CORROSION: Cold Winter Waiting Uitgever: Tri Synergy / 2012 - Viperante / 2015 Ontwerper: Daniel Lee Peach, Viperante Platform: PC. Systeemeisen: --- Windows XP/Vista/7 - CPU 1.5 GHZ processor - 1 GB RAM - DirectX 9.0c compatible videokaart met 128 MB geheugen en 1024x768 resolutie - DirectX 9.0c compatible geluidskaart - 1.5 GB ruimte. Categorie: Horror, mysterie, verlaten boerderij, geïllustreerd realistische beelden, 1ste persoon, point & click. Walkthrough: klik hier voor Marjo's Nederlandstalige walkthrough. Beschrijving en review: Sheriff Alex Truman rijdt per ongeluk een man omver die midden in een winternacht plotseling opduikt op straat. De man wordt in het ziekenhuis weer opgelapt, maar omdat hij geen woord wil spreken en zijn identiteit niet te achterhalen is, wordt hij aansluitend naar de psychiatrische afdeling overgeplaatst. Na twee maanden krijgt Alex te horen dat de man eindelijk iets zegt. Drie woorden die hij blijft herhalen: "Cold Winter Farm". Alex wil eens een bezoekje gaan brengen aan de boerderij die aan de rand van de stad ligt. Probleem is echter dat een enorme storm op komst is. Alex vertrekt toch, gaat de boerderij in en raakt vervolgens opgesloten in de kelder als een boom op het huis valt. Hij ontdekt een geheime doorgang en een lift die dieper de grond in gaat. Wat wacht hem daar beneden? 
 Het verhaal ontwikkelt zich langzaam. Steeds als je weer wat informatie uit een computer of dagboek hebt losgepeuterd, wordt iets meer duidelijk over het hoe en waarom van deze ruimtes en de mensen die er leefden. Het is een zeer effectieve manier om spanning op te bouwen. Echte horror zit niet in rare zombies of schrikeffecten, die zitten dan ook niet in dit spel. Maar hoewel je wel een paar keer vreemde visioenen hebt, is het sluipende gevoel dat hier iets grondig mis is en dat dit alles ook in het écht zou kunnen gebeuren, veel beklemmender. De puzzels die je moet oplossen zijn dan ook uitstekend in het verhaal geïntegreerd: Stroom en computers activeren, deurpasjes en codes zoeken, veel lezen en vooral je weg zoeken in een groot leeg, ondergronds complex. Iets wat niet altijd eenvoudig is, omdat de enige plattegrond op een computer staat en daar niet uitgeprint kan worden. Potlood en papier bij je toetsenbord is dus wel handig. Er zijn ook puzzels die puur gebaseerd zijn op het gebruik van je inventaris, zoals een 'apparaat' bouwen waarmee je twee sleutels tegelijk kunt omdraaien, of een 'stormram' maken om een doorgang te forceeren. En er zit één getimede puzzel in, die echter niet onoverkomelijk is, als je na een paar keer proberen begrijpt wat je moet doen om te overleven. 
 De grafische beelden zijn fotorealistisch, wat het op sommige plekken nog akeliger maakt. Het ondergrondse complex werd niet gebruikt om te feesten, alles is dan ook grauw, somber en kaal. Lezen over bloederige taferelen is één ding. De martelwerktuigen bekijken en steeds meer beseffen wat er gebeurd is, is toch een ander verhaal. De gedetaillerde beelden dragen dan ook bij tot een prima horrorsfeertje. Er zijn geen echte geanimeerde tussenscènes in het spel. Wel zijn er enkele scènes waarbij je even geen controle over de cursor hebt en het beeld vervormd. De uitstekende keuze van achtergrondmuziek en -geluiden versterken nog eens het gevoel van verlatenheid en tegelijk dreiging. Geen melodieën die blijven hangen, maar een aaneenschakeling van akelige, soms dissonanten, filmische geluiden die je achtervolgen. Er zijn enkele audiofiles die je zo nodig meerdere malen kunt/moet beluisteren. De stemacteurs klinken overtuigend. En ook dit draagt bij tot het gevoel dat de gruwelijke gebeurtenissen geen verbeelding zijn. 
 Samengevat een spel om rustig te spelen, met een uitstekend horrorverhaal en een sfeer om langzaam tot je door te laten dringen. In 2015 is een nieuwe versie uitgebracht met een hogere resolutie in breedbeeld. Grotere plaatjes bekijken? Ga naar de screenshots. |