeker dat dit allemaal tevoren was gepland. Harmal is een plant die bekend staat om zijn entheogene [psychoactieve] eigenschappen. Sinds oeroude tijden werd het gebruikt om iemands bewustzijn te veranderen en om hele diepe spirituele ervaringen te veroorzaken. Het lijkt erop dat ze een speciaal welkom-terug-feestje voor mij hebben bereid.'
Bibliotheek
Ga naar boven naar de bibliotheek en bekijk het boek van H.P. Lovecraft. Het heet 'The Shadow out of time!' Een ander boek ernaast heet 'Darkness Within'
NB: Dit is een easter egg.
'Ik hoorde over dat boek. Het vertelt het verhaal van een politiedetective die tijdens zijn laatste zaak duistere geheimen vindt met betrekking tot zijn verleden.'
Daal af naar de kelder en in ruimte 5 met de wenteltrap verder naar de onderkelder.
Onderkelder
Doe je beschermpak aan en ga de ruimte in met de insecten. Er staan flessen.
Pak een fles: 'dit is een speciaal soort vloeistof.'
Haal met de rechtermuisknop de rode ring tevoorschijn die je van het beeld 'kreeg'. Je kunt deze openen. Er zit een substantie in.
'Hm, het poeder heeft een hele exotische geur. Het ruikt als wierook.'
Berg de ring weer op met de rechtermuisknop.
Bij de flessen staat een schaal. Giet er vloeistof uit de zojuist gepakte fles in.
'Ik doe wat van de vloeistof in de schaal. Laat eens kijken of het wierookpoeder ontvlambaar is.'
Voeg poeder toe (ring naar schaal brengen) en de vloeistof gaat branden.
'Een blauwe vlam? Sommigen zeggen dat een blauwe vlam duidt op Verlichting, een innerlijke vlam.'
Vrijwel alle insecten zijn verdwenen en je hebt je pak niet langer aan.
Verlaat de kamer en sla rechtsaf naar de lange gang met het beeld aan het eind.
'Nu biedt hij de dolk aan.' Neem de dolk in ontvangst.
'Dit is waarschijnlijk de dolk die mijn grootvader in zijn aantekeningen vermeldt.'
De put van de Poort
Ga hierna terug naar boven en via de huiskamer naar buiten. Loop naar de put. Gebruik het vreemde metalen voorwerp met het houten handvat om de putdeksel te ontsluiten. Daal via de ijzeren ladder af. Halverwege vindt een instorting plaats en val je naar beneden.
'Viel ik van bovenaf? Hoe kon ik een val vanaf een dergelijke hoogte overleven? Of misschien ben ik al dood?'
Je loopt door een gestutte tunnel naar een ijzeren kooi. 'Is dit een lift?'
(Tip: sla je spel hier op).
In de bodem is een luik. Eronder is een stoompijp te zien met vier dwarspijpen. Er zijn vijf drukmeters en vier afsluiters met draaiwielen (kleppen).
'Deze indicatoren tonen de druk van de stoom door de pijpen.'
Draai aan de kleppen totdat je stoom ziet verschijnen. (van links naar rechts 1, 2, 3, 4, 2, 3, 4). De deuren sluiten zich en de lift begint te zakken. Maak beneden de deur open. Je loopt door een gang met glasramen. Aan de buitenkant is water. Er zwemmen dolfijnen. Aan het eind van de gang is een deur die je door gaat.
Necropool
Pickman
Dan ben je in een grote grijze gang. Loop bij de eerste kruising rechtdoor en sla bij de volgende linksaf. Je komt bij een enorme opening in de wand en een gat in de grond (A). Aan de overkant staat iemand:
Hij ziet eruit als...ja, dat is Edwin Pickman, de dichter! Ik weet zeker dat hij het is. Maar ik dacht dat hij dood was.
Edwin Pickman, u bent Edwin Pickman, nietwaar? Meneer Pickman, ik dacht dat u dood was. Wat doet u hier?
Dood? Dood zijn is niet genoeg. Wij zullen niets anders zien dan de duisternis van Tartaros. Ik heb geen andere keuze dan gehoor te geven aan hun oproep.
Dan vallen er grote rotsblokken naar beneden die Edwin Pickman schijnen te bedelven.
Meneer Pickman, meneer Pickman!
Snippers
(Tip: sla je spel hier op).
Draai je om en kijk rechts op de grond. Er ligt een stukje papier (zaklamp aan en bukken om het op te rapen als Take in beeld verschijnt).
