THE LOW ROAD Uitgever: XGen Studios / 2017 Ontwerper: XGen Studios Platform: PC, Mac. Systeemeisen: --- Windows 7 - Processor: 2.0GHz dualcore - 2 GB RAM - DirectX 10 Compatible Videokaart - 6 GB beschikbare HD ruimte - geintegreerde geluidskaart. --- MAC Mac OS X 10.10 - Processor: 2.0GHz dualcore - 2 GB RAM - DirectX 10 Compatible Videokaart - 6 GB beschikbare HD ruimte - geintegreerde geluidskaart. Categorie: Detective/bedrijfsspionage rond 1970, humor, drama, handgetekend 2 en 2.5 D, één tijdpuzzel, 3de persoon, point & click. Walkthrough: klik hier voor Yvonnes Nederlandstalige Walkthrough. Beschrijving en review: Het is 1976. Noomi Kovacs is net afgestudeerd aan het "instituut voor bijzondere spionnen", LeCarre Institute for Exceptional Spies (L.I.E.S). Ze begint enthousiast aan haar eerste dag op haar nieuwe baan bij autobedrijf "Penderbrook Motors". Haar leidinggevende, Turner, was ooit spion bij de overheid, maar werd daar samen met zijn partner Cynthia ontslagen. De reden voor zijn ontslag is cruciaal voor het verhaal. Turner is daarna het bedrijfsleven ingegaan en doet geen veldwerk meer. Zijn partner Cynthia werkt voor een concurrerend bedrijf: Rev Inc. Noomi heeft ambities en droomt van wereldreizen en een carrière in het veld, maar voorlopig zit ze nog vast aan een kantoorbaantje. De enige die veldwerk mag doen, is Horace. Turn kan hem niet ontslaan, omdat Horace de reden voor Turns ontslag kent en hem hiermee in zijn grip heeft. Door te liegen, chanteren en emotioneel manipuleren lukt het Noomi Horaces plaats in te nemen. Ze moet de ontvoerde top-wetenschapper Sebastian opsporen en hem afleveren bij Penderbrook's Motors. Sebastian werkt bij het idealistische Rev Inc aan zijn uitvinding: een energieonafhankelijke auto. Daarnaast is er nog een andere groep geïnteresseerd in Sebastians auto: de Docilliogroep, die zich inzet bijzondere, wereldveranderende uitvindingen tegen te houden om ze pas vele jaren later op de markt te brengen en er dan goed geld mee te verdienen. Grappig is dat een uitvinding van een universele sleutel wordt tegengehouden en pas op de markt gebracht zal worden als hij overbodig is, omdat tegen die tijd alles geopend zal kunnen worden met vingerafdrukken. 
 Noomi moet dus problemen oplossen bij Penderbrook's Motors, bij Rev Inc en bij de Docilliogroep. De problemen waarmee ze te maken krijgt, zijn gevarieerd. Het zijn vooral dialoog- en inventarispuzzels die ze moet oplossen, maar ook moet ze coördinaten zien te vinden, verbindingen maken door stukken pijpleiding te verplaatsen of aan schijven te draaien, ze moet hendels verschuiven en zakken rollen, sleutels combineren om een nieuwe sleutel te fabriceren of een geluidsfragment in elkaar zetten. Slechts één keer moet ze op het juiste moment iemand neerslaan en is snelheid belangrijk. In enkele gevallen moet je met de dialoogpuzzels de juiste zinnen kiezen om verder te komen. Als dat fout gaat, is het spel niet afgelopen, maar krijg je te zien hoe het verder met Noomi's carrière zal gaan en krijg je een nieuwe kans om de juiste zinnen te kiezen. Knap is het dat de spelmakers een belangrijk deel van de dialogen in rijm laten plaatsvinden, zonder dat er informatie door de speler wordt gemist of de tekst onnatuurlijk wordt. De geluidspuzzel is ook door slechthorenden op te lossen omdat bij de geluidsfragmenten in tekst wordt weergegeven wat er gezegd wordt. 
 Het spel zit logisch in elkaar, niet alleen verhaaltechnisch maar ook wat betreft de karaktertekening. Mooi om te zien hoe Turners psychologische probleem wordt uitgewerkt en zo'n grote invloed heeft op hem en meerdere medespelers. Een probleem dat langzamerhand ook zichtbaar wordt voor de speler. Ook de karakters van minder belangrijke figuren zoals Oona, die schilderijen maakt, en de uitvindster van een universele sleutel, worden uitgewerkt. Morele dilemma's spelen een al dan niet kleine rol in dit adventure: het hebben van vertrouwen in werknemers en partners bijvoorbeeld en dat er twee kanten zitten aan wereldverbeterende uitvindingen, zoals het verlies van werkgelegenheid en geld, de dwang die de wereldverbeteraar heeft op de vrijheid van zijn medewerkers en dergelijke. De Docillieten dragen maskers zodat de keuze voor een uitvinding niet beïnvloed wordt door sexe, ras en andere uiterlijke kenmerken. En bij zowel Rev Inc als bij de Docillieten vragen de medewerkers zich wel eens af of ze de goede keuzes gemaakt hebben. Noomi zelf is gewoon een pittige dame, die wel het onderscheid tussen loyaliteit en eigenbelang duidelijk maakt, maar toch vooral op onderzoek uit wil en minder karaktertekening vertoont dan Turner. Ze hamert er wel op dat Turner goed is zoals hij is en meer zelfvertrouwen moet hebben. 
