THE PLAGUE DOCTOR OF WIPPRA Uitgever: Application Systems Heidelberg / 2022 Ontwerper: Alexander Leps, Electrocosmos Platform: PC, Mac, Linux. Systeemeisen: --- Windows 7 SP1 - Processor: Intel Core 2 Duo of gelijkwaardig - 2 GB RAM - Grafische kaart: DirectX compatible - DirectX 10 - 300 MB beschikbare opslagruimte. --- MAC High Sierra 10.13+ - Processor: Intel Core 2 Duo of gelijkwaardig - 2 GB RAM - Grafische kaart: OpenGL 3.2+ of Metal capable - 300 MB beschikbare opslagruimte. --- LINUX Ubuntu 18.04, CentOS 7 - Processor: Intel Core 2 Duo of gelijkwaardig - 2 GB RAM - Grafische kaart: OpenGL 3.2+ of Vulkan capable - 300 MB beschikbare opslagruimte. Categorie: Historisch, middeleeuws, pestdokter, mensen genezen, 2D en 2.5D getekend pixelbeeld, 3de persoon, point & click. Walkthrough: klik hier voor Yvonnes Nederlandstalige walkthrough. Beschrijving en review: Zoals een groot deel van Europa tijdens de Middeleeuwen, worstelt ook de stad Wippra op een bepaald moment met de pest, ook de 'De Zwarte Dood' genoemd. In het Duitse stadje Wippra wordt de arts van het kloosterhospitaal opgevolgd door de jonge dokter Oswald Keller. Er zijn vaak pestuitbraken in die laat middeleeuwse tijd en de medische wetenschap staat nog in de kinderschoenen. Andere ziektes zijn dus óók lastig te behandelen. Oswald kan daarvoor eventueel een medisch handboek raadplegen. Na zijn eerste werkdag schrijft Oswald een brief aan zijn vorige leermeester. Hij heeft een theorie over hoe de pest ontstaat en wat er aan te doen valt. Hij hoopt dat zijn leermeester zijn theorie zal onderzoeken en zo helpt de pest uit te roeien. Hij beschrijft zijn werkdag, waardoor de speler Oswalds ervaringen leert kennen. 
 Hij helpt bijvoorbeeld het gezin van een mandvlechter waar een kind de pest heeft opgelopen en voorkomt dat het kind aan zijn lot wordt overgelaten in een huis dat volgens de laatste richtlijnen dichtgetimmerd moet worden. Hij voert een aderlating uit bij een gravin met hoofdpijn, helpt een vrouw met trombose, een pestlijder met blaren en behandelt een molenaarsknecht met een gevaarlijke hoofdwond. Hij moet op zoek naar geneeskrachtige kruiden en uitzoeken hoe hij de ziektes kan genezen. Langzamerhand vormt zich zijn theorie hoe de pest ontstaat en te bestrijden is. Oswald krijgt met tegenstand te maken van dorpelingen, het gezag en de kerk. De pest wordt gezien als straf van God en joden krijgen de schuld van de verspreiding. Daartegen in verzet gaan, maakt je niet geliefd. Als hij een molenaar vraagt geen aflaat te kopen, maar het geld aan de genezing van zijn knecht te besteden, gebruikt hij een stelling van Luther. Oswald wordt daarom ook al snel gezien als ketter. Het spel laat dus goed de normen en zeden zien uit die tijd, maar is daar niet belerend over. 
 Het verhaal van dit spel zit logisch in elkaar en doet van begin tot eind recht aan de geschiedenis. Je krijgt een bijzonder goed beeld van hoe het er in die tijd aan toe ging. Humor vind je alleen in de 'dommigheid' van de maatschappij toen. Hoewel het grappig is dat de molenaar alleen geïnteresseerd is in de toestand van zijn knecht, omdat hij wil weten of hij een andere in dienst moet nemen, valt er weinig te lachen. Dat past bij het onderwerp en het spel wordt er zeker niet saai door. Het is interessant Oswalds belevenissen te volgen en met hem en de zieken mee te leven. Oswald is een 'held' die onvermoeibaar met zijn beperkte kennis mensen probeert te helpen en aan de priester krijg je al snel een hekel. 
