HOODWINK Uitgever: Origin.com / 2012 Ontwerper: E-One Studio Platform: PC. Systeemeisen: --- Windows XP/Vista/7 32 en 64 bit - 2.0 GHz Intel Pentium 4 (3.0 GHZ aanbevolen) of AMD Athlon XP of gelijkwaardig - 512 MB (XP), 1GB (Vista/7/shared memory videokaart) RAM - Open GL 512 MB videokaart (nVidia 9xxxGT, GTS 250 of beter) met Shader Model 3.0/4.0 support - nog 1 GB vrije HD ruimte na installatie van het spel. Categorie: Science fiction, zwarte humor, post-epidemische stad, minigames, hangetekende 2D of 2.5D beelden, 3de persoon, point & click. Walkthrough: klik hier voor Marjo's Nederlandstalige walkthrough. Beschrijving en review: Hoodwink speelt zich af in een ontwrichte, post-epidemische toekomstige wereld, die geregeerd wordt door de laatst overgebleven multinational. Je speelt de rol van Michael Bezzle, een vrolijke, vlotgebekte oplichter en dief, die een nieuw leven wil opbouwen met zijn vriendin, de mooie en slimme pandhuiseigenaresse Francesca Jones. Dat wil zegen: hij zal haar eerst nog moeten overhalen met hem te trouwen. Om te beginnen steelt hij daarom maar een verlovingsring. Michael's geluk lijkt hem echter in de steek te laten, als hij met zijn laatste acties in conflict komt met Unicorp, de geneesmiddelenfabrikant, die in feite de wereld regeert. Hij moet rennen voor zijn leven en heeft al zijn kunde en vernuft nodig om uit handen van de wet te blijven. 
 Het verhaaltje is in eerste instantie kort en eenvoudig en dient in feite als kapstok voor de puzzels. Puzzels die overigens ook niet echt moeilijk zijn. Wil je een doos chocolaadjes, dan krijg je te horen wie de laatste heeft gekocht. Moet je uit handen van de politie blijven, dan krijg je te horen wat je nodig hebt om je te vermommen. De enige moeiljkheid zit in het vinden van de juiste locatie. In het optiemenu kun je ook nog aangeven of je hints wilt en die verschijnen dan vanzelf in beeld op het juiste tijdstip. Ook is er de mogelijkheid op drie moeilijkheidsniveau's te spelen. Niet dat dit veel uitmaakt. Hoodwink is een 'point en click' spel in de meest simpele betekenis. Je gaat met je cursor over het scherm en als hij van vorm verandert, klik je. De actie die je dan uitvoert kan onder andere kijken, lopen, praten, pakken zijn. Je hebt zelf helemaal geen eigen inbreng en kunt dus ook niet bijvoorbeeld ervoor kiezen om eerst iets te bekijken, voordat je het eventueel wilt oprapen. Het spel slaat automatisch op, op vaste checkpoints aan het einde van een hoofdstukje. Iets wat natuurlijk heel vervelend is, als je eigenlijk wilt stoppen met spelen en niet weet hoe lang het nog duurt voor het volgende checkpoint. Er zitten enkele 'minigames' in het spel die voor de afwisseling van het simpele klikken zorgen, zoals het draaien aan een zwengel en het vangen van bloemen of kakkerlakken en eenmaal moet je rennen voor je leven. 
 Een ander probleem vormde de hotspots. Ze zijn soms moeilijk te vinden en niet altijd logisch aangegeven. Zo had ik bijvoorbeeld moeite een uitgang te vinden, omdat er in plaats van een deur-icoon, alleen een loop-icoon te zien was en ik de indruk had, dat je daarmee alleen over een platform kon lopen. En ook de ingang van een lift werd alleen duidelijk, nadat ik een stukje over een drempel liep. De grafische beelden maken veel goed van de knullige bediening. Het is geen straf om ergens wat langer rond te kijken. Alles is handgetekend in een eigen herkenbare stijl. De sfeervolle omgeving is zeer gedetailleerd en het geheel is in rode tinten gehouden, wat bijdraagt tot de Oosterse sfeer in de stad Kong Yan, waar zich alles afspeelt. De achtergronden zijn bedekt met een soort waas. Het lijkt wel of de stad voortdurend in de smog hangt. De karakters zijn daarentegen scherp omlijnd, zeker in de close-ups. In de achtergrond zijn spaarzaam kleine animaties die de verder doodse omgeving nauwelijks verlevendigen, maar de karakteranimaties daarentegen zijn bijzonder goed. Michael Bezzle heeft gezichtsuitdrukkingen, lypsynchronisatie en lichaamstaal bij alles wat hij zegt en doet. Hij loopt mischien een beetje raar voorovergebogen, maar hij loopt wel natuurlijk en soepel, hij haalt zijn schouders op, zwaait met armen en handen, kijkt met een grimas en heeft zelfs wapperende haren als hij beweegt. 
 Het spel is Engels gesproken, maar de ondertiteling is naar keuze in liefst 8 talen in te stellen: Engels, Duits, Frans, eenvoudig Chinees, Russisch, Spaans, Portugees en Italiaans. De figuranten die Michael in de stad ontmoet zijn kosmopolitische karikaturen, die Engels spreken met een Chinees, Frans of zeer Brits accent of een taalgebruik als een hippie uit de jaren 70. De uistekend geschreven dialogen zijn luchtig met een onderkoelde humor, zonder al te vaak te geforceerd te lijken. Ze passen heel goed bij de onbekommerde houding die Michael Bezzle heeft. De achtergrondmuziek is heel aangenaam jazzy met sfeervolle accenten, daar waar het nodig is. Dit draagt beslist bij tot het speelplezier. 
 Samegevat is Hoodwink een spel met een intigrerend verhaal dat je jammer genoeg pas tegen het einde in zijn ban krijgt, te makkelijke puzzels en beelden in een unieke, handgetekende stijl. Het spel is met 2 uur speeltijd wat aan de korte kant, maar is volgens de makers dan ook pas episode 1 van een langere serie. Grotere plaatjes bekijken? Ga naar de screenshots. |