 Er zijn stemacteurs ingezet, die prima werk verrichten. Ook de acteur die een kind uitbeeldt, doet dat goed. Alleen Sebastians manier van spreken is anders dan wat we in onze gewone wereld gewend zijn. Een wat lijzige manier van spreken met veel toonverschillen. Het maakt hem echter wel herkenbaar en onderscheidend van de andere figuren en draagt zo bij aan de duidelijkheid wie aan het woord is. Zijn bewegingen zijn grappig met zijn buiginkjes en yoga-maniertjes en plantje aan een halsketting. Ook Thorntons stem komt niet zo natuurlijk over. Zijn stem is nogal "verwijfd". In het Docillio-gedeelte in het spel is er een jury die de winnaar van een debatwedstrijd moet aanwijzen. De half-zangerige commentaren van de jury komen over alsof je in een kerk zit en een zangkoor hoort dat in Latijn zingt, een bijzonder stukje om te horen die commentaren. De dialogen zijn niet te lang en ook niet humoristisch. De humor zit voornamelijk in het ontdekken van Turns grote probleem: mannelijke kaalheid en in de uitbeelding van de personen. De achtergrondmuziek is af en toe te overheersend en leidt dan af van de dialogen. Misschien is het de tv in Penderbrooks kamer, die te hard aan staat, maar dat is wel vreemd als er alleen een omroepster op de tv is. Er is goed aandacht gegeven aan geluiden die voorwerpen maken: kastjes die geluid maken als ze open gezet worden, knoppen die omgedraaid worden, schroefjes die op de grond vallen, muzak als je in de wacht staat bij een telefoongesprek, enzovoort. Een flesje inkt dat leeggegoten wordt bijvoorbeeld, komt levensecht over door het klokkende geluid. 
 De achtergronden zijn gedetailleerd. Nergens is het te donker. De kleuren zijn mooi en helder, zowel in de voor- en achtergronden als in de animaties. Wat de tekeningen van de figuren en achtergronden en animatie betreft: daar is niets op aan te merken. De figuren bewegen hun ogen en lopen, rennen en klimmen soepel op een natuurlijke manier in vloeiende bewegingen. De monden bewegen als ze spreken, hoewel tekst en mondbewegingen niet synchroon lopen: de mondjes bewegen vaak nog als de tekst al afgelopen is. Dit stoort niet. Er zijn per slot van rekening nooit close-ups van de gezichten te zien. Voorwerpen als een snel groeiende plant of een waslijn die je kunt binnenhalen door aan een zwengel te draaien, bewegen ook al heel levensecht, net als de prachtig rond dwarrelende paardenbloemzaadjes. Er zijn meeuwen die rondscharrelen, ventilatoren die draaien, de zwarte uitlaatgassen van Sebastians gesaboteerde auto kringelen de testruimte in en de tv op de achtergrond laat bewegende beelden zien. Bijzonder sfeervol is het water waarop Noomi en Turner varen, spiegelglad en met een mooie spiegeling van het bootje daarop. De machines in de puzzels, zoals de machine die de nacht omzet in de dag, maar vooral de machine waar je hendels moet verschuiven lijken nét echt. Mooi is het dan dat je niet met de muis hoeft te klikken maar een arm en hand ziet om de hendels en schuifknoppen te manipuleren. 
 Samenvatting: The Low Road is het eerste point and click adventure dat door XGen Studios is uitgebracht. Het heeft een eenvoudige spelbediening, een mooi en logisch verhaal waarin op een speelse manier morele vraagstukken licht aan de orde komen zonder moralistisch of betweterig te zijn. De personen komen prettig over. Zelfs de figuren die Noomi tegenwerken hebben karakters waar begrip voor is op te brengen. Het spel ziet er verzorgd uit, de kleuren en tekeningen zijn mooi en de puzzels zijn niet te makkelijk of te moeilijk. XGen Studios heeft met dit spel twee prijzen gewonnen en werd twee keer genomineerd. Het is te hopen dit hen aanzet meer adventures te maken. Grotere plaatjes bekijken? Ga naar de screenshots. |