THE RAVEN: Legacy of a Master Thief Uitgever: Nordic Games / 2013 Ontwerper: KING Art games Platform: PC, Mac, Linux, XBox 360, Playstation 3. Extra info: In 2018/19 werd een 'remastered' versie uitgebracht, die ook geschikt is voor PS4, XBox One en Nintendo Switch. In 2018/19 werd een 'remastered' versie uitgebracht, die ook geschikt is voor PS4, XBox One en Nintendo Switch. Systeemeisen: --- Windows XP SP3/Vista/7/8 - CPU 2.0 GHz - 2 GB RAM - DirectX 9c compatible videokaart met 256 MB geheugen en PixelShader 3.0. --- MAC OS X Leopard 10.5.8/Snow Leopard 10.6.3 - 2.0 GHz CPU - 2 GB RAM - NVIDIA GeForce 8 serie of hoger/ATI X1600 of hoger (Pixel Shader 3.0) videokaart. --- LINUX CPU 2.0 GHz - 2 GB RAM - NVIDIA GeForce 8 serie of hoger/ATI X1600 of hoger (Pixel Shader 3.0) videokaart. Categorie: Detective, moordmysterie, geïllustreerd realisme, realtime 3D, 3de persoon, point & click. Walkthrough: klik hier voor Marjo's Nederlandstalige walkthrough. Beschrijving en review: The Raven speelt zich af in Europa rond 1960. Een kunstdief die zich "de Raaf" noemt en overal als zijn kenmerk een zwarte veer achterlaat, is eerder door inspecteur Legrand neergeschoten. Maar was het wel de juiste "Raaf"? Want een paar jaar later wordt, met achterlating van een zwarte veer, de legendarische "Eye of the Sphinx" uit het Brits Museum gestolen. Een tweede "Oog" is per trein en boot op weg naar het museum in Caïro, waar beide ogen tentoongesteld zouden worden. Inspecteur Legrand bewaakt het transport. De speler kruipt niet in de huid van Legrand, maar van de Zwitserse agent Zellner, die toevallig ook in de trein aanwezig is en de volgende poging tot diefstal meemaakt. Later op het schip naar Caïro is Zellner eveneens ongewild aanwezig om verdachten te ondervragen en sporen te onderzoeken. In een flashback krijgt de speler later nog de kans om alles vanuit het perspectief van een jonge dief te spelen en zo de gaten in het verhaal te vullen. 
 De keuze voor een gepensioneerde agent met een hartkwaal om je mee te identificeren lijkt ongewoon. Maar de Agatha Christie liefhebbers weten, dat je juist daardoor haast onopgemerkt, rustig en vriendelijk met iedereen kunt praten om zodoende de nodige informatie te krijgen. Ook is het dan niet vreemd dat je rondsnuffelt en problemen rustig en zonder geweld oplost. Kortom: Zellner past perfect in een old-school detective-adventure. Zijn aantekenboek bevat overigens zijn bevindingen, zodat je ook na een poosje niet gespeeld te hebben, de draad makkelijk weer kunt oppakken. Maar ook later in het spel, als je de kans krijgt te spelen als een jonge dief, blijf je als speler in de rustige sfeer van het spel. Want deze jongeman gaat uiteraard omzichtig te werk als hij over daken loopt of ergens ongemerkt wil insluipen. 
 Rust kenmerkt de hele sfeer van het spel, zelfs op de spannende momenten als een trein crasht of een moordenaar ontmaskerd wordt. Nergens schieten, hollen of racen, maar wel logisch en met aandacht voor details proberen de problemen die je ontmoet, op een slimme manier op te lossen. Soms kan het door te praten, meestal kun je dit doen door voorwerpen te verzamelen, te combineren en op de juiste plek te gebruiken. Ook zitten er een aantal eenvoudige minigames in, die uitstekend in het verhaal geintegreerd zijn. Slechts één enkele keer is de rust in het spel onwaarschijnlijk. Je krijgt teveel tijd om te reageren, als iemand met een dodelijke injectiespuit op je af komt, terwijl je duizelig probeert bij bewustzijn te blijven. 
 Er is veel aandacht besteed aan het uitdiepen van alle karakters in het spel. Zelfs van de bijrollen. Van de geobsedeerde inspecteur, tot de vermoeide schrijfster; van de overmoedige eerlijke dief, tot de jongen die argwanend kijkt naar een nieuwe vriend van zijn moeder. Ze hebben allemaal hun eigen geschiedenis te te vertellen en maken daarbij allemaal een overtuigende indruk. Dat is mede te danken aan de goede dialogen en aan stemacteurs die in hun rol lijken te geloven. Het is plezierig om met de karakters te praten en steeds meer van hun achtergronden te horen. Zo ga je ze als echte mensen beschouwen, met goede en zwakke kanten. Daarbij is het natuurlijk ook van wezenlijk belang bij het oplossen van de raadsels rondom de vreemde gebeurtenissen. Het 'waarom' is net zo belangrijk als het 'wie', als je de waarheid wilt vinden. 
 De prachtige grafische achtergronden onderstrepen de hele sfeer van het spel. Ze zijn gedetailleerd en passend bij de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Door een uitstekend gebruik van licht schaduwen wordt een effect van diepte en ruimte gecreëerd. Een perron met glazen koepels die het licht spreiden, het spaarzaam verlichte ruim in een schip, de zon die door treincoupe's valt, het geeft een perfecte sfeer. Karakters die ook bewegen als je niet met ze bezig bent, en het feit dat er geen naamplaatjes verschijnen als je met je cursor over het scherm gaat, past dan ook heel goed bij het gevoel mee te spelen in een film. Al kun je tegen inlevering van verdiende punten wel even een hotspotindicator aanzetten, mocht je dat willen. Het is jammer dat in close-up de gezichten wat onnatuurlijk lijken, maar verder is er niets aan te merken op de kwaliteit van de beelden. De aangename en sfeerbepalende achtergrondmuziek in combinatie met de geluidseffecten, verdienen dan nog een extra compliment. 
 Samengevat is The Raven een degelijke, Agatha Christie-waardige detective, met prachtige achtergronden, sfeervolle muziek en merendeels goede, logische puzzels. Een goed uitgediept verhaal en stemacteurs die in hun rol geloven, houden vooral de speler-zonder-haast, geboeid. Grotere plaatjes bekijken? Ga naar de screenshots. Andere delen in de Atlantis serie: Atlantis 1 |