'Wat is dit voor snipper? Het lijkt op een deel van een brief.'
Loop de gang in. Links op de rand is weer een snipper (nr 2). Ga bij het kruispunt met de vuurkorf rechtdoor. Na een bocht loopt deze tunnel dood. Een derde snipper.
Terug naar de kruising en linksaf. Snipper 4 ligt bij een vuurkorf op de trap. Nr 5 op de linker rand nog vóór de bocht. Nr 6 ligt bij een vuurkorf in de bocht. Nr 7 bij de volgende kruising met vuurkorf. Sla linksaf en vind nr 8 vrijwel onder aan de trap naar een deur (B) die gesloten is. Omdraaien en bij de kruising rechtdoor. Nr 9 ligt bij de volgende korf vóór de bocht. En nr 10 bij de volgende afgesloten deur (C). Teruglopen en bij de kruising linksaf. Bij de volgende kruising rechtdoor. Nr 11 ligt enkele meters vóór de structuur op de vloer. En in de krul van de eerste tentakel vind je snipper nr 12.
'Met dit laatste stuk papier lukte het me het hele gedicht te voltooien. Dit is een aan Edwin Pickman toegeschreven gedicht. Het lijkt zijn laatste gedicht te zijn.'
Ik bied mijn eigen goud aan met instemming van de zonnegod
om mij te voegen bij de doden, aanvaard mijn aanwezigheid
om herboren te worden moet ik binnengaan
ik smeek om lang verloren gezangen
Uitverkoren zielen verzamelen zich hier
doden en levenden zijn hier niet verschillend
u mag de indringer verwelkomen maar gehoorzaam!
maangetijden behoeven geen goud maar zilver
Wat van goud is zal worden vervangen door zuiver zilver
open nu uw poort, zodat ik kan binnengaan
wis mijn sporen uit wanneer ik niet meer ben
weg naar het land van een nieuwe dageraad
Edwin Pickman
Slang
De structuur op de vloer bevat een soort grote lens. Die gaat open als je dichterbij komt en een oog verschijnt.
'Het waakt over deze plek.'
Steek met de dolk uit de inventaris in het oog. Uit de verste wand (D) komt een slangenkop naar je toe met rode ogen en drie cirkels bovenop. De cirkels bevatten elk drie afbeeldingen die zijn aan te passen.
NB: De beginstand is voor elk spel verschillend.
Als je een symbool aanklikt dan verschijnt er een volgende. Howard geeft commentaar bij elk nieuw symbool.
Bij een wit menselijk figuur zegt hij: 'Ik herinner me dat dit het symbool van de metamorfose is. Het symbool van indringers zoals Jediah die lichamen overnemen.'
Bij een zwart menselijk figuur: 'Dit ziet eruit als een bezeten lichaam.'
Er is ook een half donkere, half lichte figuur. Dan zegt hij niets, maar het is duidelijk dat een mens wordt bedoeld die al deels wordt bezeten.
Cirkel met stip: 'Dit ziet eruit als het symbool van de zon in alchemie.'
De maansikkel: 'Dit moet het symbool zijn van de maan in alchemie.'
Bij het symbool van de familiering: 'Dit ziet eruit als het symbool van mijn familiering.'
Het gestileerde oog: 'Dit is het symbool van metamorfose. Het symboliseert ook de mensen die zijn gekozen om te worden overgenomen.'
Weegschaal: 'Een weegschaal symboliseert "balans" of dingen die niet veranderen.'
Slang die in zijn eigen staart bijt: 'Dit is Ouroboros, het symbool van cyclische levenskenmerken. Als dag en nacht, leven en dood.'
Insect: 'Dit ziet eruit als het symbool van de sauriërs. Ik herinner me dat ze de "zangers" werden genoemd.'
Tunnel: 'Dit ziet eruit als het symbool van de Poort.'
Welke symbolen je moet kiezen volgt uit het gedicht van Pickman. In de drie coupletten zijn steeds drie woorden (woordgroepen) onderstreept. Die woorden verwijzen naar de symbolen zoals Howard ze benoemd heeft.
Verander de afbeeldingen in de cirkel linksboven in:
- stip [zon]
- ouroboros [levenscyclus, als dag en nacht, leven en dood]
- insect [zoemen, zingen].
De slang reageert door zijn kop heen en weer te slingeren.
Verander de afbeeldingen in de cirkel rechtsboven in:
- metamorfose [uitverkorenen om te worden overgenomen]
- weegschaal [evenwicht, onveranderlijkheid]
- half donker half licht mens [half bezeten door een indringer].
