S P E L - I N F O

         

GUARD DUTY


Uitgever: Digital Tribe / 2019
Ontwerper: Sick Chicken Studios

Platform: PC, Mac, Linux, PS4, Vita, Xbox One, Switch.

Systeemeisen:
--- Windows XP of hoger - Processor: Pentium of hoger - Grafische kaart: 640x480, 32-bit kleur, 1200 Mhz - DirectX 8.0 - 2 GB beschikbare opslagruimte - Elke DirectX-compatible geluidskaart.
--- MAC OS X 10.11 - Processor: 2 GHz CPU - 2 GB RAM - Videokaart met 256MB RAM - 2 GB beschikbare opslagruimte - Digitale geluidskaart.
--- LINUX Debian 9.x, Ubuntu 16.x - Processor: Pentium of hoger - 128 MB RAM - OpenGL 2.x compliant 3D videokaart - 2 GB beschikbare opslagruimte - Digitale geluidskaart.

Categorie:
Fantasie, science fiction, kidnap, zoektocht, wereld redden, 2 speelbare karakters, getekend 2D en 2.5D beeld, 3de persoon, point & click.

Walkthrough: klik hier voor Yvonnes Nederlandstalige walkthrough.

Beschrijving en review:
In het jaar 2074 staat de aarde op het punt vernietigd te worden. De oorzaak daarvan ligt in het verleden, zo'n 1000 jaar eerder.
Hoofdpersoon Starborn van rebellengroep New Haven Guardians, die strijdt tegen de vernietigende wereldmacht van Sloggoroth, heeft de opdracht gekregen de fout uit het verleden te herstellen en de aarde te redden.
De andere hoofdpersoon, Tondbert, is een van de wachters van een kasteel in het plaatsje Wrinklewood. Hij wordt met een flinke kater wakker en merkt dan dat prinses Theremin uit het kasteel is ontvoerd door een man, die hij zelf in zijn dronken bui in het stadje heeft toegelaten. Hij wil haar vinden en terug brengen naar het kasteel.

      

De belevenissen van Tondbert krijgen in dit spel de voorrang. Zowel wat spelplezier betreft als speelduur.
Tondbert heeft veel, voornamelijk dialoog- en inventarispuzzels op te lossen, die logisch voortkomen uit zijn belevenissen. Hij moet uit zijn afgesloten kamer zien te komen en een middel tegen bijensteken vinden, voordat hij buiten het kasteel in de Wildlands zijn zoektocht naar de prinses, die ontvoerd is, kan beginnen.
Dialogen en voorwerpen, die je heel soms kunt combineren, brengen hem op pad. De puzzels passen bij de logica van het verhaal en zijn nergens te moeilijk. Het gebruik van de voorwerpen is logisch en vaak krijg je dan ook nog aanwijzingen. Dat maakt het spel misschien net iets te makkelijk voor een ervaren adventure-speler. Het takenlijstje dat Tondbert bij zich draagt, is eigenlijk niet nodig.

      

Anders is het gesteld met de belevenissen van Starborn in 2074, waar je naar overschakelt als Tondberg de prinses gevonden heeft. De spelbediening verandert dan en onder meer de inventaris ziet er dan anders uit. In veel tekst en weinig actie wordt de achtergrond van Starborn, zijn medewerkers en de planeet aarde toegelicht. Je kunt je daarom minder met Starborns belevenissen identificeren, dan met die van Tondbert.
Starborn heeft alleen een communicatietoestel en, in het begin, een wapen tot zijn beschikking. De weinige voorwerpen die hij vindt, worden automatisch gebruikt. Één keer slechts moet je zelf een combinatie van twee capsules uit een rijtje van vier maken. Een niet te moeilijke opgave en wellicht minder leuk.
Waarschijnlijk zou het spel te lang worden als ook in Starborns tijd de informatie gedoseerd aan de speler zou zijn gegeven d.m.v. puzzels en verhaallijnen. Nu bevat dat deel echter te veel informatie voor een te korte tijd.
Het verhaal brengt de twee tijdperken echter wel in een logisch verband met elkaar en er zijn geen losse eindjes.

      

Een groot verschil tussen beide delen is ook de muziek.
Het begin van Tondberts verhaal geeft aangename muziek te horen, die soms als een popsong aandoet. Op elke plek die Tondbert bezoekt is andere muziek te horen en de muziek past bij het verhaal. Je kunt er lang naar luisteren zonder geïrriteerd of afgeleid te raken. De muziek in het cafeetje is, zoals middeleeuwse dansmuziek klinkt. Er worden geen gebeurtenissen extra door benadrukt, wel geeft het de sfeer mooi weer.
Het begin van Starborn geeft slechts twee afgewisselde tonen in mineur. Mooie tonen, die bij elkaar passen, maar ze vormen geen muziekstuk. Iets later komen er nieuwe tonen bij, zonder dat je kunt spreken over een compositie. De gekozen tonen klinken goed samen.
Guard Duty heeft stemacteurs gebruikt. De stemmen passen bij de figuren, hoewel je Starborns stem in het gewone leven niet vaak tegen zal komen, daarvoor is de stem wat te donker en overdreven.
De humor is in Tondberts deel subtiel aanwezig. Meestal zijn het woordspelingen als fish-fishy (vis-verdacht) of crank-cranky (zwengel-kribbig), soms komt het voort uit Tondberts probleem met zijn door bijensteken vervormde gezicht, als hij zich niet goed verstaanbaar kan maken.
Starborns gebeurtenissen in een somberder tijd hebben geen humoristische kantjes.

      

De handgeschilderde tekeningen in retrostijl zijn goed gelukt. In Tondberts deel zijn ze licht en vrolijk gekleurd, in dat van Starborn zijn ze donkerder, vaak rood van kleur en passen ze goed bij de wat sombere sfeer van die tijd.
De achtergronden in dorpje en kasteel zijn duidelijk en gedetailleerd weergegeven. De figuurtjes bewegen zich natuurlijk voor zo ver dat mogelijk is in pixelstijl. Er is zelfs mimiek op de gezichtjes te zien.
Zeer aantrekkelijk is het beeld van de koning die een papier open rolt om de boodschap te kunnen lezen, maar vooral mooi is het meisje in het café dat aan haar haar friemelt. Ze draait haar vlechtjes levensecht om haar vingers heen. Daar zie je ook iemand darts gooien en de barkeeper glazen spoelen. De hond kwispelt met zijn staart.
Er zijn sneeuwvlokjes en lichte regen, een langzaam bewegende lavastroom, een werkende fontein, flikkerende kaarsjes, vlinders, een bewegende vislijn van een visser aan het water. Overal in de achtergronden beweegt wel iets.
Hoewel een groot deel van Starborns belevenissen zich bezighoudt met communicatie met de computer waar oplichtende cijfers zich afwisselend laten zien naast de beweeglijke gezichten van Starborns medewerkers, zijn ook hier voldoende achtergrondanimaties als vonken aan een robotarm of de ademhalende demon.

      

Voor nostalgische spelers die gesteld zijn op de oude point and clickadventures zal dit spel een schot in de roos zijn. Ook spelers die een spel met een goed en logisch verhaal willen, komen aan hun trekken en zullen zich met Guard Duty goed kunnen vermaken.
Spelers die een spel vooral kiezen voor de puzzels kunnen echter wat teleurgesteld zijn door de eenvoud ervan.

Grotere plaatjes bekijken?    Ga naar de screenshots.