 De zieke mensen laten met geluid merken hoe ze lijden. De man met de hoofdwond schreeuwt het uit, zodat je er zélf van schrikt. Andere zieken laten zacht van zich horen. Ook met andere geluiden zit het goed in dit spel. Je hoort bijvoorbeeld blaffende honden, kakelende kippen, een brandend vuurtje, timmergeluiden of de voetstappen in het klooster, als Oswald naar de ziekenzaal loopt. Het gebons op de deur, als Oswald gearresteerd dreigt te worden, is schrikaanjagend. Die schrik wordt dan nog versterkt door een rood lettertype. Ook de onuitstaanbare priester spreekt in rode teksten. Stemacteurs ontbreken, maar de teksten zijn goed leesbaar en zijn weg te klikken wanneer je dat zelf wilt. Er gaat dus geen informatie verloren. De muziek van de jonge, Nederlandse componist Titus Drissen is prachtig melodieus. Nergens is de lichtklassieke muziek overheersend en zijn 17 composities passen perfect bij de verschillende scènes. Je wordt er door een prettige manier mee omringd. 
 Ook over de tekeningen niets dan goeds. De tekeningen in pixelstijl zijn duidelijk, helder en kleurrijk. Persoontjes zijn makkelijk te herkennen. Op een groter plaatje van een knecht met een hoofdwond, zie je expressie op zijn gezicht met jachtige, knipperende ogen. Hij doet zijn ogen dicht als Oswalds behandeling te pijnlijk is. Op kleinere tekeningen van de figuurtjes is geen mimiek te zien. Wel zie je goed welke kant ze opkijken. Als Oswald beweegt, zijn de bewegingen goed, maar veel persoontjes bewegen helemaal niet. Ze 'doemen' opeens op. Soms wiebelt er een met zijn benen, zie je een non breien of wiegt een moeder haar baby. Het spel komt dan toch levendig over. Het is nergens zo donker dat je op pixeljacht moet gaan. Ten overvloede is er een hotspotfunctie toegevoegd, die bijna nergens nodig is. De te vinden voorwerpen kun je makkelijk ontdekken en als voorwerpen uit de inventaris te gebruiken zijn, zie je er een gele contour om verschijnen. 
 De spelbediening is makkelijk. Er is een autosave zodat je meteen verder kunt met het spel, als je het hebt afgesloten. Je kunt zelf geen spelen opslaan, wat jammer is als je het einde nog eens wilt overspelen om andere keuzes te maken. Die keuzes kunnen de voortgang van het spel namelijk beïnvloeden en zijn vooral aan het eind van het spel van belang. De puzzels zijn voornamelijk dialoog- en inventarispuzzels, die niet al te moeilijk zijn. Maar er is ook een logisch denken-puzzel, die wat denken vergt over wanneer je een aderlating kunt doen en het juiste lichaamsdeel moet vinden. Voor een aantal puzzels moet je voor de oplossing op meerdere plekken zijn of verschillende tussenstappen nemen. Ook is er een situatie waarin de hotspotfunctie handig is. Over het algemeen zijn de puzzels dus goed te doen, wat het spel ook geschikt maakt voor onervaren spelers. Ook jongere mensen zullen het spel tot een goed einde kunnen brengen en leren ondertussen spelenderwijs wat over de geschiedenis. 
 The plague doctor of Wippra is kortom een aardig en goed verzorgd spel dat je van begin tot eind bezig houdt. Het logisch opgebouwde verhaal is compleet en blijft van begin tot -verrassend- einde boeien. Grotere plaatjes bekijken? Ga naar de screenshots. |