De slang reageert weer.
Verander de afbeeldingen van de onderste cirkel in:
- maansikkel [zilver]
- tunnel [poort]
- stip [dageraad, opkomende zon].
De slang reageert weer en blijft dan stil.
Tartaros
Daarna teruglopen. Bij de kruising rechtdoor. Bij de volgende kruising linksaf. Deur open maken. Tunnel in. IJzeren hek door. Er vallen brokstukken naar beneden.
'Het lijkt erop dat deze plek uit elkaar begint te vallen.'
Sla bij de kruising linksaf. Weer een groot gat. Twee mannen aan de overkant. Klik op de rechter man, de herbergier:
'Alles wat jullie me vertelden trokken me hier naartoe. En jullie kwamen hier om over mij te waken?'
Klik op de linker man, de boekhandelaar (voldoende dicht bij het gat gaan staan).
'Dus Henri. De hele tijd was jij een moordenaar. Jullie mensen waren allemaal een leugen.'
Loop terug en ga linksaf een hek door. Bij een deur aangekomen is er een soort zegel. Breng het samengestelde voorwerp aan (teken van de metamorfose van de ziel). Dat draait rond en ontsluit de deur. Dan is het donker terwijl Howard vertelt:
De rest van mijn reis in de ingewanden van Tartaros, zoals ik het me herinner, was een helse nachtmerrie zoals alleen een gek in zijn dromen zou kunnen zien. Misschien was het een korte blik op de hel zelf, of misschien was het alleen maar een nachtmerrieachtige fantasie, teweeggebracht door mijn instabiele geest. Ik kan er echt niet zeker van zijn. Wie zou dat wel kunnen? Ik heb het donkere universum zien gapen, waarin de zwarte planeten rondcirkelen zonder doel. Waarin zij wentelen in hun huiver zonder uitwerking. Zonder kennis of luister of naam. En ik heb schepselen gezien, dingen die geen levend wezen ooit eerder heeft gezien. Bedenk dat de natuur dergelijke dingen heeft geschapen. Nee, de natuur zou dergelijke gruwelen nooit scheppen. Grote vliegende dingen die lijken op motten en schepsels die langzaam voortkruipen in elke donkere hoek van de voormenselijke stad. En de ergsten van allen: halfmenselijke halfreptielachtige hybriden die oprijzen uit hun basalten graven welke zijn aangebracht in de nissen van de donkere, bemoste, maar toch flamboyant uitgehouwen muren, vergezeld door een verleidelijk maar onaards gezang. Dit horende zou elk gezond persoon mij voor gek verklaren, en ik hoop echt dat ik dat ben. Want als ik gek ben, dan is dat genade. Mogen de goden medelijden hebben met de man die in zijn onverschilligheid gezond van geest kan blijven tot het afgrijselijke einde. Tenslotte, in wat voor mij aanvoelde als dagen, bereikte ik de plaats waar ik bestemd was om te zijn, zelfs voordat ik was geboren.
Eindspel
Je staat in een vrij duistere open ruimte, met een vlakke loopbrug voor je. Bekijk de beelden van de wachters opzij van je.
'Deze beelden zijn dezelfde als die ik in mijn familiegraf heb gezien. Nu weet ik wat voor soort gruwel ze verbeelden.'
Voor de poort waar je doorheen kwam staat een wachter met het lijf van een mens maar de kop van een krokodil. Draai je om naar de brug en zet een stap naar voren.
'Er is hier iets verschrikkelijks. Ik kan het heel duidelijk voelen.'
Je zoomt even vanzelf in op een troon waarop een niet-menselijk wezen zit.
Dan loop je eropaf, over de brug. De grote ruimte is onoverdekt als een plein. Er komen rotsblokken naar beneden gevallen.
'Het ziet ernaar uit dat deze plek gaat instorten. Na ontelbare jaren is het een wonder dat het er nog is.'
Voor de troon is een donkere en schijnbaar bodemloze put. Onderzoek deze.
'Toch geloof ik dat ik muziek uit de diepte hoor komen.'
Loop om de put heen naar de troon. Er is een altaar tussen jou en het wezen op de troon. Klik op het wezen. Je vraagt je af:
'Is dit Loath Nolder? Of wat er over is van zijn gestolen lichaam?'
Het altaar wordt bijna geheel gevormd door een rode steen. Klik daarop (voldoende dicht naderen).
'Ik hoor dat iemand mij roept vanuit de diepten van deze steen. Het is alsof hij direct tegen mijn geest spreekt.'
Het volgende moment ben je op een balkon.
'Waar ben ik? Wat is dit voor een plek?'
Dan hoor je een grafstem zeggen:
Howard. Waarom aarzel je?
Een vreemd wezen staat voor je en vervolgt:
Waarom bewandel jij niet de weg van je voorouders? Zie de waarheid onder ogen waaraan je niet kunt ontsnappen. Jij bent exclusief opgeroepen. Jouw bestaan dient enkel om de taak die voor je ligt uit te voeren. Je hebt geen keuze.
Dan verschijnen er twee keuzes in beeld.
(Tip: sla je spel hier op).
Keuze 1
Kies keuze 1 - Ja ik moet de weg bewandelen die mijn voorouders voor mij gingen.
'Ja ik moet de weg bewandelen die mijn voorouders zijn gegaan. Ik heb geen andere keuze. Mijn bestemming werd lang geleden vastgesteld.'
Dan staat Loath Nolder achter je die zegt:
Howard, laat Nyarlathotep je niet in verwarring brengen. Hij is te gevaarlijk. Luister niet naar zijn woorden. Je moet het kristal breken om een eind te maken aan deze nachtmerrie. Breek de steen en ruïneer de plannen van die verdomde monsters.
Je pakt de dolk uit de inventaris en richt die op Loath Nolder. Je antwoord:
Verdomde monsters? Kijk wie het zegt. Ik laat je zien wie het echte monster is.
Loath Nolder antwoord:
Je kunt niet iemand doden die al dood is Howard...nee, niet Howard.
Je blijkt Loath Nolder te hebben gestoken maar zonder resultaat.
Hij richt de dolk nu op jou met de woorden:
Het spijt me, maar ik moet dit doen.
Hij steekt je neer en terwijl je op de grond valt en alles donker wordt zie je Loath Nolder nog net met de dolk op het kristal af gaan. Je hoort nog:
Nee, nee, blijf bij me vandaan
Dan klinkt er een stem uit de radio:
De volgende paragraaf is een korte samenvatting van gepubliceerde rapporten in kranten en tijdschriften van de vreemde gebeurtenissen bij de onlangs ontdekte archeologische vindplaats. Hoewel ze een geschokte reactie teweegbrachten bij enkele kleine lokale sekten, vergaten de meeste mensen het snel. En een vreemdere verklaring kwam van de politie. Commissaris O'Neill legde uit dat, na het instorten van de onderaardse stad ten gevolge van de krachtige aardbeving die Arkhamend en nabije steden ongeveer een maand geleden trof, een archeoloog een menselijk lichaam vond van een man in eerder onbekende diepten van de ruïnes. Tijdens het onderzoek werd bekend dat de naam van de man Howard E. Loreid was, de weggelopen patiënt uit de Wellsmoth Psychiatrische Inrichting. De verklaring hoe hij de ondergrondse stad binnenkwam, waarom hij daar was, en hoe hij op plaatsen kon komen die zelfs archeologen gedurende verscheidene maanden niet konden bereiken is nog een mysterie.
Wacht nog even af wat er verder gebeurt.....................
Keuze 2
Vóór de rode steen.
Ik hoor iemand mij roepen vanuit de diepten van deze steen.
Het is alsof hij rechtstreeks tegen mijn geest spreekt.
Balkon.
'Waar ben ik? Wat is dit voor een plek?'
Weer de grafstem die Howard vraagt waarom hij niet het pad van zijn voorouders bewandelt.....je hebt geen keus.
Antwoord ditmaal:
'Nee, ik heb andere keuzes. Ik ben geen marionet, ik kan doen wat ik wil.'
Weer duikt Loath Nolder op met dezelfde opmerking:
Howard, laat Nyarlathotep je niet in verwarring brengen. Hij is te gevaarlijk. Luister niet naar zijn woorden. Je moet het kristal breken om een eind te maken aan deze nachtmerrie. Breek de steen en ruïneer de plannen van die verdomde monsters.
Pak de dolk uit de inventaris en breek daarmee het kristal.
Loath: We moeten maken dat we hier wegkomen.
Loath Nolder rent weg en enorme rotsblokken vallen naar beneden.
Wacht af wat er gebeurt......................................
Kopiëren en/of wijzigen van Marjo's walkthroughs is niet toegestaan.
Vraag toestemming om naar een walkthrough te linken.
|
